شروع ماجرا
سردبیر ویژهنامه «قفسه کتاب» در بخش آغازین حرفهایش ظرفیتهای موجود در شبکه کتاب را تشریح کرد تا ناشران، نویسندهها، مترجمان، تصویرگرها و دیگر کسانی که در تولید یک کتاب نقشآفرین هستند، با فضای تدارک دیده شده در این رسانه نو پا آشنا شوند.
رشیدی دراین زمینه گفت: ایده اولیه شبکه کتاب توسط آقای مجید صحاف که یکی از فعالان حوزه کتاب و علاقهمند و آشنا به برنامهسازی تلویزیونی است، مطرح شد. ایشان در نمایشگاه کتاب۱۴۰۱ که معاون روابطعمومی و تبلیغات بود، تصمیم گرفت ایده خودش را اجرایی کند. به همین سبب و با توجه به تجربیات و توانمندیاش، برای نخستینبار تمام امکانات فنی و تجهیزات تولید برنامههای رادیویی و تلویزیونی را در نمایشگاه مستقر کرد تا شبکههای مختلف صداوسیما بدون نیاز به همراه داشتن ابزار فنی، ویژهبرنامههای خود را روی آنتن رسانه ملی بفرستند. در واقع برنامهسازها بدون دغدغه و دردسر با مجری و کارشناس برای تولید یا پخش زنده برنامه به نمایشگاه میآمدند. این اتفاق با یک رشد چشمگیر در نمایشگاه۱۴۰۲ هم ادامه پیدا کرد و باعث شد تعداد برنامههای رادیویی و تلویزیونی بالاتر برود و به حضور بیشتر مردم در نمایشگاه منجر شود. به عقیده من، یکی از عوامل استقبال خوب مردم از نمایشگاه کتاب همین تلاش شبکه کتاب و خانه کتاب و ادبیات ایران بود.
رشیدی مهرآبادی در ادامه ضمن اشاره به تفاهمنامه منعقد شده بین سازمان صداوسیما و وزارتارشاد در راستای راهاندازی شبکه اینترنتی کتاب، افزود: شبکههای متعددی از بستر تلوبیون برای انتشار محتوا استفاده میکنند و در این بین شبکه کتاب در یکسال و نیم گذشته، خوب ظاهر شد و مسئولان صداوسیما را به این نتیجه رساند تا پخش رسمی آن را آغاز کنند. توجه داشته باشیم شبکههای تلوبیونی از لحاظ استانداردهای تولید و پخش هیچ تفاوتی با شبکههای تلویزیونی ندارند و برنامهها با همان فرم و کیفیت تولید میشوند. ازطرف دیگر، خیلیها خود برنامههای تلویزیون را از سکوی تلوبیون تماشا میکنند. این دو عامل سبب شده شبکه کتاب در تلوبیون مورد توجه علاقهمندان کتاب قرار بگیرد. در نمایشگاه کتاب۱۴۰۲ اغلب ناشران و نویسندههایی که شبکه کتاب درباره آنها برنامه تولید کرد، از بازخوردمردم ابراز رضایت میکردند و میگفتند هیچ برنامهای به اندازه این شبکه در دیده شدن آثار ما مؤثر نبود. شبکه کتاب بدون چشمداشت مادی و فقط با هدف رشد و ترویج فرهنگ کتابخوانی فعالیت میکند و امکاناتش را بدون مرزبندی و تبعیض در اختیار ناشران قرار میدهد.
آیا کتاب به یک شبکه تلویزیونی نیاز دارد؟
رشیدی دیدگاهی درباره کارایی و ضرورت وجود چنین شبکهای داشت که ما را هم سر ذوق آورد تا مخاطب حرفهای این شبکه باشیم. او خاطرنشان کرد: ظرفیت ویترین ما در راستههای کتابفروشی مثل خیابان انقلاب، کریمخان تهران و شهرهای دیگری که راسته فروش کتاب دارند، پاسخگوی کتابهای چاپ اول یک سال نیست. هرسال بیش از ۳۰هزار عنوان اول و سی و چند هزار تجدید چاپ روانه بازار میشود. شما بفرمایید باتوجه به فروشگاههای موجود در کشور، چند عنوان از این تعداد امکان دیده شدن دارد؟ تلویزیون اینترنتی کتاب سعی دارد یک ویترین وسیع و جدید رسانهای برای معرفی کتابهای جدید خوب باشد. پوشش زنده یا تولیدی برنامههای کتابی جاهای مختلف مخصوصا خانه کتاب و ادبیات ایران با نظر به کارشناسی قابل قبول در انتخاب کتاب، یکی از اقدامات شبکه کتاب در همین زمینه بهشمار میرود. به این ترتیب مخاطبان این تلویزیون اینترنتی همواره با تازههای خوب و مفید نشر آشنا شده و در جریان محتوای کتابهای جدید قرار میگیرند. پیشنهاد میکنم ناشران و فعالان حوزه کتاب از این موقعیت و فرصت بهوجود آمده در تلویزیون اینترنتی کتاب استفاده کنند.
بنده به نوبه خود از برنامهسازان، ناشران، نویسندگان، مترجمان و شاعران در حوزههای مختلف دعوت میکنم ارتباطشان را با این شبکه قویتر و بیشتر کنند تا محتوای برنامههای آن روز به روز فاخرتر بشود. این روی باز را در مدیر شبکه و دستاندکاران دیگر آنجا میبینم که از طرحهای خلاقانه تلویزیونی استقبال میکنند. یکمقدار شاید بهلحاظ بودجه در تنگنا باشند اما با توجه به اینکه تمام کسانی که در این حوزه فعالیت میکنند عاشق این جریان هستند و اساسا کسی با هدف کسب درآمد ویژه و خاص سرمایهاش را خرج کتاب نمیکند و همه خودشان را خادم کتاب و کلمه میدانند، انشاءا... تعامل لازم بین شبکه و آنها شکل خواهدگرفت. علاوه بر این برنامههای شبکه هم فضای مناسبی برای استفاده ناشرهاست. در مجموع شبکه کتاب رو به رشد بوده و با حمایت مسئولان وزارتارشاد و مدیران خانه کتاب و ادبیات ایران و ناشران شاهد شکوفایی هر چه بیشتر آن خواهیم بود.
(خلاصهای از گفتوگو با هنرآنلاین)
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد