به گزارش جام جم آنلاین، در میان مردان میانسال سالمی که بیماری قلبی یا دیابت (بیماری متابولیک قلبی) نداشتند، افرادی که در میانسالی دچار اضطراب بودند با افزایش سن، احتمال بیشتری وجود دارد که مبتلا به بیماری قلبی شوند.
این مطالعه به رهبری لوینا لی، دکترا در ماه ژانویه در نشریه انجمن قلب آمریکا منتشر شد. در بررسی مذکور، محققان از پرسشنامههایی استفاده کردند که از مردان در مورد دو جنبه اضطراب یعنی روانرنجوری و نگرانی بیش از حد، سؤال کردند.
محققان توضیح میدهند که روانرنجوری به معنای تمایل به درک تجربیات به عنوان تهدیدکننده، احساس اینکه چالش ها غیرقابل کنترل هستند و تجربه احساسات منفی مکرر مانند ترس، اضطراب، غم و عصبانیت در بسیاری از موقعیت ها است.
از سوی دیگر، نگرانی میتواند طبیعی بوده و به راهحلهای سازنده منجر شود، اما همچنین ممکن است ناسالم باشد، بهویژه زمانی که غیرقابل کنترل شود و در عملکرد روزانه اختلال ایجاد نماید.
لی، استادیار روانپزشکی دانشگاه بوستون در این خصوص گفت: یافتههای ما نشان میدهد که اضطراب با فرآیندهای بیولوژیکی ناسالم مرتبط است و راه را برای ابتلا به بیماری قلبی و دیابت در مردان هموار میکند. ممکن است مردم تا زمانی که تشخیص بیماری قلبی را دریافت نکرده باشند، به سلامت قلب خود توجه نکنند. یافتههای ما نشان میدهد که توجه به شاخصهای سلامت متابولیک قلبی مانند وزن و فشار خون، در سنین بسیار پایینتر، مهم است.
وی افزود: انجام این کار ممکن است مزایای بلندمدتی در جلوگیری از پیشرفت بیماری قلبی و دیابت داشته باشد. حفظ سلامت روان به طور بالقوه یکی از راههای حفظ سلامت متابولیک قلبی است اما از آنجایی که این مطالعه بر روی مردانی انجام شد که تقریباً همگی سفیدپوست (۹۷٪) و جانبازان جنگی (۹۴٪) بودند، تحقیقات بیشتری برای بررسی تأثیر اضطراب بر سلامت قلب در زنان، غیر کهنه سربازان، افراد از نژادهای مختلف و افراد جوانتر نیز مورد نیاز است.
لوین، رئیس قلب و عروق مرکز پزشکی هیوستون نیز در این باره خاطرنشان کرد: همه در زندگی خود کمی اضطراب را تجربه می کنند. با این حال، افرادی که معتقدند درجات اضطراب مداوم، شدید و غیرطبیعی (یا عوامل دیگر مانند افسردگی یا استرس) را تجربه کردهاند، بهتر است این موضوع را با مراکز خدمات بهداشتی در میان گذاشته و با یک متخصص سلامت روان را ملاقات کنند.
محققان داده های ۱۵۶۱ مرد را که در کلینیک سرپایی بوستون تجزیه و تحلیل کردند. زمانی که در سال ۱۹۷۵ در این مطالعه ثبت نام کردند، این مردان ۳۳ تا ۸۴ ساله (با میانگین سنی ۵۳ سال) بودند و بیماری قلبی، دیابت نوع دو، سکته مغزی یا سرطان نداشتند.
در شروع مطالعه، آنها به پرسشنامههایی در مورد روان رنجوری و نگرانی پاسخ دادند. آنها هر ۳ تا ۵ سال برای ۴۰ سال آینده (یا تا زمان مرگ یا انصراف از مطالعه) برای معاینه فیزیکی و آزمایش خون به کلینیک رفت و آمد داشتند.
محققان دریافتند مردانی که در میانسالی دارای سطوح بالایی از روان رنجوری یا نگرانی هستند، بیشتر در معرض خطر بالای متابولیک قلبی قرار دارند.
منبع: بهداشت نیوز
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد