شرایط تسویه بدهی دریافت‌کنندگان وام از بانک‌ و موسسات غیربانکی

به گزارش جام جم آنلاین از مهر، نمایندگان در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی و در ادامه بررسی بخش هزینه‌ای لایحه بودجه ۹۸، بند الحاقی ۱ تبصره ۱۶ را به تصویب رساندند.

به منظور تسویه بدهی دریافت‌کنندگان تسهیلات ریالی از بانک ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی که تمام یا بخشی از تسهیلات دریافتی خود را تا پایان سال ۱۳۹۷ پرداخت نکرده­‌اند، کلیه بانک ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی موظفند حسب تقاضای تسهیلات‌گیرندگان به ترتیب زیر عمل نمایند:

۱- ملاک محاسبه بدهی تسهیلات گیرندگان مشمول این بند، «قرارداد اولیه» است. در صورتی که قرارداد اولیه بعد از تاریخ ۱۳۹۰/۱/۱ یک یا چند نوبت تمدید یا امهال شده باشد، یا بانک یا مؤسسه اعتباری غیربانکی برای تسویه آن، تسهیلات جایگزین به تسهیلات‌گیرنده اعطا کرده باشد، بانک یا مؤسسه اعتباری موظف است در صورت درخواست مشتری، قرارداد(های) متأخر را لغو نماید. درصورتی که تمدید، امهال یا عقد قرارداد جایگزین قبل از تاریخ ۱۳۹۰/۱/۱ باشد، در صورت درخواست مشتری، اولین قرارداد بعد از تاریخ مزبور، «قرارداد اولیه» تلقی می­شود.

۲- بانک­ها و موسسات اعتباری موظفند بدهی تسهیلات­ گیرندگان مشمول این بند را به ­ترتیب زیر محاسبه و حداکثر یک ماه پس از ابلاغ این قانون به آنها و بانک مرکزی اعلام کنند:

۱-۲- کل مبلغی که تسهیلات­ گیرنده به­ موجب قرارداد اولیه تا تاریخ تسویه باید پرداخت می­کرده ­است، محاسبه می­شود. بانک یا مؤسسه اعتباری موظف است در محاسبه این مبلغ از فرمول ساده (غیرمرکب) و نرخ سود مندرج در قرارداد اولیه استفاده نموده و کلیه پرداخت­های تسهیلات ­گیرنده و زمان آن پرداخت­ها را لحاظ کند.

۲-۲- مجموع وجوهی که تسهیلات­ گیرنده از زمان انعقاد قرارداد اولیه بابت تسهیلات مزبور تحت هر عنوان (اصل، سود، جریمه یا وجه التزام) پرداخت نموده ­است، از مبلغ مذکور در جزء (۱-۲) کسر می­شود. باقیمانده، مبلغی است که تسهیلات­ گیرنده برای استفاده از مزایای این بند باید به بانک یا مؤسسه اعتباری پرداخت نماید. در هرحال، هیچ وجهی توسط بانک یا مؤسسه اعتباری به تسهیلات­ گیرنده مسترد نمی­شود.

۳- استفاده از مزایای این حکم مخصوص تسهیلات ­گیرندگانی است که کل بدهی خود را که به­ ترتیب فوق محاسبه شده، تا تاریخ ۱۳۹۸/۹/۳۰ پرداخت کنند. اگر تسهیلات­ گیرنده بدهی خود را تا تاریخ فوق تسویه نکند، بانک یا مؤسسه اعتباری مجاز است به جای نرخ سود مندرج در قرارداد، نرخ وجه التزام (نرخ سود مندرج در قرارداد به‌علاوه شش درصد) را مبنای محاسبه بدهی وی قرار دهد. در هر حال، نحوه محاسبه بدهی تسهیلات‌گیرنده همان شیوه مذکور در جزء (۲) است و اخذ سود مرکب یا جریمه مرکب از تسهیلات‌گیرندگان ممنوع است.

۴- حکم این بند شامل تسهیلات‌گیرندگانی که اصل تسهیلات دریافتی آنان به موجب قرارداد اولیه بیست میلیارد ریال یا کمتر از آن بوده ­است، می­شود. در صورتی که مبلغ قرارداد اولیه بیش از بیست میلیارد ریال باشد، تا سقف مذکور مطابق جزء (۲) و مازاد بر آن مطابق جزء (۳) محاسبه می‌شود.

۵- تسهیلات موضوع این بند اعم است از تسهیلاتی که مستقیماً توسط بانکها و مؤسسات اعتباری غیربانکی پرداخت شده، و یا تسهیلاتی که به دستور بانک مرکزی، از بانکها یا مؤسسات اعتباری دیگر به آنها منتقل شده یا در حال انتقال می‌باشد.

۷- بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی که از اجرای حکم این بند استنکاف کنند، مشمول مجازات‌های انتظامی موضوع ماده (۴۴) قانون مقررات پولی و بانکی کشور مصوب ۱۳۵۱/۴/۱۸ می‌شوند.

۸- نظارت بر حسن اجرای این قانون، به ویژه عدم استفاده از بانکها و مؤسسات اعتباری غیربانکی از روشها و فرمول­هایی که منجر به دریافت سود یا جریمه مرکب از تسهیلات‌گیرندگان می‌شود برعهده بانک مرکزی است. بانک مرکزی موظف است گزارش اجرای این بند را هر سه‌ماه یک­بار به کمیسیون­های اقتصادی و برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی ارائه کند.