10 هزار فشنگ به ازای هر راس چهارپا

سال‌ها پیش وقتی‌ به جنگل‌های شمال می‌رفتم این مناطق پر از گاو کوهی، گوزن، مرال و شوکا بود. اما بر اثر شکار بی‌رویه، جمعیت این حیوانات دچار نقصان شد. معتقدم اگر اکنون سرشماری انجام شود، بیش از 70 تا 80 هزار راس چهارپا بیشتر نخواهیم داشت. این کل بضاعت حیوانات شکاری ماست.

از نظر جمعیت پرندگان نیز باید گفت وقتی بخش قابل توجهی از دریاچه ارومیه خشک می‌شود، پرنده‌هایی که در این دریاچه زمستان گذرانی می‌کردند، به محل دیگری می‌روند.

باید پرسید 120 نوع پرنده دریاچه ارومیه کجا رفته‌اند؟ ما هم زیستگاه آنها را از بین برده و هم آنها را شکار کرده‌ایم. در نتیجه تعداد این پرندگان بشدت کاهش یافته است. در فریدونکنار هر سال حدود یک ششم پرندگان مهاجر که از مناطق شمالی به ایران می‌آیند، شکار می‌شود.

به عبارت دیگر 400 هزار پرنده در سال در ایران شکار می‌شوند. کافی است یک زمستان سرد را هم تجربه کنند‌. به این ترتیب‌ خسارتی غیرقابل جبران به جمعیت این پرنده‌ها وارد می‌شود.

بنابراین بشدت جمعیت حیات‌وحش و پرندگان در حال کاهش است. این کاهش جمعیت به دو دلیل رخ داده است؛ یکی این که زیستگاه آنها از بین رفته، مثلا‌ دریاچه‌ها خشک شده ا ند‌، دوم این که سیبل تفنگ‌های شکاری شده‌اند.

110 هزار پستاندار قابل شکار غیر از گراز در ایران وجود دارد. برای این تعداد شکار، یک میلیون و 500 هزار قبضه تفنگ جواز دار وجود دارد؛ یعنی در برابر هر چهارپا
صد تفنگ وجود دارد که هر تفنگ هم صد فشنگ دارد؛ یعنی ده هزار فشنگ به طرف هر چهارپا نشانه رفته است.

افزون براین 11 درصد از مساحت کشور در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست است، اما به جای 11 هزار محیط‌بان، 2700 محیط‌بان در اختیار این سازمان است‌. سازمان حفاظت محیط زیست از یک سو زیستگاه‌ها را از دست می‌دهد. دریاچه ارومیه، میانکاله، تالاب انزلی، دشت ارژن، دریاچه پریشان و ... در حال خشک شدن است و از سوی دیگر میلیون‌ها تفنگ به سمت حیات‌وحش نشانه رفته و به همین دلیل، وضعیت جمعیت حیات‌وحش ایران حال و روز خوبی ندارد.

اسماعیل کهرم

کارشناس حیات‌وحش