به گزارش
جام جم آنلاین، حمیدرضا صحراگرد، مدیر شبکه رادیو تهران که از بهمن ماه سال 96 مدیریت این شبکه رادیویی را برعهده دارد از زمان ورود به این شبکه رادیویی تاکنون تلاش کرده با همکاران خود برنامههایی تولید کنند که بنا به میل و نیاز مخاطبان باشد. بنابراین به این نکته اشاره میکند که بخشی از برنامههای تولید شده با توجه به میل و نیاز مخاطب است و بخش دیگر نیز درباره مصلحت جامعه مخاطبان صورت میگیرد.
او در همین ابتدا درباره مصلحت جامعه این طور توضیح میدهد: «فارغ از اینکه جامعهای نظام ایدئولوژیک داشته باشد یا خیر، مصلحت جمعی جامعه در ارزش دانستن یک موضوع است. مثلا مصلحت در یک جامعه، احترام گذاشتن به قوانین است. فارغ از نظام ارزشی و ایدئولوژی، رسانهها وظیفه دارند به سمت آن مصلحت رفته و برای مخاطب فواید و خوبیهای احترام به قوانین را بیان کنند.»
او ادامه میدهد: «مطالعات صورت گرفته شده نشان میدهد از یک طرف وقتی نیاز مخاطب دانسته و از طرف دیگر مصلحتها در نظر گرفته شود آن وقت است که به تنظیم یک کنداکتور جدید خواهیم رسید و براساس همان، برنامهها طراحی میشوند و گوینده، طراح، تهیهکننده و سایر عوامل سازنده نیز به همین شکل انتخاب شده، وارد کار تولید میشوند و هر روز این چرخه ادامه دارد.»
آزادی بیان در «تهران تو»
اتفاق تازهای که در یک سال و نیم اخیر در رادیو تهران به وجود آمده است تولید برنامهای به نام «تهران تو» است که در آن مخاطبها میتوانند بیپرده و بیواسطه در این برنامه درباره دغدغهها و معضلات گوناگون صحبت کنند. همچنین به گفته صحراگرد 30 تا 35 درصد برنامههای تولید شده در شبکه رادیو تهران براساس نیاز و میل مخاطب طراحی شده و به عقیده او چنین درصدی قابل توجه است و نمیتوان به سادگی از آن عبور کرد.
اتفاقی که باعث شده تا اکثر برنامههای تولید شده در این شبکه رادیویی پرجنب جوشتر و شادابتر نیز باشد و رضایت مخاطبها را به سمت خود جلب کند. صحراگرد درباره برنامه «تهران تو» میگوید: «برنامه «تهران تو» که هر روز حوالی ساعت 15 از شبکه رادیو تهران پخش میشود تنها برنامه در کل شبکههای رادیو و تلویزیون است که به صورت زنده با مردم گفتوگو میکند.
آنها داوطلبانه برای شرکت در برنامه ثبتنام کرده و با مجری به گفتوگو میپردازند. آنهم بدون سانسور و بدون نگرانی و کاملا درباره مسائل روز. مسائل سیاسی، سیاست خارجه، اقتصادی، اجتماعی، معیشتی، فرهنگی و... کاری که هماکنون برخی از شبکههای اجتماعی انجام میدهند و به آن میبالند.»
رادیو اصیل است و ماندگار
به باور مدیر شبکه رادیو تهران از آنجایی که رادیو اصیل است و با وجود رقبای سرسخت حیاتش به خطر نخواهد افتاد، میگوید: «برخی نگران این موضوع هستند که دوران رادیو تمام شده است؛ اما هیچ وقت این اتفاق رخ نمیدهد. تا بشر زنده است رادیو هم زنده خواهد بود. این نظر من است.
ممکن است در برخی برههها رسانهای کمرنگتر یا پررنگتر شود؛ اما رادیو رسانه ماندگاری است و حتما زنده میماند. حتی رادیو به اندازه کافی موثر است. اما چون تصویر ندارد به نظر میرسد ماندگاری کمتری نسبت به رسانههای تصویری دارد. مثلا دیدن یک چهره شناخته شده باعث میشود شما پای آن برنامه بنشینید و ببینید چه میگوید؛ اما وقتی موج رادیو را تغییر میدهید آنقدر که با چهره فرد شناخته شده آشنایی دارید با صدای او آشنا نباشید و موج رادیو را تغییر دهید.
اما اگر مخاطب وفادار رادیو باشید متوجه خواهید شد که تاثیر رادیو از باقی رسانهها بیشتر است. رادیو هم در بین تصمیمگیران جامعه و هم در بین مخاطبهایی که رادیو گوش میدهند موثر است. اما اینکه چه کار کرد تا عرصه رادیو کوچک نشود؟ باید فکر کرد و از دیدگاههای مختلف بهره برد. برخی به فرم فکر میکنند که اگر برنامه بهتر با فرم جدیدتری ارائه شود میتواند مخاطب را بهتر درگیر کند. برخیها بر این عقیده هستند که باید سراغ محتوا رفت. شاید از نظر برخی من نگاه فرمگرا داشته باشم اما برای من محتوا مهم است. خاستگاه برنامه مهم است. اگر خاستگاه برنامهها با توجه به نیاز و میل مخاطب باشد هیچ وقت رادیو عرصهاش کم نخواهد شد و حتی بیشتر هم میشود.»
به گفته صحراگرد زمانی که توجه به محتوا شود آنوقت است که دیگر به دنبال ساخت برنامه جدید نمیرویم بلکه به دنبال آن خواهیم بود تا به همان برنامهای که وجود دارد محتوای درست بدهیم: «ما نیاز به تغییر نگاه در طراحی و تولید برنامهها داریم. مثلا کشور شاید نیاز به نشریه جدید در مطبوعات نداشته باشد همین که دیدگاه جدیدی در همین نشریهها مطرح شود و سوژههایی انتخاب شود که نگاه متفاوت و دقیقتری داشته و مخاطبپسندتر باشد کفایت میکند. آنوقت است که با همین نشریهها میتوان پیش رفت و نیاز به نشریه تازه نیست. بنابراین نگاه برنامهسازی، نگاه انتخاب سوژه، نگاه به پدیدههایی که هر روز اتفاق میافتد باید تغییر کند.»
چهرههایی که به رادیو میآیند
برنامه «صحنه» و «پشت صحنه» نیز دیگر برنامهای است که غیر از ماه مبارک رمضان بعد از اخبار 20:30 پخش میشود و در ماه مبارک رمضان نیز از ساعت 21 روی آنتن میرود. برنامهای که در آن از چهرههای شناخته شده فرهنگی، هنری، ورزشی و البته سیاسی دعوت شده و با آنها به گفتوگو پرداخته میشود. صحراگرد با توجه به ساخت چنین برنامههایی بیان میکند: «رادیو تهران پرترددترین شبکه رادیویی است که در شبکههای اجتماعی نیز واکنشهای زیادی نسبت به آن میشود. از نظر من استفاده از تمام ظرفیتهای رسانهای و ظرفیتهایی که در کشور وجود دارد مثبت است.
اینکه برخی بر این باور هستند که هر کسی در هر حوزهای مثلا مطبوعات، رادیو، تلویزیون، موسیقی، سینما و... است باید در همان حوزه بماند را قبول ندارم. شاید به صورت مقطعی به دلیل هویتسازی و به عنوان استراتژی کاری بتوان این کار را انجام داد؛ اما به عنوان یک دیدگاه میگویم هر کسی در هر حوزهای توانایی داشته باشد میتواند ورود کند. برنامه «صحنه» و «پشت صحنه» که یک هفته «صحنه» است و یک هفته «پشت صحنه» هر شب به گفتوگو با چهرههای فرهنگی، هنری، ورزشی و برخی مواقع سیاسی میپردازد. به عبارتی چهرههای مشهور و چهرههای مطرح جامعه در این برنامه حضور دارند. میتوانم بگویم در طول یک سال و نیم گذشته 80-70 درصد چهرههای مطرح در این برنامه حضور داشتهاند.»
صحراگرد با اشاره به اینکه برخی از برنامههای پربیننده رادیو تهران در فضای مجازی نیز به اشتراک گذاشته میشود، میگوید: «برخی از برنامههای پربازدید زمانی که چه با ذکر منبع چه بدون ذکر آن در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود نشان از دیده شدن و استقبال از این برنامههاست. شما خودتان نیز میتوانید با یک جستوجوی ساده «تهران ورزشی»، «پارک شهر»، «تهران ما»، «سلامت»، «تهران کلینیک» و... نیز متوجهشوید که بیش از 200 خبر دارای منبع رادیو تهران هستند.»
منبع: ضمیمه رایگان روزنامه جام جم / قاب کوچک
به قلم: آزاده باقری/ روزنامه نگار