او همیشه دوست داشت در شغل مرتبط با فناوری کار کند و این شغل برای او یک کامپیوتر جدید، یک مانیتور و یک تبلت فراهم کرد و در عین حال به او اجازه داد تا از راه دور کار کند. یک امتیاز بسیار مورد نیاز برای مراقبت یک پسر معلول. او همه چیز را از ویدئوهای کودکآزاری گرفته تا خودکشی، تصادف و سربریدن بررسی میکرد و مطمئن میشد که محتوا هرگز به صفحات «برای شما» کاربران نمیرسد.
در ماه دسامبر، کمی بیش از یک سال پس از پیوستن او، فریزر علیه شرکت مادر تیکتاک یعنی بایتدانس شکایت کرد و مدعی شد که کارش باعث اختلال استرس پس از سانحه و علائم پریشانی شدید روانی شده است. چند نفر از همکاران فریزر به اینسایدر گفتند که در زمانی که کارمند اینترنشنال تلیوس در نوادا بودند، بهطور مشابهی از تجربهشان در حذف محتوا برای تیکتاک آسیب دیدهاند. این شرکت یکی از پیمانکاران اصلی است که تیکتاک از آن استفاده میکند. شش ناظر فعلی و سابق و همچنین فریزر به اینسایدر گفتهاند که کار بیش از حد و نظارت تقریباً مداوم را نیز تجربه کردند.
دو ناظر گفتند که مبتلا به PTSD تشخیص داده شده اند، در حالی که دیگران کارکردن را در شرایط استرس روانی شدید که شرکت برای مقابله با آن کاری نکرده است توصیف کردند.
همه آنها قراردادهای عدم افشای اطلاعات را امضا کردند و از آنها خواستند از نام مستعار استفاده کنند یا به شرط ناشناس ماندن در مورد تجربیات خود صادقانه صحبت کنند. از زمانی که فریزیر شکایت خود را مطرح کرد، دو ناظر دیگر - از جمله یک کارمند تلیوس و یک کارمند برای شرکت برونسپاری اتریوم در تنسی- از بایتدانس با اتهامات مشابه شکایت کردند.
سال گذشته، پلتفرمهای رسانههای اجتماعی مانند فیسبوک و تیکتاک بیش از ۵۰ میلیارد دلار از تبلیغات درآمد کسب کردند و این کسبوکارها بدون بخش نظارت بر محتوا عملا از بین میرود. پل بارت، معاون مرکز تجارت و حقوق بشر دانشگاه نیویورک در این باره میگوید: «جایگزین این وضعیت و زمانی که ناظران نباشند یک فید خبری است که تحت سلطه پورنوگرافی، هرزنامه و سخنان نفرتانگیز است. این نوع چیزها اکثریت قریب به اتفاق کاربران و به طور قابل توجهی تبلیغکنندگان را دور خواهد کرد.»
مانند سایر رسانههای اجتماعی، بایتدانس برای حذف این نوع محتوا به ترکیبی از هوش مصنوعی و ناظران انسانی متکی است. هوش مصنوعی کمک میکند ویدئوها را به چندین صف، از کلیپهای با اولویت پایین تا محتوای گرافیکی مانند کودکآزاری و خودکشی تقسیم کند.
در شلوغ ترین روزها، ناظران گفتند که میتوانند روی بیش از 1200 ویدئوی کوتاه در یک شیفت کار کنند. شیفتها 8تا10 ساعت طول میکشید و چندین ناظر گفتند که نمیتوانند به نوبتهای متوالی، گاهی برای ماهها متوالی نه بگویند. ساشا، مدیر سابق تلیوس که سال گذشته کار خود را ترک کرد، گفت: «بخش من بخش کابوس نامیده میشد.»
آنها با اشاره به ویدئوهایی از کودکآزاری، خودآزاری، تصادفات وحشتناک و تیراندازیهای دستهجمعی که کاربران روزانه پست میکنند، میگویند: «این کار پر از بدترین چیزها بود.» در ابتدای هر شیفت، ساشا فهرستی از گزارشها را دریافت میکند که قرار است با اولویت بالا قرار گیرند. اشلی، مجری سابق با سابقه خودآزاری در زندگی شخصیاش گفت که ویدئوهای خودکشی یکی از محرکترین فیلمها برای او بوده است. او در ابتدای کار خود در تلیوس گفت که شاهد کشتن یک مرد بوده است.
منبع: ضمیمه کلیک روزنامه جامجم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد