آشنایی با «دشمن تراش» ترین چهره های شاخص فوتبال / منفورتر از هیتلر! +تصاویر

به گزارش جام جم آنلاین ، مجله فورفورتو در روزهای منتهی به سال 2017 میلادی فهرستی از 50 چهره منفور دنیای فوتبال منتشر کرده است که در این فهرست برخی از نام ها تعجب برانگیزند، همانند کریستیانو رونالدو. البته در این گزارش در رابطه با برخی از چهره ها به ویژگی های نفرت انگیز آنها اشاره شد تا مقبولیت آنها میان مردم. آنها استعداد خاصی در دشمن تراشی برای خود دارند.

از این فهرست 50 نفره آشنایی با 10 نفر شاخص نخست این فهرست جالب توجه است:

1- سپ بلاتر

رییس اسبق و سوییسی فیفا در سخنرانی که سال 2013 در دانشگاه آکسفورد انجام داد گفت که به عنوان رییس بالاترین نهاد فوتبال در جهان خوب می داند عملکردش از سوی بسیاری بد تفسیر شده است.

وی گفت: شاید شما فکر می کنید می دانید فیفا چیست و چه کاری انجام می دهد، فکر می کنید اینجا پول چاپ می کنیم و به حساب هایمان در بانک های مختلف می ریزیم. اما این چنین نیست.»

اما واقعا همین بود. بلاتر و دوستانش در فیفا پول چاپ می کردند و در حساب های بانکی می ریختند! شبکه ای از کمپانی های طمع و فساد با فیفا مرتبط بودند که بلاتر در صدر همه آنها قرار داشت. افشای این شبکه گسترده فساد باعث فروپاشی حکومت پیرمرد سوییسی و خروج او از فیفا با بدنامی شد. چهره او در خارج از اروپا و آمریکا کمتر منفور است اما به باور بسیاری او چهره فوتبال را مخدوش کرد، چیزی که مدت ها طول می کشد تا بهبود یابد.

2- خوزه مورینیو

بیشتر مردم از نزاع و درگیری دوری می کنند، برخی هم اصلا به آن اهمیت نمی دهند. اما تعداد کمی از مردم هستند که دعوا را دوست دارند. اصلا کسانی هم هستند که زندگی بدون دعوا و درگیری را تصور نمی کنند. این افراد انرژی ، انگیزه و لذت خود را از شاخ به شاخ شدن با دیگران می گیرند. این شیوه عجیبی برای زندگی کردن است که کاملا در مورد خوزه مورینیو صدق می کند، مردی که یکی از برترین مربیان تاریخ فوتبال جهان در رده باشگاهی است. مورینیو لب خط حرکت می کند و دشمنان تازه ای برای خود پیدا می کند. آرسن ونگر، ادن هازارد، پپ گواردیولا و کل جمعیت مرسی ساید و کاتالونیا و نیمی از مادرید. او دوستان خیلی کمی دارد. البته گاهی اوقات گویا عقل هم ندارد!

3- هرالد شوماخر

این دروازه بان آلمانی یک بار بر اساس نظرسنجی منفورترین افراد تاریخ در یک روزنامه فرانسوی بالاتر از آدولف هیتلر قرار گرفت. چیزی که چنین نفرت عمیقی را علیه دروازه بان آلمانی ها رقم زد خطای به شدت ناجوانمردانه و وحشیانه او روی پاتریک باتیستون بازیکن تیم ملی فوتبال فرانسه در جام جهانی 1982 بود. باتیستون در پی برخورد با شوماخر دچار مصدومیت و شکستگی شدید دنده ها و ستون مهره ها شد. سه دندانش هم شکست و در پی این مصدومیت به کما رفت. اما فکر می کنید واکنش شوماخر به این اتفاق تلخ چه بود؟ او در کنفرانس خبری درباره این موضوع گفت: « اگر تقصیر من باشد خسارتش را به باتیستون پرداخت می کنم.» به این ترتیب شوماخر با این جمله منفور ابدی شد.

4-میشل پلاتینی

با توجه به اینکه او یکی از بزرگ ترین بازیکنان دنیا بود تنظیم پیشگفتار اینکه زندگی فوتبالی اش چقدر دستخوش اتفاقات قرار گرفت غم انگیز است. او که به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می شود و روزهایی طلایی در دهه 80 میلادی پشت سر گذاشت به یک چهره منفور و اصلا یک تبعیدی در فوتبال مدرن تبدیل شده است.

همزمان با فروپاشی فیفا به دلیل فسادهای گسترده پلاتینی به نظر می آمد از معدود چهره هایی باشد که تقصیری در ماجرای رسوایی عظیم و تاریخی فیفا ندارد اما چنین نبود. رد و پای او در برخی از مبالغ رد و بدل شده در پروسه اعطای میزبانی جام جهانی به قطری ها ثابت شد تا چهره این فرانسوی برای همیشه مخدوش شود.

