سیاهنمایی از اوضاع کشور در حوزه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و تزریق ناامیدی و یأس نسبت به آینده کشور در جامعه، دو خصیصه بارز رسانههای بیگانه و پایگاههای نشانهدار داخلی آنهاست. در مقطع فعلی دشمن با تکیه بر جنگروانی و رسانهای، جنگ نرم همه جانبهای را علیه کلیت کشور و نظام اسلامی طراحی کرده و درحال پیاده سازی آن است. هدف اصلی دشمن در این جنگ، تبدیل نقاط قوت و فرصتهای کشور و نظام مدیریت ایران به نقاط ضعف و تهدیدهاست. در این نبرد همهجانبه، دشمن با بهرهگیری از تکنیک سانسور و برجستهنمایی، جنگ فرهنگی، جنگ سیاسی و جنگ اقتصادی بیسابقهای را براساس دستورالعمل از پیش طراحی شده علیه ایران اسلامی آغاز کرده است.
بارزترین محور این دستورالعمل، سانسور کردن نقاط مثبت و قوت کشور و برجستهسازی نقاط ضعف و نارساییهاست. دشمن در تکنیک سیاهنمایی خود تلاش دارد با تحریف مسیر فکری و فرهنگی جامعه و تخریب چهرهها، برنامهها و مدیریت ایران اسلامی در اذهان عمومی و افکار جامعه، در یک فرآیند تدریجی محاسبات مدیران، نخبگان و مردم را نسبت به کارآمدی نظام اسلامی و چشمانداز آینده دچار تغییرکند. امروز جبهه جنگ روانی و رسانهای در جنگ نرم با استفاده از ابزارهای فراوان تبلیغاتی و ارتباطی، ایمان، معرفت، عزم و پایهها و ارکان کشور و نظام را مورد تهاجم قرار داده است. اعتمادزدایی از کلیت حاکمیت، امیدزدایی از بهبود اوضاع و زدودن تضعیف امیدواری نسبت به آینده از اهداف راهبردی دشمن و اپوزیسیون داخلی است. تزریق حس ناامیدی، بدبینی، بدبختی ثقل راهبرد دشمن در جنگ همه جانبه نرم در شرایط فعلی است که از طریق مخدوش کردن نشانههای امید و تبدیل آنها به نشانههای یأس و تردید و القای بنبست و سیاهنمایی و در نهایت گرفتن پویایی جامعه است. تضعیف ایمان دینی، عرق ملی، بینادهای نظام ارزشی ملی و مذهبی، هویت ملی (اسلامیت و ایرانیت) و... از دیگر اهداف بلند مدت دشمن است که درصدد است از طریق تضعیف مؤلفههای امید و خوشبینی به آینده کشور به آن برسد.
از مهمترین شاخههای راهبرد دشمن در ناامید سازی و یاس آفرینی؛ کمرنگ کردن پیشرفتها، بیفایده جلوه دادن سند چشم اندازی حرکت سال ۱۴۰۴، القای بیآیندگی، بنبست (سیاسی و اقتصادی) و ناکارآمدی حاکمیت دین و حاکمان دیندار است. به تعبیر رهبر معظم انقلاب، امروز هر کس مردم را از آینده ناامید یا ایمانهای مردم را تضعیف یا مردم را به تلاشها و برنامهریزیهای مسؤولان بیاعتقاد یا بدبین کند، چه بداند و چه نداند به سود دشمن کار میکند. رسانهای که درچارچوب راهبرد دشمن عمل کند، پایگاه دشمن محسوب میشود. مدافعان و منتقدان منصف و روشنفکران امروز باید از خود بپرسید: چرا در موضوع مهمی همچون شیوه برخورد با فرهنگ و اندیشه اسلامی ــ ایرانی و نظام اسلامی از شکلگیری آگاهی عمومی جلوگیری میشود؟ چرا سیاست قدیمی هراسافکنی و نفرتپراکنی، امروز با شدتی بیسابقه، ایران، شیعه و اسلام و نظام اسلامی راهدف گرفته است؟ چرا غرب ناامید از اقدام نظامی علیه ایران، امرروز تلاش میکند تفکر انقلابی، جهادی و اسلامی در حاشیه و انفعال قرار بگیرد؟ دشمن چه منافعی در سایه تصویرسازی غلط از ایران، اسلام و نظام اسلامی و انقلاب دنبال میکند؟ جا دارد درباره انگیزههای این سیاهنمایی گسترده علیه اسلام، انقلاب و نظام اسلامی، پرسش و کاوش و به دقت تبیین شود؟ منطق سلیم اقتضا میکند لااقل بدانیم و بدانید و تفکرکنیم آنچه دشمن ما را از آن میگریزاند و میترساند، چیست و چه ماهیتی دارد؟ چرا نباید با تکیه از مدل رفتاری مبتنی برمعنویت، عدالت، انصاف و عقلانیت، درباره مقاصد و اهداف دشمن تفکرکنیم؟ دشمن امروز وحدت ملی، امید، اعتماد ملی، استقلال و استقامت ملی را هدف قرارداده است، راه مقابله باآن نیز در حفظ و تقویت وحدت، حفظ و تقویت امید و اعتماد ملی و تلاش برای حفظ استقلال ملی از طریق استقامت ملی در سایه انسجام ملی واستحکام بخشی داخلی است. جامعه و مدیران نباید دچار غفلت شوند، نباید اجازه دهند دشمن محاسبات آنها را تغییر دهد. لازمه این مسأله شجاعت در فهم در کنار شجاعت در عمل است که از نیازهای جامعه امروز، بهویژه خواص است. سکوت و انفعال در مقابل دشمن موجب اختلال در فهم صحیح عمومی خواهد شد.