یک میلیارد تومان؛ بهای نجات از مرگ

به گزارش جام‌جم، اواخر زمستان 83 مفقود شدن زنی میانسال به نام پونه به آگاهی پایتخت اعلام شد. چند روز بعد، جسد پونه درحالی که از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود، در اتاقک مخروبه باغی در حصارک کرج کشف شد.

کارآگاهان به تحقیق از خانواده مقتول پرداختند و با اظهارات دختر 15 ساله‌اش، راز جنایت فاش شد. او گفت: «چند بار مادرم را با مردی به نام هوشنگ دیدم. او مادرم را به مرگ تهدید کرده بود.» هوشنگ از قاچاقچیان اسلحه بود و ماموران پس از مدتی دستگیرش کردند.

متهم در دادگاه کیفری استان تهران با درخواست قصاص فرزندان و مادر و پدر مقتول روبه‌رو شد و گفت: «از مدتی قبل با پونه آشنا شده بودم. او پس از چند ماه به فکر اخاذی افتاد و گفت همه چیز را به خانواده‌ام می‌گوید و آبرویم را می‌برد. برای جلوگیری از این کار، نقشه قتلش را کشیدم. روز حادثه پونه را به باغی اطراف حصارک کشاندم و در یک اتاقک مخروبه با شلیک گلوله از ناحیه سر به قتل رساندم. سپس طلاهایش را دزدیدم و متواری شدم.»

با حکم دادگاه، متهم به قصاص محکوم شد، اما پس از مدتی، پدر و مادر مقتول فوت کردند و اولیای دم دیگری جانشین‌شان شدند. آنها که حالا تعدادشان به هشت نفر افزایش یافته بود، درخواست یک میلیارد تومان دیه در ازای بخشش کردند، اما متهم به دلیل ناتوانی در پرداخت آن 13 سال در زندان باقی ماند.

هوشنگ سرانجام با ارسال درخواستی به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران، درخواست تقسیط دیه کرد. روز گذشته در جلسه دادگاه، اولیای دم بار دیگر خواستار پرداخت دیه یک میلیارد تومانی شدند. سپس متهم گفت: «من فقط صد میلیون تومان دارم که ارث پدری‌ام است. توان پرداخت مبلغی بیشتر از این را ندارم و حاضرم در این شرایط اعدام شوم.» در پایان دادگاه قضات برای متهم قرار وثیقه صادر کردند.