معضل فلج حاد صورت

حرکات صورت و تغییرات حالت چهره ما هنگام خندیدن، اخم ‌کردن و صحبت‌کردن تحت‌ کنترل عصب هفتم مغزی یا عصب صورت است. هر نیمه از صورت به‌طور جداگانه از عصب صورت همان سمت تغذیه می‌شود و در حین غذاخوردن یا آشامیدن مایعات، عضلات اطراف دهان ما به کمک این عصب منقبض می‌شوند و به این ترتیب غذا و‌ مایعات از گوشه دهان ما سرازیر نمی‌شود.

کد خبر: ۱۳۰۱۰۱۶

عصب مربوط به چشایی بخشی از زبان و عصب مسؤول ترشح اشک هم با عصب صورت طی مسیر می‌کنند.

بدیهی است که به هر علت عصب صورت دچار آسیب شود حرکت صورت در سمت مبتلا کم می‌شود یا از بین می‌رود و در این حالت فلج یا کجی صورت می‌دهد.

در نتیجه طی خندیدن، حرف‌زدن یا غذاخوردن یک نیمه صورت دچار کم‌حرکتی یا بی‌حرکتی و عدم قرینگی می‌شود که از نظر زیبایی هم تصویر ناخوشایندی ایجاد می‌کند.

یکی از بیماری‌هایی که این حالت را می‌دهد فلج بلز نام دارد که گاهی نزد عموم به نام سکته صورت هم نامیده می‌شود؛ البته اصطلاح درستی نیست زیرا در این بیماری جز فلج صورت هیچ عارضه دیگری در اعصاب بدن رخ نمی‌دهد و به‌طور کلی با سکته مغزی که علائم متعددی دارد، متفاوت است.

در فلج بلز، فرد به‌طور ناگهانی دچار کجی صورت در یک سمت می‌شود، بدون این‌که بیماری یا اختلال دیگری داشته باشد و هیچ‌گونه مشکلی در گوش و مغز ندارد.

این بیماری در افراد بالای ۶۵سال شایع‌تر بوده و علت آن به‌درستی مشخص نیست اما ویروس‌ها مظنون اصلی هستند و جالب این که ابتلا به کروناویروس هم می‌تواند این عارضه را ایجاد کند.

درمان با مراجعه به پزشک و انجام معاینات کامل شروع می‌شود و درمان اصلی کورتون است اما هنوز در موارد فلج شدید و کامل از داروهای ضدویروسی هم استفاده می‌شود.

طی این بیماری اختلالات چشایی و اشکی هم شایع است. از مهم‌ترین مسائل طی دوره درمان فلج صورت، توجه به بازنماندن چشم در شب و عدم خشکی قرنیه است که توصیه به مصرف اشک‌ مصنوعی می‌شود.

پیش‌آگهی این بیماری به شرط تشخیص و درمان به موقع خوب است اما به‌طورکلی در فلج کامل و شدید در پرفشاری خون و در دیابت احتمال پاسخ کمتر به درمان وجود دارد.