کاشت مژه و ابرو برای چه افرادی مناسب است و چگونه انجام می شود؟

کد خبر: ۱۲۱۶۷۳۷

به نقل از کلینیک کاشت ابرو تمام بانوان و آقایانی که مژه‌ها یا ابروهای خود را به طور کامل یا جزئی از دست داده‌اند، می‌توانند با انجام دادن عمل میکروجراحی کاشت مو دوباره از داشتن مژه‌ها و ابروهایی پرپشت و خوش حالت لذت ببرند. کاشت مژه و کاشت ابرو عملی ایمن، موثر و کم‌تهاجمی است که در اکثر موارد فقط در یک جلسه انجام می‌شود.

دلایل ریزش مژه و ابرو

دلایل ریزش مژه و ابرو عبارتند از:

اختلال تیکوتیلومانیا

اختلال ترکوتیلومانیا یا موکنی نوعی ناراحتی روانی است . این اختلال یک نوع اختلال کنترل تکانه است که بیمار در اثر ابتلا به آن موهای خودش را می‌کشد و می‌کند. این بیماران عموماً موهای سر، ابرو یا مژه را می‌کنند. اکثر بیماران مبتلا به اختلال موکنی موها را یک به یک از ریشه جدا می‌کنند، حال آن که بعضی دسته‌های مو را با هم می‌کشند و می‌کنند. این اختلال معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی و گاهی مقارن با آغاز بلوغ شروع می‌شود. برخی بیمارانی که در دوران کودکی عادت به کندن مو پیدا می‌کنند، این عادت را به تدریج ترک می‌کنند؛ با این حال تعدادی از کودکان این رفتار را همچنان در دوران بزرگسالی نیز ادامه می‌دهند.

ناراحتی تیروئید

کم‌کاری و پرکاری غدد تیروئید ریزش ابرو و مژه را به دنبال دارد. پرکاری غده تیروئید ناتوانی در تحمل کردن گرما، اختلالات خواب، کاهش وزن، ورم کردن پایین گردن و سردرد را در پی دارد. پرکاری تیروئید موجب ریزش مو و ایجاد لکه‌های طاسی می‌شود که در ابرو و مژه نیز احتمال بروز آن وجود دارد. از سوی دیگر کم‌کاری تیروئید علائم عدم تحمل سرما، خشکی پوست، یبوست و افزایش وزن را به همراه دارد. در این حالت در پی خشک، نازک و شکننده شدن موها مژه و ابرو کم‌پشت می‌شود.

آلوپسی آره‌آتا (طاسی سکه‌ای)

آلوپسی آره‌آتا یا ریزش موی سکه‌ای نوعی اختلال سیستم ایمنی است که ریزش مو را به دنبال دارد. سلول‌های ایمنی به فولیکول‌های مو حمله می‌کند و باعث ریزش مو می‌شود. در این حالت ممکن است موهای تمام بدن یا فقط یک ناحیه‌ی خاص مانند ابرو، ریش، مژه یا سر بریزد. ریزش موی سکه‌ای درمان قطعی ندارد، اما روش‌هایی برای ترمیم مو وجود دارد که بهترین آنها فراورده‌های موضعی است.

حساسیت به مواد شیمیایی موجود در ریمل

متخصصان خانه پوست پرشین معتقدند اکثر ریمل‌ها با موادی شیمیایی تهیه می‌شود که باعث ریزش مژه می‌شوند. به علاوه بعضی از مواد شیمیایی موجود در ریمل‌ها حساسیت‌زا هستند. چنانچه فردی به مواد هوابردی مانند گرد و غبار حساسیت داشته باشد، بهتر است از ریمل استفاده نکند. همچنین ریمل عامل ابتلا به درماتیت و التهاب ملتحمه نیز به شمار می‌آید. درماتیت تماسی واکنشی است که در پی تماس مواد حساسیت‌زا با پوست اطراف چشم‌ها رخ می‌دهد. التهاب ملتحمه زمانی بروز می‌یابد که مواد حساسیت‌زا از ریمل جدا شود و داخل چشم بریزد و ملتحمه را تحریک کند. ملتحمه غشاء مرطوب و نازکی است که سطح مردمک را می‌پوشاند.

