پای صحبت امیرحسین هدایی، چهره مدعی تیم ملی پینگ‌ پنگ مردان ایران

عکس | چیزی از ورزشکاران خارجی کم نداریم

پای صحبت امیرحسین هدایی، چهره مدعی تیم ملی پینگ‌پنگ مردان ایران

چیزی از ورزشکاران خارجی کم نداریم

امیرحسین هدایی بدون تردید چهره نوظهور پینگ‌پنگ ایران در چند سال اخیر بوده است. استعداد بالقوه‌ای که صدر جدول رده بندی زیر ۲۱ساله‌های پینگ‌پنگ جهان را از آن خود کرد تا اتفاقی تاریخی در پینگ‌پنگ ایران هم رقم بزند. امیرحسین حالا در ۲۴سالگی به بازیکنی مدعی در تیم ملی بزرگسالان رسیده، طوری که رفته‌رفته دارد از سد برادران عالمیان (نوشاد و نیما) ستاره‌های این رشته هم عبور می‌کند.
کد خبر: ۱۳۷۶۳۰۳
نویسنده سارا گودرزی - گروه ورزش
لژیونر شدن در لیگ‌های مجارستان و اسپانیا، تجربه حضور در مسابقات قهرمانی جهانی و تورنمنت‌های معتبر، رنکینگ او را به ۱۱۳ ارتقاد داد. هدایی امسال یک‌بار نیما‌عالمیان را در انتخابی شکست داد و راهی مسابقات جهانی آمریکا در تیم دونفره شد. به‌تازگی هم او را در فینال بازی‌های کشور‌های اسلامی قونیه از پیش رو برداشته است. هدایی در بخش تیمی نیز بازی‌های خوبی از خود به نمایش گذاشت تا در کنار عملکرد رضایت‌بخش سایر ملی‌پوشان ایران به عنوان قهرمانی برسند. دقایقی با او همکلام شدیم تا بیشتر از این مسابقات صحبت کند.

از بازی‌های کشور‌های اسلامی قونیه بگویید. چطور بود؟

بازی‌های خوبی بود. این اولین تجربه حضور من در کشور‌های اسلامی بود. در کل پنج تا مسابقه دادم که همه را بردم. بازی چهارمم با نماینده عربستان بود که در المپیک توکیو هم شرکت کرده بود. رنکینگ این بازیکن ۱۴۰ بود. خیلی راحت او را بردم و به فینال رسیدم.

یک فینال تمام ایرانی.

بله، همین‌طور است که می‌گویید.

فینال سختی بود؟

ببینید من و نیما به بازی‌های هم شناخت داریم. بهتر است بگوییم حساس بود. این سومین رویارویی ما دونفر در مسابقات یک سال گذشته بود. در بازی‌های قبلی که انتخابی تیم ملی بود، یک بار نیما برد و یک بار هم من. در قونیه وقتی بازی را با نیما شروع کردم اولش خیلی شرایط برایم خوب پیش نرفت. اما از گیم دوم با تغییر تاکتیک، سوار بازی شدم و با نتیجه ۴بر۳ برنده شدم.

در چنین مواقعی هم که دو بازیکن از یک کشور مقابل هم قرار می‌گیرند، کارتان مشکل می‌شود و کوچی بالای سرتان نیست.

بله، تاثیر مربی در مسابقه واقعا زیاد است؛ چه از لحاظ روانی چه از نظر تاکتیک و سوریس و دریافت. مربی نقش حیاتی برای دو طرف بازی دارد. اینجا هم شرایط به گونه‌ای بود که من و نیما کوچی نداشتیم و بازی حساسی را پشت سر گذاشتیم. هر چند ما در رقابت‌های پورتور جهانی تجربه زیادی از مسابقه دادن بدون مربی به دست آوردیم. متاسفانه به خاطر مشکلات اقتصادی ناچاریم تنهایی به رقابت‌ها برویم. با همه این‌ها فکر می‌کنم در این بازی‌ها این که من ببرم یا نیما خیلی اهمیتی نداشت. مهم این بود که ما هر دو نماینده ایران بودیم و پرچم ایران را بالا بردیم.

در بازی‌های تیمی هم که همگی خوب ظاهر شدید.

