ناراحتم اما نا‌امید نیستم

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ،بدون تعارف باشگاه‌های صربستانی و ایتالیایی به همین راحتی بازیکن خارجی را جذب تیم‌های‌شان نمی‌کنند. به قول ما ایرانی‌ها «حتما باید چیزی در چنته داشته باشد» تا بتواند در تیم‌های آنها بازی کند. فصل قبل حضور در لیگ صربستان را تجربه کرد و بعد باشگاه مودنا ایتالیا دربه در دنبال بردیا بود تا هر طور شده این بازیکن ملی‌پوش را به تیم خودش ببرد. پیشنهاد آنها سه‌ساله بود اما بردیا تصمیم گرفت به لیگ کره جنوبی برود. او یک استعداد خالص است اما جایی در تفکرات آلکنوی روسی برای المپیک ندارد. همان روزی که سرمربی والیبال روی نام او خط قرمز کشید صدای اعتراض خیلی‌ها به گوش رسید. این‌که تیم سفارشی است و بازیکنان سفارشی دارد. این‌که مگر می‌شود یکی مثل بردیا سعادت که ازستاره‌های ایران در لیگ ملت‌ها بود جایی در فهرست نهایی برای المپیک نداشته باشد. با این‌که سعادت تازه ۱۸‌ساله است و شانس این را دارد که در المپیک بعدی حضور داشته باشد اما با این حال حس و حالی دارد که هیچ کسی غیر از خودش نمی‌تواند آن را درک کند. از لابه‌لای حرف‌هایی که زده می‌شود به راحتی فهمید بغض فرو‌خورده‌ای دارد که هرگز به روی خودش نمی‌آورد.

با خط خوردن از ترکیب تیم‌ملی برای المپیک چه می‌کنی؟

چند روزی استراحت کردم و دوباره تمریناتم را ادامه می‌دهم. با تیم جوانان تمرین می‌کنم تا آماده باشم زیرا همان‌طور که آلکنو گفت اگر تیم به من نیاز داشت و ترکیب تغییر داشت، بتوانم به تیم کمک کنم.

وقتی از ترکیب تیم‌ملی خط خوردی ناراحت نشدی؟

صد‌درصد ناراحت شدم‌، اما این خط خوردن تلنگری است تا برای عملکرد درخشان‌تر در آینده تلاشم را بیشتر کنم. باید همه سعی‌ام را به کار ببرم تا نکات مدنظر مربی تیم، هر که می‌خواهد باشد را بدون کم و کاست اجرا کنم.

با این‌که با تیم کره‌ای برای فصل جدید قرارداد بسته‌ای، اما این روزها حرف از این است که با درخشش در لیگ ملت‌ها،  اگر قرارداد امضا نکرده بودی، مبلغ بالاتر می‌رفت.

قرار بود با باشگاه مودنا قرارداد ببندم اما طبق قوانین لیگ سری A ایتالیا، در مودنا بازی کمتری به من می‌رسید، پس نیمکت‌نشینی و بازی کمتر باعث شد با مودنا به توافق نرسم. به همین دلیل تیم کره‌ای را انتخاب کردم. چرا‌که برای من بازی مهم است نه نیمکت‌نشینی در تیمی پرآوازه.

کاربا آلکنو چطور بود؟

من از آلکنو تشکر می‌کنم بابت انتخاب من برای لیگ ملت‌ها و فرصت بازی در آنجا. چرا که ریمینی برای من ۱۸‌ساله، تجربه خیلی خوبی بود. در این سن با تیم‌ملی و کنار ستاره‌های بزرگ والیبال ایران‌، مقابل غول‌های  دنیا بازی کردم‌. همه تلاشم را می‌کنم تا با استفاده از این تجربه در آینده یکی از بهترین‌ها باشم.

به نظرت با شرایطی که تیم‌ملی دارد، در المپیک چه نتیجه‌ای می‌گیرد؟

درست است که به المپیک نمی‌روم اما دلم با تیم است و امیدوارم بچه‌ها بهترین نتیجه را بگیرند تا پرچم والیبال ایران بالا بماند و دل مردم هم شاد شود. البته ما یکی از بهترین  مربیان والیبال دنیا را با رزومه درخشان داریم‌. مربی‌ای که قهرمانی المپیک را در کارنامه‌اش دارد‌، بنابراین من به نتیجه تیم در المپیک امیدوارم هر چند کار راحتی هم ندارد.