بی‌توجهی به انرژی خورشیدی در روزهای داغ

ایران روزهای داغی را تجربه می‌کند و این گرما ناشی از تابش مستقیم آفتاب به مناطق مختلف است. با این‌که این وضعیت عاملی برای تبخیر آب‌ها و آتش‌سوزی در جنگل‌ها به شمار می‌آید اما می‌توان طور دیگری هم به آن نگریست‌؛ این که ۳۰۰روز آفتابی یک فرصت طلایی برای تولید برق و تامین نیاز کشور در حوزه انرژی است. وقتی آمارها مورد بررسی قرار می‌گیرند و سهم ناچیزی از انرژی‌های تجدیدپذیر و به خصوص انرژی خورشیدی در تولید برق ایران نمایان می‌شود، به راحتی می‌توان به این موضوع پی برد که هنوز برنامه مشخصی برای راه‌اندازی نیروگاه‌های سبز و پاک وجود ندارد. هم اکنون به طور متوسط در جهان ظرفیت نیروگاهی که از انرژی‌های تجدیدپذیر تامین می‌شود، از ۳۰ تا ۸۰ درصد است ولی در ایران فقط یک درصد ظرفیت نیروگاهی به این امر اختصاص یافته است.
در حال حاضر به‌جز چند استان، اکثر مناطق ایران موقعیت بسیار خوبی برای استفاده از پنل‌های خورشیدی دارند و شاید کویر لوت آرزوی اکثر کشورهای اروپایی باشد تا با بهره‌گیری از آن نه تنها نیاز برق خودشان را رفع کنند بلکه بخشی از این انرژی را صادر کنند. نکته جالب این است که معمولا مسئولان آماردهندگان خوبی هستند. مثلا عنوان شده امکان تامین ۱۴۰ هزار مگاوات برق از تجدیدپذیرها وجود دارد که از این میزان ۱۰۰ هزار مگاوات مربوط به نیروگاه‌های خورشیدی و ۴۰ هزار مگاوات به نیروگاه‌های بادی مربوط می‌شود اما در عمل هنوز به رقم هزار مگاوات نیروگاه نصب شده هم نرسیده‌ایم. البته دولت می‌گوید که برای احداث ۱۰هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر برنامه دارد و آن را اجرایی خواهد کرد اما حقیقت این است که به دلیل کمبود منابع، امکان خرید تضمینی برق وجود ندارد.
مهم‌ترین مشکل پیش رو قراردادهایی است که از سوی شرکت‌های فعال در این حوزه با وزارت نیرو برای فروش برق بسته می‌شود و به عنوان ضمانت‌نامه توسط بانک‌های داخلی و خارجی قابل پذیرش نیستند. راه‌حل این موضوع بیشتر در دست دولت است. چرا که حتی با وجود بخش‌های خصوصی فعال، خریدار نهایی برق، دولت است و باید به گونه‌ای اقدام کند که سرمایه گذاران داخلی و خارجی به این اطمینان برسند که صدرصد پول آنها قابل برگشت خواهد بود. نکته مهم‌تر آن که دولت می‌بایست به گونه‌ای قراردادهای فروش برق را تنظیم کند که بانک‌های داخلی و خارجی از بازگشت به موقع سرمایه در سررسید وام‌های اعطایی مطمئن باشند و بتوانند این قرارداد‌ها را به عنوان ضمانت وام ماخوذه توسط مالکان نیروگاه‌ها بپذیرند.