رادیو تمام نمی‌شود

این نگرانی‌ها همیشه برای دوستداران رادیو بوده که پایداری این رسانه محبوب و محجوب و صدای نجیب و گرم آن تا کجاست و آیا ممکن است روزی مانند رسانه‌هایی چون گرامافون و... به موزه سپرده شود؟! اهل این رسانه می‌دانند که «رادیو تمام نمی‌شود» و دست‌کم تا الان تمام نشده‌است.

مردم نزدیک یک قرن است که به رادیو دلبسته شده و با آن خو کرده‌اند؛ به صدای صمیمی رادیو باور دارند. هنوز ‌هم ۳۰درصد مردم رادیو را می‌شنوند و آگاهی‌های روزمره آنها از رادیویی است.

رسانه‌های صدامحور و نوظهور گرچه صدایشان به گوش می‌رسد اما رادیو نیستند و تنها تقلیدی از رادیو و شبیه رادیو طراحی شده‌اند البته از نیازهای روز ارتباطی که تعامل و پرهیز از یکسویه گفتن است بهره می‌برند و مخاطبانی انبوه دارند.

اگر می‌شود بر بستر فضای مجازی، رسانه‌ای صدامحور و دوسویه برپاکرد، حتما رادیو هم می‌تواند این‌گونه باشد، کمااین‌که امروز هم تا حدودی توانسته و باید این توانایی را تقویت کرد.

رادیو ایران به عنوان قدیمی‌ترین رسانه شنیداری از سه سال پیش در این راه قدم گذاشته و امروز با هزاران ایرانیار در سراسر کشور و با ساخت برنامه‌های تعاملی و انتشار صدای مردم در مسیر تعاملی شدن پیش رفته و افق‌های روشنی را پیش‌رو ترسیم کرده است.

راه غلبه بر گزاره نادرست «تمام شدن دوره رادیو» هم همین است؛ نمی‌توان انتظار داشت مانند دهه‌های گذشته با ارتباط یکسویه رادیو را از تمام شدن نجات داد. باید به سمت برنامه‌های دوسویه رفت و همکاران من در رادیو ایران این راه را آزموده و پاسخ گرفته‌اند.

از کشش‌های دیگر رادیو؛ برنامه‌سازان و صداهای ماندگاری است که هنوز هستند و همزمان شاگردانی تربیت می‌کنند که صدای مردم‌اند.

صدای مریم نشیبا، بهروز رضوی، شمسی فضل‌اللهی، امیر نوری، داوود حیدری، رفیعی و... بر دل مردم نشسته است و با عشق می‌شنوند این صداهای ماندگار را، امید که سال‌ها بزیند و تنومند پابرجا باشند، در کنار صداهای نوآمده مایه دلگرمی و حیات پربار رادیو است.

حسن همایی، فاطمه آل‌عباس، شهاب شهرزاد و دیگران که نام‌شان نامی باد، نسل‌های دیگر هستند که مردم را همراه و همپای رادیو نگه می‌دارند.

محمدجعفر محمدزاده - مدیر رادیو ایران / روزنامه جام جم