محمدمهدی عزیزی، رئیس سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران در نشست خبری گفت که این سازمان اقدامی که موجب تولید گاز متان شود انجام نداده است. از سوی دیگر، پیام جوهرچی، معاون دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیطزیست در گفتوگو با ایرنا گفت: «روزانه حدود ۵.۵ تا ۶۰۰۰ تن پسماند در آرادکوه پذیرش میشود که روی هم انباشته شدن این حجم زباله آن هم در سالهای طولانی قطعا انتشار گاز متان را به همراه خواهد داشت، پیش از اینکه ناسا این توده متان را اعلام کند اداره کل محیطزیست استان تهران برای تعیین تکلیف این مرکز چند بار به شهرداری تهران اخطار داد، اما تا به امروز نتیجهبخش نبود، درواقع اگر شهرداری به اخطاریهها جواب ندهد و اقدامی صورت نگیرد تخلف محسوب میشود و ما پرونده را به مراجع قضایی معرفی خواهیم کرد.» آنچه در سالهای اخیر مسلم شده، این است که انتشار بوی بد در جنوب تهران ناشی از دفن و سوزاندن زبالههاست و حالا با کمک اطلاعات تازه ناسا میدانیم که ایران یکی از کشورهای تولیدکننده متان در مقدار قابلتوجه است و این یعنی نهتنها عواقب زیستمحیطی گسترده دارد، بلکه برای سلامت شهروندان و زندگی افرادی که در مناطق نزدیک به آرادکوه زندگی میکنند هم مسألهساز است. سؤال اینجاست در میان اظهارنظرهای غیرعلمی بهترین راه برای مقابله با این معضل چیست؟ سازمان حفاظت محیطزیست و زیرمجموعههای آن، چه ایدههایی برای حل مسأله دارند و نقش معاونت علمی و شرکتهای دانشبنیان چیست؟
در شرح اهداف و مسئولیتهای دفتر هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیطزیست آمده است که مرکز باید در زمینه استفاده از تکنولوژیهای جدید برای جلوگیری از انتشار آلایندهها تحقیق و بررسی داشته باشد و در این حوزهها استراتژی و خطمشی ارائه دهد. برای اطلاع از راهکارهایی که دفتر هوا و تغییر اقلیم برای حل مسأله متان تولید شده در منطقه آرادکوه پیشنهاد کرده با سرپرست این مرکز یعنی دکتر داریوش گلعلیزاده گفتوگو کردهایم.
موانع همکاریهای خارجی برای حل بحران
با توجه به اقداماتی که در این سالها برای حل بحران متان در منطقه آرادکوه انجام شده، اما چون هیچکدام به مرحله اجرایی نرسیدند همچنان شاهد ابر عظیمی از این گاز گلخانه در جنوب تهران هستیم. علتهای به ثمر ننشستن قرارداد با شرکت کرهای را از دکتر گلعلیزاده جویا میشویم و او در اینباره میگوید: «در سال ۹۸ با معاون اول رئیسجمهور وقت هماهنگی شده بود که کمک کند تا شرکت کرهای کارش را آغاز نمایداما در نهایت به دو دلیل اجرایی نشد، یکی بحث تحریمهای جدیدی علیه کشور بود و دیگری مسأله تضمینهایی که دولت باید میداد.» جالب اینجاست که کشورهای دیگر از همین مسألهای که برای ما به بحرانی در جنوب تهران تبدیل شده انرژی تولید میکنند، مدیرکل دفتر هوا و تغییر اقلیم سازمان محیطزیست در این خصوص میگوید: «شهرداری در سالهای اخیر به اهمیت این موضوع پی برده بود و در تلاش بود که با شرکت کرهای KRC برای استحصال گاز متان اقدامات جدی را آغاز کند. بخشی از منافع این پروژه برای شهرداری و بخشی هم برای شرکت کرهای در نظر گرفته شده بود، اما در نهایت اجرایی نشد.»
در انتظار فراخوان معاونت علمی
روش باز کردن این گره کوری که هیچیک از بدنه هیأت دولت و شهرداری نمیتوانند وجودش را انکار کنند، قطعا در پذیرش و کمک گرفتن از نظرات متخصصان است. با توجه به راهکارهایی که دفتر هوا و تغییر اقلیم در این زمینه داشته از دکتر گلعلیزاده روشها و راهکارهایی را که بتوان با تکیه بر ظرفیتهای داخلی اجرایی کرد را پرسیدیم. او راهکارهای خود را اینطور توصیف میکند: «بخشهای مختلفی از تفکیک زباله در کشور مشکل دارد، مثلا در حال حاضر بسیاری از مراحل تفکیک زباله بهصورت غیررسمی انجام میشود و برخی افراد از این راه درآمدزایی میکنند درحالیکه پول حاصل از تفکیک و بازیافت باید به چرخه رسمی بازیافت کشور وارد شود تا شهرداری بتواند با کمک آن پروژههای هزینهبر مدیریت پسماند را به سرانجام برساند.» او کمک گرفتن از شرکتهای دانشبنیان داخلی را هم روشی مهم میداند و با تاکید بر این که کار تولید برق از گاز متان اصلا پیچیده و سخت نیست میگوید: «شرکتهای زیادی در داخل کشور میتوانند این کار را انجام دهند؛ باید ابتدا با اندازهگیری مشخص کنند که چه میزان گاز در این منطقه متصاعد میشود، ظرفیتهای تبدیل آن به انرژی چقدر است و چه هزینهای در پی دارد؟ شرکت کرهای هم این مراحل را انجام داده بود. برآورد اولیه داشت که تا پای قرارداد آمد و همین میتواند کمک کند تا برآوردهای جدید هم سریعتر انجام شود. معاونت علمی ریاستجمهوری میتواند با اعلام فراخوانی از شرکتهای دانشبنیان داخلی درخواست کند تا برای حل این مسأله به میدان بیایند.» او با اشاره به درآمدزایی این پروژهها میگوید: «باید توجه داشته باشیم پروژه تبدیل گاز متان به انرژی، فقط پروژه محیطزیستی نیست بلکه فرصت اقتصادی هم به دنبال دارد. تمام حوزههای محیطزیست همینطور است، مثلا بازیافت، تصفیه فاضلاب و مدیریت پسماندهای صنعتی همه و همه میتوانند گردش اقتصادی ایجاد کنند. ما منابعی داریم که بهراحتی دارند از دست میروند و هیچ استفادهای از آن نمیکنیم مثل همین متان که میتواند در تولید برق به کار بیاید.»
مهر تایید سازمان فضایی و سازمان محیطزیست بر معضل متان
علیرضا زاکانی، شهردار تهران در حاشیه آیین بهرهبرداری از پنج پروژه جمعآوری و هدایت آبهای سطحی در تهران در پاسخ به این سؤال که آیا گزارشی از دولت یا سازمانهای متولی مبنی بر گزارش ناسا درخصوص وجود ابر ۵ کیلومتری گاز متان بر فراز آسمان جنوب تهران به شهرداری ارائه شده است، یا خیر، گفته بود: «تاکنون از سمت ادارات مرتبط یا خود ناسا نامهنگاری با ما انجام نشده است.» او همچنین تاکید کرده بود که احتمال دارد ناسا دروغ منتشر کرده باشد. دکترگلعلیزاده صحبت خود در اینباره را با پیشینه ماجرای متان در منطقه آرادکوه آغاز میکند و میگوید انتشار متان در این ناحیه اتفاقی تازه نیست، او توضیح میدهد: «دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیطزیست و اداره کل حفاظت محیطزیست استان از چند سال پیش مسأله ساماندهی دفع مرکز پسماند آرادکوه را در دستور کار قرار دادند، در این زمینه مکاتبات زیادی صورت گرفته و پیگیریهای لازم از طریق مراجع قضایی انجام شده است، بنابراین مسأله جدید نیست. در این ماجرا، یکی از مشکلاتی که وجود دارد دفن غیراصولی و بیش از حد زبالههاست که حاصل انباشت بیش از ۶۰ سال در همین منطقه است و طبیعی است با فعلوانفعال شیمیایی که در زبالهها انجام میشود گاز متان تولید شود.» او در این باره تاکید میکند: «شهرداری مدتهاست میداند اینجا مرکز انتشار گاز متان است و به همین دلیل از سال۹۵ بهدنبال عقد قرارداد با شرکت کرهای بوده تا از متان تولید شده برق تولید کند. شرکتهایی که در داخل مجموعه شهرداری هستند و دانشگاه تهران این همکاری را تایید کردهاند و از آن باخبرند. سازمان فضایی ایران هم مسأله متان در این منطقه را تایید کرده است.»
نگاهی به راهکارهای جهانی در مدیریت انرژی
واقعیت این است که در دنیای امروز بسیاری از کشورها با کمبود منابع دست و پنجه نرم میکنند، اما مهمترین راهکارشان در مواجهه با محدود شدن منابع انرژی مدیریت اصولی است. دکتر گلعلیزاده معتقد است اگر کشور ما هم به سمت استفاده بهینه از منابع حرکت نکند و برای بازیابی منابع موجودش هم تلاش نداشته باشد بهزودی با بحرانهای زیادی مواجه میشود. او میگوید: «مثلا بازیابی آب در کشور ما هنوز در مقایسه با کشورهای پیشرفته بسیار کم است مثلا در ژاپن آب بین ۱۵تا۲۵ بار بازیافت میشود.» حفظ محیطزیست برخلاف تصور بسیاری از مسئولان کشور، به معنای کاهش صرفه اقتصادی و کمشدن درآمدهای صنعتی نیست بلکه اگر روشهای جهانی کارآمد در این زمینه را شناسایی کنیم و فناوری و علم مورد نیاز در توسعه روشهای بازیافت و استفاده بهینه را به کار بگیریم کشور روزهای بهتری را در پیشروی خود خواهد دید.
روزنامه جام جم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد