به گزارش جام جم آنلاین به نقل از نمناک ، رسم خواستگاری تدبیر هوشمندانه ای است که شکل گیری آن با نیازهای فطری، روحی، عاطفی و ابعاد روانشناختی دختر و پسرمتناسب است تا عزت، شخصیت و انگیزه طرفین در امر ازدواج را بالا ببرد.
خانواده هایی که ازدواج به سبک سنتی را می پسندند ، چند وقتی است که با روش های مغایر با نظراتشان در خواستگاری مانند دیدارهای خارج از خانه قبل از خواستگاری رسمی، پیشنهاد به خانواده دختر برای حضور در منزل پسر برای اولین دیدار، فرستادن عکس در تلگرام و ... هستند که آن ها را سرگردان کرده است .
زیرا آنها می پندارند در صورت پیروی از این رسوم و فرستادن دخترشان به یک کافی شاپ همراه یک پسر نا آشنا ، سبب می شود که قبل از به دست آوردن شناخت کافی از یکدیگر ، دلبسته و وابسته هم شوند.
در ازدواج های امروزی ملاک هایی مانند پول زیاد، شغل رسمی، ماشین شخصی، خانواده کم جمعیت، جذابیت های ظاهری، نداشتن لهجه، اهل مُد بودن، رنگ چشم و مدل بینی، تحصیل در دانشگاه برای دختر و پسر وجود دارد که با ملاک های موثر بر رابطه زن و شوهری مانند شخصیت و اخلاق مثبت، آشنایی با روحیات جنس مخالف، چشم پاکی و اصالت خانوادگی مغایر است.
ملاک های این روزهای جوانان برای تشکیل زندگی مشترک ابزارهای رفاهی زندگی است، نه ملاک های موثر بر خوشبختی و سعادتمندی.
برخی از جوانان امروزی ملاک عجیب و غریبی برای ازدواج دارند که یکی از این ملاک ها اصلاح نژادی است ، برای همین این جوانان به دنبال ازدواج با دختری با قد بلند و موی بور و چشم رنگی هستند و به ملاک های اصلی اهمیت نمی دهند . زندگی مشترک این افراد با مشکلات زیادی در آینده روبرو خواهد شد زیرا بر پایه اصول اولیه ازدواج شکل نگرفته است .
چرا خواستگاری با گل و شیرینی در منزل دختر؟
به این علت که روحیه دختران نسبت به پسرها حساس تر و لطیف تر است و آنها در جایی غیر از خانه خود مضطرب می شوند و این اضطراب می تواند بر نحوه حرف زدن آنها اثر بگذارد و آرامش آنها را سلب نماید ، خواستگاری در خانه دختر انجام می شود .
به همراه داشتن دسته گل برای دختران اهمیت زیادی دارد زیرا گل به روح دختر طراوت می بخشد و با دیدن و بوییدن آن، ناخواسته در ضمیر ناخودآگاهش، زمینه مثبتی ایجاد می شود.
همراهی والدین پسر در جلسه خواستگاری و پوشیدن لباس مناسب نشان دهنده جدیت موضوع و آمادگی پسر برای پذیرفتن مسئولیت زندگی است و سبب اطمینان دختر به پسر می شود.
خواستگاری پراهمیت ترین و پیچیده ترین مرحله ازدواج است زیرا خانواده با خواستگاری بنا می شود . چگونگی عملکرد در خواستگاری ، بر میزان سستی یا استحکام آن تاثیرگذار است.
خواستگاری یکی از رسوم جامعه ما است که تغییراتی را در این دهه های اخیر در آن شاهد بودیم . برخی از آقایان مسیرهای فرعی را به علت صرف هزینه کمتر، مسئولیت پذیری کمتر و به دنبال آن پاسخگویی کمتر برای ازدواج پیش می گیرند و دختر ها نیز برای نشان دادن علاقه خود به طرف مقابل این روش ها را می پذیرند اما بهتر است جوانان به این روش ها عادت نکنند تا ادامه دار نشود.