بلفاریت

رشد باکتری‌هایی که معمولاً در پوست وجود دارند، باعث بلفاریت یا التهاب پلک می‌شود. انسداد غدد چربی پلک یا حتی آلرژی یکی دیگر از علل بلفاریت است. این عارضه باعث خارش یا قرمز شدن و گاهی ورم کردن پلک‌ها می‌شود. بلفاریت درمان قطعی ندارد، اما علائم آن را می‌توان با رعایت بهداشت پلک کنترل کرد.

شیمی درمانی

همان‌طور که همگی می‌دانیم، شیمی درمانی عوارض متعددی دارد که یکی از آنها ریزش مژه و ابرو است. شیمی درمانی مستقیماً بر روی فولیکول‌های مو اثر می‌گذارد. عوارض شیمی درمانی ممکن است کوتاه مدت یا بلندمدت باشد. چنانچه بعد از شیمی درمانی با ریزش مو مواجه شدید، قبل از عوض کردن دارو با پزشک معالجتان مشورت کنید.

ریزش طبیعی مژه و ابرو

به جز تمام دلایل فوق، ریزش مژه و ابرو می‌تواند فرایندی طبیعی باشد. موهای مژه و ابرو نیز مانند موهای سر به طور طبیعی می‌ریزد و دوباره رشد می‌کند. عامل‌های مختلفی مانند محیط موجب ریزش مژه می‌شود. سعی کنید از مالیدن چشم‌ها خودداری کنید و دستهای کثیف را به چشم‌ها نزنید تا با ریزش مژه مواجه نشوید.

کاشت مژه و ابرو برای چه افرادی مناسب است

متقاضیان ایده‌آل کاشت ابرو و مژه افرادی هستند که ابروهایشان کم‌پشت شده یا از ریزش ابرو و مژه ناراحت هستند. کاندیدای کاشت مژه و ابرو باید از سلامت عمومی مناسبی برخوردار باشد و موی بادوام و مناسب برای پیوند در پشت سر داشته باشد تا متخصص بتواند فولیکول‌ها را از آنجا استخراج کند. جراحی کاشت مژه و ابرو درمانی مناسب برای گونه‌های خاصی از ریزش مو است که ابرو و مژه را نیز درگیر کرده‌اند. کاشت ابرو و مژه دائمی بهترین درمان برای افرادی است که به دلایل زیر با ریزش مو مواجه شده‌اند:

کم پشت شدن یا ریزش ژنتیکی و ارثی مژه و ابرو
ریزش مو به دلیل اصلاح‌های مداوم
ریزش مو پس از آسیب‌دیدگی

کاشت مو برای افرادی که به دلیل ریزش موی سکه‌ای، آلوپسی فیبروز دهنده جلوی سر و ابتلا به عارضه‌های مختلف با ریزش مژه و ابرو مواجه شده‌اند، مناسب نیست. پیش از تصمیم‌گیری برای انجام جراحی کاشت مو باید علت ریزش مو و مناسب بودن شرایط بیمار برای انجام عمل بررسی شود.

مراقبت های قبل از کاشت مژه و ابرو

رعایت توصیه‌های زیر قبل از کاشت مو برای جلوگیری از بروز عوارض در طول عمل ضروری است:

چنانچه بیمار آسپرین یا دیگر داروهای رقیق کننده خون مصرف کند، مصرف این داروها را باید از حداقل 10 ـ 7 روز قبل از جراحی با مشورت و اجازه‌ی متخصص قلب قطع کند.
مصرف داروهای ضدالتهابی از یک هفته قبل از جراحی ممنوع است.
بیمار باید داروی ضد فشار خون معمول خود را روز جراحی مصرف کند.
مصرف همه مولتی ویتامین‌ها از 7 روز قبل از کاشت مژه و ابرو ممنوع است، چون این داروها خطر خونریزی حین عمل را افزایش می‌دهند.
سیگار کشیدن باید ترک شود، چون استعمال دخانیات فرایند التیام را مختل می‌کند و احتمال زنده ماندن گرفت‌ها را کاهش می‌دهد. چنانچه بیمار نتواند سیگار را کاملاً ترک کند، اجازه ندارد سیگار کشیدن را زودتر از دو هفته بعد از جراحی شروع کند.
ورزش یا فعالیت‌های بدنی سنگین باید از حداقل یک هفته قبل از جراحی متوقف شود. مصرف مکمل‌های ورزشی نیز باید از حداقل سه روز قبل از عمل کاشت مو قطع شود. مصرف مکمل‌ها را می‌توان دو تا سه هفته بعد از کاشت مژه و ابرو ادامه داد.
مصرف ماینوکسیدیل از 4 ـ 3 روز قبل از جراحی ممنوع است.
از بیماران خواسته می‌شود که روز جراحی لباس راحتی مانند پیراهن دکمه‌دار بپوشند و از پوشیدن لباس‌های جلوبسته و بدون دکمه، مانند تی‌شرت خودداری کنند؛ چون بیماران قبل از عمل باید لباسشان را دربیاورند و گان بیمارستانی بپوشند.
به بیماران توصیه می‌شود که صبحانه‌ی معمول خود را روز عمل میل کنند و همراه با یکی از نزدیکان به کلینیک مراجعه کنند، چون بعد از عمل تحت تاثیر داروهای آرامبخش یا بی‌حسی موضعی هستند و اجازه رانندگی ندارند.
از بیماران خواسته می‌شود که موها را قبل از عمل به خوبی بشویند، اما استفاده از اسپری مو در روز عمل کاشت مو ممنوع است.
هر گونه عفونت مانند سرماخوردگی و سرفه باید از قبل به پزشک اطلاع داده شود تا جراحی در صورت لزوم به تعویق انداخته شود.

عمل کاشت ابرو

تصویر: 1: جراح برش‌ها را در ناحیه اهداکننده ایجاد می‌کند و فولیکول‌های مو را به صورت گروهی استخراج می‌کند. 2: فولیکول‌های موی جمع‌آوری شده برای پیوند. 3: جراح فولیکول‌های مو را به ناحیه‌ی مورد نظر پیوند می‌زند.

گرفت‌های (پیوندهای) لازم برای کاشت ابرو معمولاً از پشت سر، دقیقاً از پشت گوش یا از ناحیه‌ی شرمگاهی گرفته می‌شود. جراح معمولاً برشی 4 ـ 2 سانتیمتری را در ناحیه‌ی اهدا ایجاد می‌کند؛ این برش بعد از استخراج فولیکول‌ها بسته می‌شود، پس از مدتی التیام می‌یابد و جای زخمی به نازکی تار مو را به جا می‌گذارد که به سختی دیده می‌شود. از آنجایی که زخم ناحیه‌ی اهدا با بخیه‌های کوچک همرنگ پوست بسته می‌شود، زخم باقیمانده هنگام ترخیص بیمار از کلینیک جلب توجه نمی‌کند. موهای سر باید به اندازه بلندی معمول ابروها کوتاه شود. همان طور که واحدهای فولیکولی برای پیوند آماده می‌شود، پزشک شکاف‌هایی را برای جایگذاری گرفت‌ها در میان ابروهای کم‌پشت ایجاد می‌کند. چون بی‌حسی موضعی قبل از عمل بر روی هر دو ناحیه‌ی اهدا و دریافت اعمال شده است، کاشت ابرو کاملاً بدون درد است. پزشک میکروگرفت‌های ابرو را در نهایت با دقت در نقاط مناسب قرار می‌دهد تا ابروها دوباره به شکلی طبیعی پرپشت شود. تعداد پیوندهای ابرو به میزان پرپشتی مورد نظر بیمار بستگی دارد، معمولاً برای هر ابرو 100 ـ 25 گرفت لازم است. ابروها معمولاً به مدت چند روز تا یک هفته در حد خفیف تا متوسطی متورم می‌شود. ساقه‌های کوچک موهای پیوند زده شده ظرف یک تا دو هفته می‌ریزد و بعد از گذشت سه ماه دوباره رشد می‌کند و پرپشتی مورد انتظار بعد از شش ماه به دست می‌آید. موهای کاشته شده نیز مانند موهای طبیعی ابروها باید به طور دوره‌ای اصلاح و کوتاه شود.

