بهبود آزمایشگاهی عصاره قارچ هیمالیا تا ۴۰ برابر قدرت ضد سرطانی آن را افزایش می‌دهد

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از نیواطلس، تحقیقات این مطالعه توسط دانشمندان دانشگاه آکسفورد با همکاری شرکت تولیدکننده دارو‌های زیستی «نوکانا» با ترکیبی به نام کوردیسپین آغاز شد. این آنالوگ نوکلئوزیدی طبیعی صد‌ها سال است که برای درمان بیماری‌های التهابی و سرطان استفاده می‌شود، اما به دلیل موانع متعددی زمانی که برای درمان تومور‌ها استفاده می‌شد، اثربخشی آن به شدت کاهش پیدا می‌کرد.

علت این موضوع در بیشتر موارد این است که وقتی کوردیسپین وارد جریان خون می‌شود، توسط آنزیمی به نام ADA به سرعت تجزیه می‌شود. آنچه باقی می‌ماند باید توسط ناقل‌های نوکلئوزیدی به سوی سلول‌های سرطانی حمل شود و سپس به یک متابولیت ضد سرطانی تبدیل شود. عبور از این تعداد مانع برای رسیدن کوردیسپین به تومور‌ها کار بسیار دشواری است و به همین خاطر فقط مقادیر جزئی از این ترکیب در نهایت به سلول‌های سرطانی خواهند رسید.

نوکانا به دنبال استفاده از ظرفیت ضد سرطانی کوردیسپین، برای مجهز کردن این ماده به صورتی که بتواند با موفقیت مسیر پر چالش خود را تا سلول‌های سرطانی طی کند از فناوری جدید پروتاید (ProTide) استفاده کرده است. این فناوری به طور خاص برای رفع نواقص مولکول‌های نوکلئوزیدی طراحی شده است. با اتصال این ترکیب به گروه‌های شیمیایی کوچک باعث مقاوم‌تر شدن آن در برابر تجزیه در جریان خون می‌شود و همچنین آن‌ها را قادر می‌سازد که بدون کمک ناقل‌های نوکلئوزیدی وارد سلول‌های سرطانی شوند. در نتیجه، سطوح بسیار بیشتری از متابولیت‌های ضد سرطانی در داخل سلول‌های توموری تولید و فعال می‌شوند.

این شکل تقویت شده کوردیسپین، NUC-۷۷۳۸ نامیده می‌شود. مطالعات آزمایشگاهی این داروی جدید شیمی درمانی نشان داده است که دارو توان غلبه بر مکانیسم‌های مقاومتی که ترکیب اصلی آن را مهار می‌کند را دارد. نمونه‌های تومور به دست آمده از آزمایشات بالینی فاز یک که اکنون در حال انجام برای اثبات اثربخشی این دارو در انسان در حال بررسی است، که تاکنون یافته‌های پیشین این تحقیقات را تأیید کرده‌اند.

در مجموع، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که اثربخشی NUC-۷۷۳۸، ۴۰ برابر بیشتر از قدرت کوردیسپین طبیعی است و عوارض جانبی سمی محدودی دارد. مطالعات بالینی فاز یک برای بررسی کارایی این دارو در بیماران دارای تومور‌های جامد پیشرفته همچنان در جریان است و محققان در حال برنامه‌ریزی برای پیگیری این مطالعات در فاز دوم کارآزمایی بالینی برای ارزیابی بیشتر کارایی بالینی این دارو هستند.

نتایج این تحقیق تا این مرحله در مجله علمی Clinical Cancer Research منتشر شده است.