لزوم پوست‌اندازی در خانه سینما

هر چند این نهاد صنفی در مواردی توانسته پاسخگوی مطالبات دست‌اندرکاران سینما و هنرمندان باشد اما در مواردی هم متاسفانه نتوانسته برای پیشگیری و کاهش اختلافات حرفه‌ای کوشا باشد.

چندی پیش قرار بود مجمع عمومی خانه سینما و انتخابات هیات‌مدیره برگزار شود اما ساعتی قبل از برپایی آن به دلیل اعتراض جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران نسبت به معرفی نماینده اتحادیه، برگزاری انتخابات هیات‌مدیره این نهاد صنفی منتفی شد! جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران به عنوان یک مجمع صنفی و مستقل - که به دفاع از حقوق اعضای خود و ارتقای جایگاه تهیه‌کنندگی در سینمای ایران می‌پردازد - در چهار تشکل مختلف و مجزا از هم تفکیک می‌شود و بین آنها بعضا اختلافاتی به‌وجود می‌آید.

امروز هم یکی از همان روزهاست، چراکه مشکلات میان تشکل‌ های تهیه‌کنندگان سینمای ایران بالا گرفته و موجب اعتراضاتی به برگزاری انتخابات هیات‌مدیره خانه سینما شده است. البته به شخصه اعتراضات یکی-دو تشکل معترض را به‌حق می‌دانم. چون نماینده تهیه‌کنندگان در خانه سینما، ‌باید از بین چهار تشکل انتخاب شود، نه از بین یک یا دو تشکل.

متاسفانه انتخابات در کشور ما اغلب به نوعی تکرار انسان‌های گذشته است. با احترام به تمام کسانی که عمرشان را برای هنر گذاشته‌اند و تجارب زیادی در حوزه سینما دارند، باید بگویم بهتر است به نسل جدید اجازه دهیم تا با ایده‌های تازه وارد میدان عمل شوند. پیشکسوتان باید به جوان‌ها اعتماد داشته باشند و در نقش یک مشاور در کنارشان باشند. چه‌بسا اگر آنها میداندار اصلی حوادث شوند و به شکلی جدی وارد عرصه مدیریت شوند، توانایی بیشتری در حل و فصل و پیشگیری از اختلافات داشته باشند. ضرورت جوانگرایی در عرصه مدیریت، نکته‌ای است که غالبا در نهادها و سازمان‌های مختلف مغفول می‌ماند. خانه سینما هم از این قاعده مستثنی نیست. پوست‌اندازی در مدیریت خانه سینما از واجبات است و چه بسا اگر این اتفاق بیفتد، دیگر شاهد بروز اینگونه اختلافات نباشیم.

در بیشتر کشورهای پیشرفته جهان از مدیرانی که سن‌شان بالا رفته در اتاق‌ فکر و مشاوره‌ها بهره می‌برند. درواقع صحنه اجرایی کشور را به دست جوان‌ترها می‌سپارند و با مشاوره‌های خود و در اختیار گذاشتن تجربیات‌شان سعی در کمک به حل مشکلات می‌کنند. این اتفاق اما در مدیریت خانه سینمای ایران رخ نمی‌دهد! چون اراده‌ای برای انجام آن نیست. ظرفیت‌های استفاده نشده و توانمند زیادی در سینمای ایران وجود دارد. تنها کافی است برخی از مسئولان و مدیران با اعتماد و سپردن امور کلیدی به آنان راه را برای روزهای موفقیت‌آمیز هموار کنند.