5-کریستیانو رونالدو

محبوب ترین ورزشکار کنونی جهان در فهرست منفورترین ها؟ کسی که 117 میلیون فالوئر فقط دراینستاگرام دارد منفور است؟ بله، حتی چنین شخصی هم می تواند منفور باشد. اگر بخشی از رقابت رونالدو در فوتبال به لیونل مسی برمی گردد بخشی دیگر از رقابت با هواداران مربوط می شود. تعریف خیلی ساده است، او بازیکنی به شدت خودشیفته به شمار می رود. همیشه و در هر حالتی از خودش تعریف می کند. مشارکت نکردن در شادی های پس از گل سایر بازیکنان رئال مادرید و دیگر رفتارهای خودخواهانه باعث شده تا منتقدانش فقط منتقد او نباشند، که از او متنفر هم باشند. او محبوب است اما وقتی بخواهد نفرت دیگران را برانگیزد به بدترین شکل ممکن این کار را می کند.

6- الحاجی دیوف

فکر کردن به الحاجی دیوف بدون اینکه لبخند از لبتان محو شود امکان پذیر نیست. او آنقدر ویژگی های بد دارد که هوادارانش خیلی کمتر از مخالفانش هستند. البته دیوف چند سالی می شود که فوتبال را کنار گذاشته است. او در دوران فوتبالی خود با این و آن درگیر می شد، دایو می زد و مصدومیت دیگر بازیکنان را رقم می زد. او زندگی شخصی چندان جالبی هم ندارد. از حضور زنان زیاد در زندگی شخصی او که بگذریم به علاقه بیمار گونه اش در زمینه به رخ کشیدن ثروت می رسیم. او یک سنگالی است، یک سنگالی فقیر که از فقر نداری به ثروت زیادی رسید.

7- جان تری

در میدان مسابقه کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال انگلیس از آن دست بازیکنانی بود که هر تیمی آرزوی داشتنش را در سر می پروراند. او مدافعی مستحکم و شجاع بود. هواداران چلسی او را دوست داشتند چون تری بازیکنی وفادار به پیراهن باشگاه هم به شمار می رفت. اما دلایل زیادی هم برای تنفر شدید از این بازیکن وجود دارد. اوج رسوایی اخلاقی او در سال 2008 بود، زمانی که با همسر هم تیمی اش ارتباط نامشروع برقرار کرد. پس از آن توهین نژادپرستانه به بازیکن سیاه پوست حریف هم به کارنامه سیاه کاپیتان تری اضافه شد. او به دلیل رسوایی های عظیم اخلاقی بازوبند کاپیتانی تیم ملی و پس از آن پیراهن تیم ملی انگلیس را از دست داد. شاید خاطرات دیگری از او نزد هواداران باشد، مثل زمانی که اتومبیل خود را جای پارک ویژه معلولان گذاشت تا برود و استیک بخورد. تری هرگز محبوب نشد.

8- لوییس سوارز

پیش از آنکه ستاره بودن و گل های زیبای سوارز را به خاطر بیاورید گازهایش در ذهن شما نقش می بندد. او گاز می گیرد و به دیگران توهین نژادپرستانه می کند. (البته بی انصافی است اگر نگوییم گاز گرفتن ها و سایر رفتارهای بد این ستاره اروگوئه ای نزدیک به چهار سال است متوقف شده است). هیچکس توهین او به پاتریس اورا بازیکن رنگین پوست منچستریونایتد را از یاد نمی برد. البته هرگز کسی گاز او از کیه لینی و یا برانیسلاو ایوانوویچ را هم فراموش نمی کند. مشخص نیست چند سال دیگر باید بگذرد تا ستاره بارسلونا از فهرست منفورها خارج شود.

9-دیه گو کاستا

مرد بی وطن دنیای فوتبال دیه گو کاستا نام دارد. کسی که پیراهن زادگاه اصلی اش برزیل را به پیراهن اسپانیا فروخت. کسی که اما دیگر به تیم ملی فوتبال اسپانیا هم دعوت نشد. او نه به تیمی تعصب دارد و نه اخلاق خوب. نه با مربیانش ارتباط خوبی برقرار می کند و نه رفتار موجه و انسانی در طول مسابقه از خود نشان می دهد. تحقیر حریفان با حرکات و گفتار از ویژگی های کاستا به شمار می رود. این ستاره برزیلی الاصل که البته حالا جایی هم در تیم ملی برزیل ندارد هواداران کمی دارد. دشمنانش خیلی زیاد هستند.

10- اشلی کول

یک دفاع چپ فوق العاده، یک مدافع مستحکم و کلاسیک. اما چه می شود کرد که سهم چلسی در منفورترین چهره های فوتبالی باز هم زیاد می شود. او در سال ۲۰۰۵، اشلی کول قضیهٔ رفتنش به چلسی را با یک دیدار مخفیانه با خوزه مورینیو و سران باشگاه کلید زد. این دیدار لو رفت و اشلی در دادگاه به ۷۵٫۰۰۰ یورو جریمهٔ نقدی محکوم شد. اشلی در نهایت به چلسی پیوست تا به بازیکنی منفور در تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل شود.

مترجم: هیلدا حسینی خواه