و ما ادراک توتال

من فکر می‌کنم منظور آقای زنگنه این بوده در صورتی که توتال یک طرفه خارج شود و قرارداد خود را ملغی کند، دو حالت دارد: اگر سازمان ملل ایران را تحریم کرده باشد حق با توتال است و اتفاقاً ایران باید هزینه‌هایی که توتال تاکنون انجام داده را نیز پرداخت کند اما اگر توتال بدون تحریم‌های بین‌المللی از سوی سازمان ملل بخواهد از ایران خارج شود ایران می‌تواند هزینه‌هایی را که توتال انجام داده پس ندهد. اکنون حالت دوم رخ داده، یعنی توتال مقصر است و جریمه خروجش نیز این است که هزینه‌هایی که در ایران انجام داده است.

خروج توتال از ایران قطعا موجب تأخیر در راه‌اندازی فاز 11 پارس جنوبی می‌شود که هر نوع تأخیر در این پروژه‌ها ضررهای هنگفتی را برای اقتصاد ایران در پی دارد. با توجه به اینکه خروج بی‌دلیل و خارج از عرف توتال از ایران و موضوع جایگزینی شرکت دیگری به جای توتال هزینه‌هایی را بر ایران تحمیل خواهد کرد، باید در دادگاه‌های بین‌المللی علیه توتال اقامه دعوا کرد و ممکن است ایران بتواند خسارت‌هایی را نیز دریافت کند که البته دریافت خسارت از دعوی‌های نفتی و... کار بلندمدتی است و این‌طور نیست که به زودی نتیجه‌بخش باشد که نمونه آن پرونده کرسنت است. درباره امکان فروش اطلاعات نفتی میادین ایرانی از سوی توتال به کشورهای رقیب باید دانست که اطلاعات نفتی در اختیار توتال آنقدر اطلاعات مهمی نیست که ارزش فروش داشته باشد ضمن اینکه یک شرکت معتبر جهانی مانند توتال نیز هیچ وقت با فروش اطلاعات به دنبال کسب درآمد نخواهد بود. الآن توتال 5 میلیارد دلار پروژه جدید در عربستان سعودی دارد، ضمن اینکه بخشی از پروژه بزرگ دیگری که قرار است از سوی عربستان در هند سرمایه‌گذاری شود نیز به توتال واگذار شده است. در حقیقت بعد از خروج توتال از ایران آن قدر پروژه جدید به توتال ارائه شده که دیگر نیازی به این مسائل وجود نداشته باشد. البته من منکر ارزش اطلاعات در اختیار توتال نیستم اما معتقدم توتال به واسطه اعتبار حرفه ایش هرگز چنین کاری نخواهد کرد.

نرسی قربان - کارشناس انرژی