کاشت مژه

کاشت مژه تقریباً به روشی مشابه کاشت ابرو انجام می‌شود. گرفت‌های ضخیم و ترجیحاً با انحناء جزئی با دقت از میان موهای پشت سر انتخاب می‌شود. با توجه به پرپشتی مژه‌های بیمار معمولاً دوازده عدد گرفت برای هر پلک کفایت می‌کند. پزشک هر گرفت را با دقت و با در نظر گرفتن انحناء پلک با استفاده از «سوزن غیرآسیب‌رسان (اتروماتیک)» مخصوص در نقطه‌ی مناسب در حاشیه‌ی پلک وارد می‌کند. چون پلک کاملاً بی‌حس شده است، بیمار حین کاشت مژه کاملاً راحت است. البته بیمارانی که از تصور فرو رفتن سوزن در پلک دچار اضطراب می‌شوند، داروی ضداضطراب خوراکی یا درون وریدی دریافت می‌کنند یا در صورت لزوم بیهوش می‌شوند. قبل از کاشت مژه نیز مانند کاشت ابرو لازم است که موهای سر تا حد موهای مژه کوتاه شود. ساقه‌ی موهای کاشته شده ظرف یک تا دو هفته می‌ریزد، موهای جدید بعد از سه ماه دوباره رشد می‌کند و پرپشتی مورد انتظار ظرف شش ماه به دست می‌آید.

مراقبت بعد از کاشت مژه و ابرو

مهم‌ترین توصیه‌ی مربوط به مراقبت بعد از جراحی کاشت مژه و ابرو این است که ناحیه‌ی درمان را تمیز و به دور از گرد و غبار و باکتری نگه دارید تا دچار تحریک، عفونت و التهاب نشوید. برای شستشوی صورت می‌توانید، زیر جریان ملایم آب دوش بایستید. توصیه می‌شود که این کار را دو بار در روز به مدت یک هفته انجام دهید. بعد از هر بار شستشو از پماد آنتی باکتریال استفاده کنید. این پماد که می‌توانید آن را بدون نسخه از داروخانه تهیه کنید، پوسته‌های روی زخم را نرم و شل می‌کند و در دوران التیام از پوست محافظت می‌کند. برای این که زخم‌ها در 7 ـ 5 روز اول بعد از جراحی جلب توجه نکند، می‌توانید عینک بزنید. بعد از گذشت سه تا چهار ماه و رویش موهای جدید بهتر است که از ژل حالت دهنده استفاده کنید تا موها صاف روی پوست بنشیند و حالت مناسب را به خود بگیرد.

خطرات احتمالی کاشت مژه و ابرو

·خونریزی

·عفونت

·کم‌پشت شدن موقتی

·خارش

·باقی ماندن جای زخم

·کیست

·درد

·ورم

·بی‌حسی

سوالات رایج

آیا نتایج کاشت مژه و ابرو طبیعی است؟

بله، چون در عمل کاشت مژه و ابرو از موهای طبیعی خودتان استفاده می‌شود، نتایج آن طبیعی است. نتیجه نهایی در بسیاری از موارد زیباتر و خوش حالت‌تر از ابرو و مژه‌ی مادرزادی خود بیمار است.

آیا کاشت مژه و ابرو دائمی است؟

کاشت مژه و ابرو راه‌حلی دائمی برای ریزش مژه و ابرو است. بیماران متوجه می‌شوند که موهای کاشته شده، دقیقاً مانند موهای طبیعی مژه و ابرو در درازمدت رشد می‌کند، می‌ریزد و دوباره درمی‌آید.