بله، همه خوب بودیم. خود من برای گرفتن دو مدال طلا در بخش انفرادی و تیمی مسابقات رفته بودم. هرچند در انفرادی کار سخت‌تر بود. اما در تیمی هم خوشبختانه نفرات خوبی داشتیم. بازی‌های یکدستی را انجام دادیم. در مجموع با تیم‌های مالدیو، بنگلادش قرقیزستان، عربستان و ترکیه بازی کردیم که همه این دیدار‌ها را با نتیجه سه بر صفر بردیم و به قهرمانی رسیدیم.

بازی‌های کشور‌های اسلامی در بیشتر رشته‌ها برای ایران، جنبه یک تورنمنت تدارکاتی مهم را دارد. در تنیس روی میز چطور است؟

این‌که از سطح جهانی و آسیایی، پایین بودن را قبول دارم؛ اما پینگ‌پنگ رشته‌ای است که نمی‌توانی به مسابقاتش به عنوان یک تورنمنت تدارکاتی نگاه کنی. واقعا رقابت بین بازیکنان در جریان است. در سید یک این مسابقات، بازیکن سنگال حضور داشت که رنکینگ ۵۰دنیا را داشت. این بازیکن در هشت مسابقه اوت شد. اما من و نیما عالمیان که رنکینگ‌هایمان به ترتیب ۱۱۳و ۱۴۰بود، به فینال رسیدیم.

مطمئنا به گرفتن سهمیه المپیک پاریس هم فکر می‌کنید؟

بله صد درصد. امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که بتوانم به رنکینگ موردنظر برسم. من برای گرفتن سهمیه انفرادی باید جزو ۷۰نفر اول رده‌بندی جهانی باشم. برای رسیدن به این جایگاه هم تا آنجا که می‌توانم باید مسابقه بدهم و امتیاز جمع کنم.

موضوعی که با توجه به اوضاع نامناسب مالی فدراسیون‌های ورزشی ایران سخت عملی می‌شود.

بله، متاسفانه ما مجبور هستیم خیلی از مسابقات را از جیب هزینه‌کنیم. برای این‌که از رقبا عقب نمانیم باید حضور مستمر در مسابقات داشته باشیم. البته فدراسیون هزینه این سه مسابقه آخری را به ما داد. بچه‌های ایران نه تنها در پینگ‌پنگ بلکه در سایر رشته‌ها پتانسیل بالایی دارند. چیزی از ورزشکاران خارجی کم ندارند. فقط یک نگاه خاص از سوی مسئولان می‌خواهند. دلم می‌خواهد از حامی مالی‌ام، آقای حمید احسان‌مهر، مدیرعامل شرکت بافق، تشکر کنم که چند سال اخیر همه‌جوره از من حمایت کردند تا به اینجا برسم. مسلما ایشان سهم زیادی در رسیدن من به این جایگاه دارند. اسپانسر در این شرایط، آن هم برای رشته‌ای مثل پینگ‌پنگ واقعا سخت پیدا می‌شود، اما ایشان آمدند و بدون هیچ‌گونه تقاضا و چشمداشتی اسپانسر من شدند.

جدال برادران عالمیان و هدایی در لیگ فرانسه

نوشاد سال‌هاست نفر اول ایران است و از نظر فنی با بقیه تفاوت‌های زیادی دارد. هرچند رسیدن به نوشاد به‌نظر سخت می‌رسد، اما هدایی این انگیزه را دارد که از او هم بگذرد: «نوشاد بازیکن بزرگی است و حضورش سطح مسابقات را بالا می‌برد، اما اگر او هم بود، باید قهرمان می‌شدم. تصویرسازی من برای قهرمانی بود.» نمونه تلاش هدایی را می‌شود در مسابقات قهرمانی جهان سال پیش در آمریکا دید. او در مقابل فان‌ژن دونگ چینی نفر اول رنکینگ جهانی شکست خورد، اما تلاش او برای بهتر شدن در این بازی مثال‌زدنی بود؛ ست اول و دوم را ۱۱بر یک، ست سوم ۱۱بر ۳ و ست چهارم را ۱۲بر ۱۰ واگذار کرد. هدایی امسال قرار است در لیگ فرانسه بازی کند و این بهترین فرصت است که او به نفر اول ایران نزدیک‌تر شود. برادران عالمیان فصل پیش در لیگ فرانسه بودند و این فصل هم همانجا می‌مانند.

منبع: روزنامه جام جم 
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها