این دختر خوزستانی در رقابتهای گرندپری مراکش با جهشی قابل ملاحظه رکورد این ماده را به میزان ۲۶سانتیمترارتقا داد تا همچنان طلایهدار باقی بماند. هاشمیه میگوید میخواهد همین مسیر را ادامه دهد تا با درخششی مضاعف عنوان قهرمانی بازیهای پارالمپیک۲۰۲۴ پاریس را نیز از آن خود کند. گفتوگوی او را با جامجم میخوانید.
بعد از بازیهای پارالمپیک توکیو گفته بودید دوباره رکورد جهان را جابهجا خواهید کرد. چه شد که اینقدر زود توانستید این موضوع را عملی کنید؟
من بعد از بازیهای پارالمپیک توکیو واقعا فشار روانی زیادی را متحمل شدم. ذهنیت همه از مسئولان گرفته تا خانواده و اطرفیان به من تغییر کرد، چون در توکیو قهرمان شده بودم و از همه مهمتر این که رکورد پرتاب نیزه دنیا را هم زده بودم. همه میگفتند باید از این به بعد طوری ورزش کنی که قهرمان بمانی. برای همین این واکنشها خیلی رویم تاثیر گذاشت و بلافاصله بعد از یک ریکاوری کوتاهمدت دوباره تمریناتم را شروع کردم. طوری که به لحاظ حجم و قدرت از برنامه آماده سازی پارالمپیک هم سنگینتر بود. کمیته فنی، چون دید عملکردم خوب بوده و تمریناتم با پیشرفت همراه است به دور از هوای شرجی خوزستان، هشت مرحله اردوی پشت سر هم در تهران برایم ترتیب داد تا بهطور جدی برای جام جهانی مراکش آماده شوم. این گونه شد که رکورد پارالمپیک توکیو را از ۲۴متر و ۵۰سانتی متر به ۲۴متر و ۷۶سانتی متر ارتقا دادم.
فاصله رکوردی شما با سایر نفرات حاضر در مسابقات چقدر بود؟
در مجموع ۹نفر در ماده پرتاب نیزه کلاس F ۵۷ حضور داشتند که از کشورهای لتونی، لهستان، الجزایر، برزیل و... بودند. رقیب اصلی من در این مسابقات، پرتابگر برزیلی بود که با ۲۳ متر و ۵۷ سانتی متر نفر دوم شد. ما دو نفر در بازیهای پارالمپیک توکیو بایکدیگر رقابت کردیم و آنجا هم اول و دوم شدیم.
بهجز پرتاب وزنه در ماده پرتاب دیسک (کلاس F ۵۷) هم یک مدال طلای دیگر گرفتید. در این باره هم توضیح میدهید؟
تخصص اصلی و تعلق خاطرم در ماده پرتاب وزنه است. من همیشه در مسابقات جهانی و بازیهای پارالمپیک در پرتاب وزنه مسابقه میدهم. اینجا استثنائا در پرتاب دیسک مسابقه دادم، چون موادها ادغام نشده بود.
خوزستان یکی از استانهایی است که ورزشکاران معلول همیشه از نبود امکانات مناسب در آن گلایه کردهاند.
در این یک سالی که از پارالمپیک توکیو گذشته، شرایط سخت افزاری شما بهتر شده است؟
بله خوشبختانه نگاه فدراسیون جانبازان و معلولان ویژهتر شده است. نیزههایی که من استفاده میکنم سوئدی است و باید حتما از خارج خریداری شود. این نیزهها چیزی حدود ۴۰میلیون تومان است. هر نیزه هم بیشتر از دو سال جواب نمیدهد و، چون مصرفی است، فرسوده میشود. من قبل از پارالمپیک توکیو دو نیزه از فدراسیون گرفتم و الان دیگر وقتش است جایگزین شود. فدراسیون گفته به دلیل عملکردم نیزههای جدید را بهزودی خریداری میکند. مشکل رختکن و سایهبان هم در گذشته داشتیم که حل شده. الان فقط یک کارگر میخواهم که نیزهها و اشیایی را که پرتاب میکنم از وسط زمین برایم بیاورد.
برنامه بعدیتان حضور در چه مسابقاتی است؟
حضور در رقابتهای قهرمانی جهان فرانسه و بازیهای پاراآسیایی۲۰۲۲ هانگژوست. باید تمام تلاشم را بکنم که در مسابقات جهانی فرانسه هم رنکینگ اول دنیا بمانم تا بهراحتی سهمیه بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس را بگیرم. دلم میخواهد طوری رکورد بزنم که علاوه بر طلای پارالمپیک پاریس، همچنان این رکورد در اختیار پرتاب نیزه معلولان زنان ایران باقی بماند. برای بازیهای پارا آسیایی هانگژو هم کار سختی ندارم و میدانم که آنجا نفر اول هستم.
تا چه زمانی میخواهید در ورزش بمانید؟
تا زمانی که مفید باشم و بتوانم مدال بگیرم، هستم. ورزش من محدودیت سنی ندارد و بیشتر به قدرت بدنی فرد بستگی دارد.
در استان خوزستان کار مربیگری نمیکنید؟
اگر کسی کمکی یا مشورتی بخواهد، دریغ نمیکنم، اما فعلا نمیخواهم رسما به کار مربیگری ورود کنم، چون از اهدافم دور میمانم. وقتش رسید مربیگری هم میکنیم. فعلا گرفتن مدال طلای پارالمپیک برایم دلچسب است؛ و حرف آخرتان...
از آقایان اسبقیان و حمیدی، رئیس و دبیر فدراسیون جانبازان و معلولان نهایت تشکر را دارم که همه جوره حمایتم کردند تا بتوانم در مراکش قولم را عملی کنم.
روزنامه جام جم