به گزارش جام جم آنلاین، «سوزان تیاس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه واترلو کانادا، میگوید: «داشتن ذخیره شناختی بالا بر اساس تحصیلات، نمرات تحصیلی بالا و مهارتهای نوشتاری زبان، ممکن است پیشبینی کند که سالها پس از تشخیص اختلال شناختی خفیف، چه اتفاقی میافتد. ما دریافتیم که میزان بالاتر تحصیلات احتمال بازگشت اختلال شناختی خفیف به جای پیشرفت به سمت زوال عقل، را بیش از دو برابر میکند.»
افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف نشانههایی از زوال شناختی را دارند، اما به اندازهای نیست که آنها را از انجام کارهای معمولی روزانه باز دارد. آنها در معرض خطر بالاتر پیشرفت به سمت زوال شناختی شدیدتر که زوال عقل نامیده میشود، قرار دارند.
این مطالعه همچنین نشان داد که مهارتهای زبانی، چه در نمرات بالای انگلیسی در مدرسه و چه در نوشتار قوی که از نظر گرامری پیچیده و پر از ایده باشد، نیز نقش حفاظتی دارد.
محققان دریافتند که تقریباً یک سوم از ۴۷۲ زن مبتلا به اختلال شناختی خفیف حداقل یک بار در طول هشت سال و نیم پس از تشخیص، به حالت شناختی طبیعی بازگشتند و بیش از ۸۰ درصد از آنها هرگز به زوال عقل مبتلا نشدند.
تیاس گفت: «ما نمیتوانیم در مورد سن و ژنتیک کار زیادی انجام دهیم، بنابراین مایه دلگرمی است که یافتههای ما نشان میدهد که راههای دیگری برای کاهش خطر زوال عقل وجود دارد، مانند ایجاد ذخیره شناختی از طریق آموزش و مهارتهای زبانی در اوایل زندگی.»
منبع: مهر
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد