فرصت یادآوری و تفکر

همه چیزهایی را که گمان می‌کنیم یاد گرفته‌ایم پیشتر یاد گرفته‌ایم و اکنون تنها آنها را به یاد می‌آوریم.

از این رو، انسان دائم در ذکر و یادآوری است و چنین است که در قرآن این ذکر و یادآوری اهمیت بسیار دارد و پیامبر به ذکر نسبت به مؤمنان دستور داده می‌شود؛ فذکر انما انت مذکر (پس تذکر ده که تو تنها تذکر دهنده‌ای).

انسان در سایه ذکر میثاق ازلی در بندگی خدا را به یاد می‌آورد و جان و دلش با خاطره میثاق ازلی زنده می‌شود. این یادآوری، آتش عشق را در دلش شعله‌ور می‌کند و عبادتش عاشقانه می‌شود.

چنان‌که حافظ عشق را زاییده آن تجلی ازلی می‌داند:
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

اگر عارفان، رمضان را آغاز سال شیدایی و بهار عشق بازی با معبود ازلی می‌دانند از آن روست که رمضان فرصت تنفس در فضای ذکر و تامل در پرسش‌های از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود و به کجا می‌روم آخر است.

ما در ماه رمضان مردم را به عبادت دعوت می‌کنیم ولی از این غافلیم که یک لحظه تفکر از 70سال عبادت بالاتر است. بیشتر مکاشفات عارفان و شهود بیدلان در ماه رمضان اتفاق افتاده است.

رمضان، فرصت خوبی برای اندیشیدن و به یاد آوردن است و امید آن‌که از این فرصت به‌خوبی بهره ببریم.

حجت الاسلام جواد محمدزمانی - شاعر و واعظ / روزنامه جام جم