مهمترین مسأله در بحث تولیدات سریالی در تلویزیون، توجه به روند آماده شدن فیلمنامه برای تولید یک سریال خوب و استاندارد تلویزیونی است. موقعی که گروه تولید با فیلمنامه کامل کار را شروع کند، هم بازیگر میتواند درباره کلیت نقشش برنامهریزی کند و هم گروه سازنده میتوانند کارهای لازم را باحوصله و دقت انجام بدهند.
در این صورت بازیگر هم میداند ابتدا و انتهای نقشش کجاست و با یک برنامه ریزی ذهنی نقش را جلو میبرد؛ بنابراین وقتی فیلمنامه کامل باشد حفظ راکورد بازی هم برای بازیگران راحتتر صورت میگیرد و تکلیف روشن است. به عنوان بازیگر در مورد سریالهایی که فیلمنامههای آماده را برای مطالعه در اختیار ما میگذارند بهتر میتوان بر کلیات نقش و چند و، چون کاراکتر تمرکز کرد و شرایط بهتر شدن نقش حین اجرا را فراهم کرد، چون با فیلمنامه کامل است که سریال به ضرباهنگ بهتری حین تولید خواهد رسید و هرچقدر کمال فیلمنامه بیشتر باشد حین اجرا از منظر کیفی، کار قدرتمندتر خواهد شد.
ولی اگر فیلمنامه کامل نباشد یا با پنج قسمت ابتدایی بخواهند کار را کلید بزنند و سپس بهتدریج فیلمنامه را کامل کنند عمدتا نمیتوان انتظار آن بازدهی لازم را داشت، چون بازیگر از کلیت کاراکتر و سرنوشت داستان اطلاع ندارد و مدام باید با قدرت تخیل خود کار را پیش ببرد که این هم میتواند ضربه بزند به کار.
البته این اتفاق فقط در تلویزیون رخ نمیدهد و ما در دیگر مدیومها هم شاهد چنین اتفاقاتی هستیم. در حالی که آماده نبودن فیلمنامه مسلما آسیب زیادی به کار میزند و حتی تمرکز سازندگان اثر مربوط و بازیگران هم کمتر خواهد شد.
سریال تلویزیونی باید قبل از پیش تولید، به فیلمنامه کامل برسد؛ یعنی فیلمنامهای که تمام حفرههای داستانی آن شناسایی و پر شده باشد و سیر داستانی نیز کاملا مشخص و مدون باشد تا بازیگر بتواند به کاراکتر جانبخشی کامل دهد. در هر صورت حتی نویسنده هم میتواند شخصیت پردازی منسجم تری داشته باشد و کار با قوام بهتری صورت میگیرد. دور شدن از شتاب در تولیدات تلویزیونی، دیگر عاملی است که میتواند زمینهساز تولید یک سریال خوب و ماندنی باشد. در اغلب سریالهای ماندگار کارگردان با فیلمنامه کامل، کار را کلید میزند و برای همین طبق برنامهریزی و بدون تعجیل، کار را پیش میبرد و همین امر کمک میکند به بالا رفتن جاذبههای درام.
موقعی که کار با هدفمندی و برنامهریزی دقیق انجام شد کل گروه بدون استرس و شتاب کارشان را به درستی انجام میدهند و فرصت جبران خطاها خیلی بیشتر فراهم میشود و اگر هم حین تولید نکتهای به ذهن بازیگر برسد، وقت کافی برای روتوش نقش وجود دارد.
توصیهام به تمامی سریالسازان این است که تا میتوانند روی فیلمنامه کار کنند و وقتی فیلمنامه، قوام کامل یافت به سمت انتخاب بازیگران بروند و در دورخوانیهای قبل از فیلمبرداری تا میتوانند روی ریزهکاریهای درام کار کنند تا سریال به بازدهی مناسب برسد. در این صورت شاهد سریالهای با کیفیتتر خواهیم بود.