یکی از رسوماتی که جدیدا در خواستگاری باب شده است ، این است که جوانان اول خودشان به بیرون بروند تا حرفهایشان را بزنند و بعد خواستگاری رسمی انجام شود. توجیه این روش از دید و نظر جوانان این است که آنها در حضور پدر و مادر ها خجالت می کشند و نمی توانند راحت و به مدت طولانی با یکدیگر صحبت کنند.
همچنین این گونه زحمت خانواده ها کمتر است و پدر و مادر ها از برنامه روزانه خود عقب نمی افتند و یا همسایه ها در جریان آمدن خواستگار قرار نمی گیرند .
برخی از خانواده ها نیز با این روش موافقند و می پندارند فرزندشان با چند بار رفتن به خانه این و آن، زود تسلیم می شود و یکی را سریع انتخاب می کند،
یا اینکه اگر چند مرتبه خانه یک نفر برود؛ نمک گیر می شود و در صورتی که فرد دلخواهش نباشد، رودربایستی می کند، یا اینکه احترام گذاشتن خانواده دختر و سفره انداختن ها و پذیرایی کردن ها آن ها باعث می شود که جلوی چشمانش را بگیرد و از هدف اصلی که شناخت دختر است، باز بماند.
موافق خواستگاری سنتی...
این طبیعی است که در خواستگاری سنتی تغییراتی ایجاد گردد اما مهمترین اتفاقی که در این میان می افتد ، واگذاری جوانان به خودشان است و پدر و مادر به برگزار کننده و مجری مراسم ازدواج تبدیل شده اند.
برخی از والدین اعتقاد دارند که آشنایی اولیه برای موضوع های کلی با حضور خانواده ها باید انجام شود زیرا آنها تجربه بیشتری نسبت به فرزندانشان دارند و بدون اینکه عشق چشمشان را کور کند، می توانند ناظران خوبی بر نحوه رفتار طرف مقابل، باشند.
سپس آنها اجازه می دهند که دختر و پسر برای آشنایی بیشتر و دستیابی به تفاهم در جزییات، با یکدیگر بیرون بروند و صحبت کنند . اینکه اول جوانان برای صحبت بیرون بروند و بعد خانواده ها وارد جریان بشوند؛ نقش ارشادی خانواده را تبدیل به نقش تشریفاتی می کند.
در زمان قدیم ملاک های مانند اخلاق نیک، نجابت و اصالت برای ازدواج مهم بود اما جدیدا جای این ملاک ها را ملاک هایی سطحی مانند رنگ مو و پوست، علاقه مندی به غذا و رنگ گرفته اند.
در کشور ما متاسفانه روش هایی رو به رواج است که با فرهنگ ایرانی - اسلامی ما همخوانی ندارد و بار ها پیش آمده که خواستگاری های متعددی به خاطر معیارهای سطحی و ظاهری برهم خورده و دختر یا پسر مورد پسند قرار نمی گیرد.
در ازدواج جوانان ما نیاز به یک راهنما داریم؛ یک دستورالعمل استاندارد و یک گروه که معیارهای اصیل و نحوه صحیح مراسم خواستگاری را به خانواده ها یادآوری کند.
این نوع ازدواج های امروزی از این جهت نادرست است که دختر و پسر بدون اطلاع خانواده و به دور از تجربیات والدین، خودشان انتخاب می کنند، خودشان تصمیم می گیرند و جالب آن که با اعتماد به نفس بالایی هم پای سفره عقد می نشینند و وقتی که ازدواج کردند و آتش عشق شان فروکش کرد، تازه به این فکر می افتند که داشته های شریک زندگی شان نمی تواند تامین کننده نداشته هایشان باشد.
معمولا تجربه نشان می دهد در این سبک ازدواج ها، نه فقط خواسته ها تامین نمی شود، بلکه باید با نداشته های همسر نیز کنار بیایند, در نتیجه این جوانان امروزی، به جای ارزش نهادن به آنچه خود انتخاب کرده اند، راهی دادگاه شده و تقاضای طلاق می دهند و به همین راحتی پایه های زندگی مشترکشان ویران می گردد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد