شاهنامه خوانی ریحانه خدایی قبل از آموختن سواد در مدرسه/ ناگفته های سپیده خداوردی درباره ایفای نقش متفاوتش در «کلبه عموپورنگ»

سپیده خداوردی بازیگر برجسته و هنرمند موسیقی کشور که پیش از این از شاگردان محمدرضا شجریان بوده و همچنین ریحانه خدایی کودک 6 ساله نقال ایرانی که قبل از شروع سوادآموزی در مدرسه به خواندن اشعار فردوسی می پردازد، مهمان یازدهمین برنامه گفت‌ و گو محور «شب نشینی» بودند.

ریحانه خدایی هنرمند نقال در گفت‌ و گو با محمد سلوکی مجری برنامه گفت: امسال می خواهم به کلاس اول بروم ولی خواندن و نوشتن را بلدم چون در پیش دبستانی مربی برخی از حرف ها را به ما یاد داد و بعضی ها را خودم یاد گرفتم و خودم دوست داشتم که خواندن و نوشتن را یاد بگیرم.

خدایی افزود: دوست دارم مجری کودک و همکار عموپورنگ شوم چون عموپورنگ حرف های خنده دار در برنامه هایش می زند.

وی درباره چوب دستی که با خودش به همراه داشت اظهار داشت: این عصا منتشا است برای حرکت هنگام اجرا از آن استفاده می کنم. همه بخش ها و شخصیت های شاهنامه را دوست دارم. کتاب های دیگر مثل سعدی و حافظ را هم دوست دارم و می‌خوانم.

افسانه باقری مادر ریحانه خدایی درباره دخترش گفت: هر چیزی را با روش خودش یاد می‌گیرد. خواندن و نوشتن را از تبلیغات تلویزیونی یاد گرفت. از نوزادی برایش کتاب های مختلف خواندم و احساس می کنم حالا که در مسیر خواسته هایش قرار گرفته ناشی از آن کتاب خواندن ها است. قبلا کارمند بودم اما بعد از تولد ریحانه کارم را کنار گذاشتم. هم خودم و هم همسرم حسابرس هستیم.

باقری ادامه داد: چند وقت پیش یک قطعه صوتی را برای ریحانه پخش کردم که درباره شاهنامه بود و دیدم او به این کتاب علاقه دارد و به همین دلیل او را در این مسیر پیش بردم چون خودم با ادبیات ایرانی چندان آشنایی نداشتم. همه فکر می کنند از سمت من یا پدرش در خانه فشاری بر روی او وارد می شود که نقالی را ادامه دهد درصورتی که خودش علاقه مند به این کار است. ریحانه بخش کوتاهی از روز را به یادگیری شاهنامه می پردازد و مابقی روز را به دیگر تفریحات کودکانه اش مثل بازی کردن اختصاص می دهد.

گروه موسیقی سنتی «سردار» به صورت ویژه در این قسمت از برنامه «شب نشینی» قطعاتی زنده را برای مخاطبان اجرا کردند. پس از آن سپیده خداوردی بازیگر و هنرمند موسیقی کشور به عنوان مهمان دوم برنامه معرفی شد و به همراه پسرش سانیار در «شب نشینی» حاضر شد.

خداوردی درباره پیشینه فعالیت هنری‌اش گفت: متولد سال 60 هستم و از سال 68 یعنی از کودکی در حوزه موسیقی می نوازم. از سال 79 تا کنون نیز حوزه کار تصویری را در پیش گرفته ام. از کلاس پنجم به عرصه موسیقی وارد شدم بعد هم در دانشگاه در رشته دراماتیک درس خواندم و بعد هر دو را به همراه هم پیش بردم.

وی تصریح کرد: از زمان آغاز فعالیتم در زمینه بازیگری تقریبا همه سال ها را به بازی کردن در تئاترها، تله فیلم ها و سریال های مختلف کار کرده ام. زمانی بود که تله فیلم های 90 دقیقه ای بود و می توانستیم در زمان کوتاه آن را تمام کنیم که در آن مدت تله فیلم های زیادی را بازی کردم. حتی وقتی پسرم پنج ماهش بود هنوز سر ضبط سریال بودم اما بعد از اتمام آن سریال به مدت یک سال کار نکردم.

هنرمند موسیقی کشور درباره یکی از سازهایی که می نوازد بیان کرد: ساز شهبانگ که ساز ابداعی استاد شجریان بود نماینده ساز کنترباس است با برخی تغییرات.

یکی از شاگردان برجسته مرحوم محمدرضا شجریان درباره این استاد موسیقی ایران اظهار داشت: نمی‌توانم تصور نبودن استاد شجریان را داشته باشم چون 5 سال با ایشان زندگی کردم و مدام در تور بودیم. استاد شجریان نگاه به زندگی، ادبیات، گوش دادن به موسیقی و بسیاری دیگر از درس های بزرگ را به من آموخت که دنیایی بزرگ، زیبا، دوست داشتنی و سرشار از همدلی را بشناسم.

خداوردی گفت: در اینهمه سال کارم شاید شخصیت طنز موقعیت را بازی کرده ام مثل «غافل» و «سهمی برای دوست» اما در شخصیت طنز بازی نداشته ام. پیشنهاد اجرا و کار کودک به من شد اما دوست نداشتم به این ژانر وارد شوم چون در آن کارها شاخصه ای را نمی دیدم که مرا جذب کند به دلیل اینکه من ژانر خاص خودم را دارم.

