چند هفته پیش خبر ابتلای چند نفر از عوامل و بازیگران برنامه «کلبه عمو پورنگ» به کرونا منتشر شد که ظاهرا تنها کرونایی شدن سپند امیرسلیمانی خیلی پررنگ شد. حالا نادر سلیمانی فرد، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در گفت و گو با
جام جم آنلاین از ابتلای امیرمحمد متقیان که نقش مترسک را در این مجموعه برعهده دارد، خبر می دهد.
این بازیگر درباره دشواری های کار کودک توضیح می دهد: «کلبه عموپورنگ» از پرمخاطب ترین تولیدات شبکه دوم سیما است که متاسفانه گه گاه مورد بی مهری هایی از سوی مسوولان قرار می گیرد. عوامل این مجموعه با تمام توان سعی می کنند کودکان و نوجوانانی که این ایام را غالبا در منزل سپری می کنند سرگرم سازند. نمی دانم، شاید برای آثار کودک ارزش قائل نیستند یا کار کودک را جزو هنر تلقی نمی کنند!
سلیمانی فرد که تجربیات زیادی در بازیگری مجموعه های طنز دارد در پاسخ به این سوال که چقدر در برنامه «کلبه عموپورنگ» اجازه بداهه گویی داشتید، توضیح می دهد: کار کردن در حوزه کودکان و نوجوانان بسیار حساس است و روانشناسی کودک در این ژانر یکی از اصول اصلی است. چون کودکان بسیار تاثیرپذیر و در عین حال آسیب پذیر هستند. بنابراین در بداهه گویی خیلی دست مان باز نیست و باید تمام جوانب را در نظر بگیریم. به همین خاطر قبل از فیلمبرداری چندین بار تمرینات لازم را با احمد درویشعلی پور، کارگردان حرفه ای این مجموعه انجام می دهیم و هر آنچه تصویب شد را در نهایت بازی می کنیم. البته گاهی پیش می آید که در حین بازی، بداهه ای به نظرمان بیاید ولی چون این مجموعه ضبط می شود چنانچه بداهه مان به روند منسجم داستان خدشه ای وارد کند در تدوین حذف می شود.
بازیگر فیلم هایی چون «لاتاری»، «پنجاه کیلو آلبالو» و «سنتوری» با تاکید بر اینکه هدف اصلی ساخت برنامه «کلبه عموپورنگ» آموزش و یادگیری به کودکان است، تصریح می کند: هدف ما در این مجموعه آگاهی رساندن به کودکان است و تمام تلاش مان را می کنیم که کاری مفید پیش روی آینده سازان کشورمان قرار دهیم، اما گاهی سخت گیری های بی منطقی روی این مجموعه و کلا برنامه های کودک اعمال می شود که شگفت زده مان می کند. در نظر بگیرید، سالهاست «کلبه عموپورنگ» در حال پخش است و تمام سعی مان بر این است که در هر فصل آن نکات آموزشی جدیدی به کودکان و نوجوانان آموزش دهیم. اگر من به عنوان بازیگر این مجموعه برای کودکان 8-12 سال آواز نخوانم یا ریتم حرکتی ایجاد نکنم چطور می توانم او را پای تلویزیون بنشانم تا مفهومی مثل هدر ندادن آب را به درستی به او منتقل کنم؟ تولیدات داخلی ما در این حوزه با چه ابزاری می تواند با فیلم ها و انیمیشن های کودکان و نوجوانانی که در جهان تولید می شوند و امروز به آسانی در اختیار فرزندان ما قرار می گیرند، رقابت کند؟ ما نمی توانیم با زبان رسمی و جدی، کودکان مان را پای تلویزیون بنشانیم. به قول معروف «چون سر و کار تو با کودک فتاد، پس زبان کودکی باید گشاد». به نفع کشورمان است چشم انداز بلندتری را در آثارمان و به خصوص کارهای کودک دنبال کنیم. دنیا در سرعت و پیشرفت است و خوب است اگر بعضی ها افق دیدشان را وسیع تر کنند.
او با بیان اینکه فیلم و سینما ابزارهایی برای فرهنگسازی هستند، خاطرنشان می سازد: فرهنگسازی برای یک انسان ریشه در دوران کودکی اش دارد. فرهنگ ایرانی مملو از مراسم آیینی و رسم و رسومات جالبی است که تماشا و آشنایی با آن بر فرزندان این سرزمین واجب است. در مجموعه «کلبه عموپورنگ» ما به عنوان یکی از راهنمایان آموزشی لباس تمام اقوام ایرانی را بر تن می کنیم و با زبان حیوانات سریعتر و بهتر نکات لازم را نه تنها به بچه ها بلکه به بزرگترها هم یاد می دهیم. بارها شده بزرگسالانی که کنار فرزندانشان برنامه های ما را می بینند از ما تشکر می کنند که مثلا موضوع تفکیک زباله ها را تازه و بعد از اینهمه سال از برنامه شما یاد گرفتیم. ضمن اینکه متولیان فرهنگی ما موظف هستند از کودکی اسطوره های قدیم و جدید ایرانی را به کودکان و نوجوانان بشناسانند. مادامیکه ما برای فرزندانمان قهرمان سازی نمی کنیم؛ قهرمانان فرزندانمان می شود بتمن و جوکر و... و کم کم آنها را به عنوان مخاطب از دست می دهیم و متعاقبا فرهنگ بیگانه با زیرکی هر آنچه می خواهد را به خورد فرزندان مان می دهد.
سلیمانی فرد در پایان با اشاره به ابتلای گسترده عوامل مجموعه «کلبه عموپورنگ» به کرونا، تاکید می کند: بسیاری از عوامل این مجموعه به کرونا مبتلا شدند که خوشبختانه بهبود پیدا کردند، اما تازه باخبر شدم که امیر محمد متقیان و چند نفر دیگر از بچه های گروه «کلبه عموپورنگ» هم به کرونا مبتلا شدند که ظاهرا در منزل بستری هستند. مدتها صحبت از واکسیناسیون گروههای برنامهساز کردند، اما هیچ اتفاق خاصی نیفتاد. در صورتی که می بایست برنامه هایی که ضبط فشرده و طولانی دارند نسبت به سریالهایی که تصویربرداری شان در زمان کوتاهتری انجام شده، در اولویت قرار میگرفتند. برنامه سازان کودک و نوجوان علاوه بر مشکل تمام بازیگران که باید جلوی دوربین بدون ماسک ظاهر شوند، مشکل دیگری هم دارند و آن اینکه بچه هایی که ما را در کوچه و خیابان می بینند دوست دارند همراه با والدین شان کنار ما بایستند و عکس بگیرند. ما هم به خاطر دل آنها مجبوریم کنارشان بدون ماسک بایستیم و عکس بگیریم و به این صورت کرونا منتقل می شود.
ساناز قنبری / جام جم آنلاین