ناآگاهانی که تیشه به ریشه طب سنتی می‌زنند

با این حال متاسفانه چند سالی است برخی افراد سودجو و بی‌سواد در حال شیوع خرافات و شبه‌ علم به اسم طب سنتی هستند.

این افراد از نگاه مثبتی که در چند سال اخیر از طرف نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به این طب می‌شود، نهایت سوءاستفاده را کرده‌اند و از مجالی که برای توسعه طب‌ سنتی ایجاد شده، فرصتی برای سودجویی و اغفال عامه مردم فراهم کرده‌اند.

به نحوی که به‌راحتی اصول بدیهی علوم‌ پزشکی را که حاصل صدها سال پژوهش علمی نخبگان دنیاست و حاصل هزاران مقاله و رساله پژوهش شده در معتبرترین دانشگاه‌های دنیا رد می‌کنند و در عوض مشتی اباطیل تحویل جامعه می‌دهند.

گرفتاری‌هایی که در رشته‌های متعدد پزشکی برای مردم از سوی این جاهلان ایجاد شده، خصوصا در ایام همه‌گیری کرونا بر کسی پوشی نیست اما اینجانب به علت نداشتن تخصص در آن رشته‌ها قصد ورود ندارم و فقط به ادعاهای مروجان شبه‌ علم درحوزه علم تغذیه به عنوان یکی از زیرشاخه‌های علوم پزشکی می‌پردازم.

برای پی بردن به این‌که این شیادان چگونه می‌توانند ذهن مردم را منحرف کنند به این مثال توجه کنید: در یک تحقیق آکادمیک در علوم‌پزشکی برای دستیابی به حقیقت، روال به این صورت است که افراد مورد آزمایش به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ به یک گروه دارونما می‌دهند که اصولا بی‌خاصیت است (مانند آب مقطر یا نشاسته ذرت) و به گروه دیگر داروی اصلی یا ماده غذایی مورد آزمایش را می‌دهند و بعد از مدتی اثر دارو یا آن ماده غذایی را در مقایسه با گروه شاهد را که دارونما دریافت کرده بودند اندازه‌گیری می‌کنند. معمولا اثرات بهبود بر ۱۰ تا ۵۰ درصد کسانی که دارونما مصرف کرده‌اند، دیده می‌شود ولی برای این‌که بتوان کارایی دارویی را تایید یا اثر آن ماده‌غذایی را اثبات کرد تا به‌عنوان مقاله، انتشار یافته‌اش مورد تایید قرار گیرد باید حداقل روی ۹۵درصد افراد آزمایش شده تاثیر مثبت یا منفی معنادار داشته باشد؛ وگرنه ادعای مورد اشاره در تحقیق باطل است. حالا فرض کنید عده‌ای پیدا شوند و بگویند چون آن ۱۰ تا ۵۰ درصدی که آب مقطر یا نشاسته ذرت استفاده کرده‌اند کمی بهبود یافته‌اند، پس این آب مقطر که از فلان چشمه گرفته شده یا آن نشاسته ذرت که محصول فلان مزرعه است، قدرت شفابخشی دارد و با تبلیغات زیاد و هوچی‌گری سعی کنند این مسائل بدیهی را که در پژوهش‌های علمی با عنوان خطای نوع اول و خطای نوع دوم از آنها یاد می‌شود، به‌عنوان یافته‌های علمی به خورد مردم بدهند و از این راه سودجویی کنند.

جالب است بدانید همه معلومات این مدعیان معمولا در حد چند صفحه از یکی از کتاب‌های علم تغذیه است. شش کلمه گرم، سرد، تر، خشک، بلغم و سودا را از بین ده‌ها هزار کتاب تغذیه آموخته‌اند و مشغول گمراه‌کردن عامه مردم بر مبنای این شش کلمه هستند. حتی وقتی از این شش کلمه درباره آنها سوالات عمیق‌تری بپرسید، شروع می‌کنند به فریاد زدن و چون می‌دانند نظرات‌شان پایه علمی درستی ندارد، آن را از منابع نامعتبر به باور مذهبی منتسب می‌کنند.

در روز روشن بنا بر نظریاتی موهوم، اغلب مردم را از مصرف مرکبات و لبنیات منع می‌کنند و توصیه به افراط در مصرف دنبه می‌کنند و موارد متعددی که اینجانب به‌عنوان یک متخصص از بازگویی آنها در این یادداشت و در صفحه علمی روزنامه‌ای معتبر معذورم.

در پایان روی سخنم با مسؤولان محترم نظام درمان به ویژه متخصصان طب سنتی فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌های علوم پزشکی است که برای ارتقای طب‌سنتی که یک رکن مهم علمی در علوم طب است، اول از هر چیز باید دست به یک تصفیه بزرگ بزنند و خط قرمز پررنگی بین خود و این خرافات بکشند؛ زیرا متأسفانه این گروه از مدعیان دروغین طب‌سنتی با تبلیغات زیاد سوار بر این موج اعتماد عمومی شده‌اند و از اساس تیشه به ریشه طب اصیل سنتی می‌زنند.

مهرداد رحیم زاده - مشاور تغذیه و رژیم درمانی / روزنامه جام جم