وی درباره ایفای نقشش در «کلبه عمو پورنگ» بیان کرد: کارهای دراماتیکم را سانیار می دید اما دوست نداشت و من دوست داشتم ثمره نبودن هایم را ببیند؛ وقتی این کار به من پیشنهاد شد من دوست داشتم در شخصیتی که به من داده می شود همه خود سانسوری ها را کنار بگذارم و همه آن کودک درونی باشم که خودم دوست دارم، وقتی دیدم شخصیتم در کلبه عمو پورنگ به همین صورت خواهد بود آن را پذیرفتم و حالا شخصیتم و همه حرکت ها و نقل قول هایش را دوست دارم. اولین چیزی که در کلبه عمو پورنگ برایم مهم است این است که پسرم کلبه عمو پورنگ را با همه بازپخش هایش می بیند و از فضای مجازی دور شده و تلویزیون ایران را دوست دارد و اینکه 25 خودم می توانم تمام ابعاد پنهان وجودم را در فضایی جدید ابراز کنم.

بازیگر معروف سینما و تلویزیون افزود: خودم را همیشه آماده کرده بودم برای اینکه هرگونه واکنشی را از سمت مردم ببینم چون آن ها همیشه مرا در یک ژانر خاص دیده بودند و حالا در شرایطی جدید مرا می دیدند. منتظر قضاوت ها و قیاس ها بودم ولی بعد از اولین سکانس کلبه عموپورنگ همه انعکاس هایی که به سمت من می آمد واکنش هایی با انرژی مثبت بود و باعث شد از خوشحالی نفس در سینه من حبس شود.

خداوردی با اشاره به علاقه مندی های ورزشی اش ادامه داد: اگر وقت داشتم ورزش را پیش می گرفتم و شناگر خوبی می شدم.

وی اظهار داشت: بعضی مواقع جدای از تلاش برخی استعدادها در خون آدمیزاد است. من در بچگی آدم غدی بودم و خواسته هایم را عنوان نمی کردم و دوست داشتم خودم با تلاش زیاد آن ها را به دست بیاورم. حتی اگر خانواده ام توانایی تامین خواسته مرا داشتند برایم فراهم نمی کردند تا برای رسیدن به آن تلاش کنم. حالا که خودم مادر شده ام همیشه جست و جو می کردم که خواسته های فرزندم را پیدا و برآورده کنم تا حسرت چیزی را نخورد؛ او را در همه کلاس ها ثبت نام کرده ام اما فقط کارتن دیدن را دوست دارد. نمی دانم من برای پیشرفت فرزندم عجولم یا سانیار متفاوت است. همه استعدادها را دارد و باهوش است ولی دوست ندارد دل به شکوفا کردن آن ها بدهد.

هنرمند ایرانی درباره لحظاتی که شادی عمیق را تجربه می کند گفت: زمانی که خوشحالی و حال خوش فرزندم را می بینم، موسیقی خوب گوش می دهم و تئاتر یا فیلم خوب میبینم خیلی حالم خوب می شود. دنیای من خیلی کوچک است و در محدوده کوچک خودم زندگی می کنم به همین دلیل چیزهای کوچک مرا خوشحال می کند.

خداوردی افزود: برای پسرم آرزو دارم به هرچیزی که می خواهد برسد و قدر داشته هایش را بداند. موفقیت یعنی انسان برای چیزی که دوست دارد تلاش کند و بتواند به آن برسد. از زندگی هنری خودم راضی هستم و خودم را موفق می دانم چون لحظه به لحظه آن را تلاش کرده ام و به واسطه صبوری و تلاش های خودم به این جایی که هستم رسیدم. عجول نبودم و هر کس به دنبال موفقیت است باید این اصل را بداند که گذر زمان شخصیت آدم را می سازد، انسان را در یک جایگاه قرار می دهد و انسان را پخته می کند.

وی ادامه داد: در زندگی اول قدردان پدر و مادرم هستم. در آن سال هایی که کسی سازها را نمیشناخت و موسیقی را به صورت حرفه ای پیگیری نمی کرد من در حالی که هیچ موسیقی را نمی دانستم کنکور موسیقی دادم و از بین 300 نفر جزو 27 نفر پذیرفته شده انتخاب شدم که در این راه مادرم حمایتم کرد. مادر و پدرم کاری می کردند که برای رسیدن به بسیاری از خواسته هایم لحظه شماری کنم. در سال 74 ستاره موسیقی شدم و از پدرم خواستم سازم را عوض کند اما گفت اگر بخواهی موفق شوی با همین ساز موفق می شوی؛ حالا از تلاش هایی که برای رسیدن به خواسته هایم کرده ام احساس غرور می کنم.

گفتنی است؛ برنامه «شب نشینی» از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت 23:30 به وقت تهران و 21 به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می رود. محمد سلوکی برای مخاطبان فارسی زبان سراسر دنیا «شب نشینی» را اجرا می کند و تهیه کننده این برنامه نیز کاوه امیری جاوید است. اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمان های برنامه هر روز در صفحه اینستاگرامی @shabnesini.irani بارگذاری می شود.