البته گاهی با وجود توانمندی بالقوه محققان در پاسخ به نیازهای فناورانه کشور، به دلیل فراهم نبودن منابع مالی مورد نیاز و زیرساختهای توسعهای، امکان تبدیل شدن پژوهشها و ایدههای تحقیقاتی به محصول موردنیاز کشور فراهم نمیشود. طرح «حمایت از ایجاد شرکتهای دانشبنیان نوپا در حوزههای تخصصی» دفتر طرحهای کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانشبنیان قرار است همین جای خالی را پر و از طرحهایی حمایت کند که توان تبدیل شدن به محصولی با بازار مشخص را دارد. به مناسبت هفته پژوهش با نگاهی به ضرورت توجه و حمایت از طرحهای پژوهشی از دکتر میثم فرجاللهی، رئیس مرکز مدیریت طرحهای کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری جزئیات میزان تأثیرگذاری این طرح در شکلگیری شرکتهای دانشبنیان نوپا از دل طرحهای تحقیقاتی را جویا شدهایم.
سالهای طولانی وابستگی موجب شده بود که بسیاری از نیازهای کوچک و ساده کشور بدون توجه به ظرفیتها و توانمندیهای داخلی از مسیر واردات تأمین شود. این در حالی است که گاهی بسیاری از قطعات و تجهیزات کوچک مورد نیاز در حوزههای مختلف صنعتی و تولیدی پیچیدگی بالایی ندارد و فناوران و محققان داخلی بهخوبی امکان بومیسازی آنها را دارند. نکته اصلی درخصوص تولید تجاری چنین محصولاتی که درحال حاضر بازار مناسبی در کشور دارد، حمایت اولیه است که بتواند امکان تولید نمونه اولیه از پژوهشهای موجود را فراهم کند تامحقق صاحب طرح بتواند برای عقد قرارداد بانمونه تولیدشده وارد مذاکرات شود و کمکم مسیر تجاریسازی را طی کند. خلأمحسوسی که بهنظر میرسد این طرحجدید قرار است به آن پاسخ دهد.
رساندن طرحهای کوچک به بازار
هدف اصلی از ایجاد طرح حمایت از ایجاد شرکتهای دانشبنیان نوپا در حوزههای تخصصی(شرکتهای زایشی) فراهم کردن شرایطی برای رشد ایدههایی است که امکان تجاریسازی دارد و در صورت حمایت میتواند به محصولی تبدیل شود که دارای بازار قطعی است. دکتر فرجاللهی در این رابطه توضیح میدهد: «پروژههای مورد حمایت در این طرح باید دارای دو ویژگی باشد؛ اول این که همانطور که اشاره شد، بازار دقیق و مشخصی داشته باشد.
دوم این که بودجه مورد نیاز برای رسیدن به نمونه اولیه آنها متناسب با حمایت معاونت علمی و فناوری باشد. یعنی طرح بزرگی نباشد که برای تجاریسازی به دهها میلیارد سرمایه نیاز داشته باشد.»
به گفته رئیس مرکز مدیریت طرحهای کلان و پیشران معاونت علمی وفناوری، میزان حمایت درنظر گرفته شده برای هستههای فناور در این طرح، حداکثر یک میلیارد تومان خواهد بود و هسته فناور هم باید بتواند تقریبا به همین میزان تأمین سرمایه کند. بنابراین اگر طرحی با حدود دوتاسه میلیارد تومان بتواند به مرحله تولید یا حداقل تولید نمونه اولیه باکیفیت و آماده مذاکره تجاری برسد، میتواند برای دریافت این حمایت اقدام کند.
یک تیر و سه نشان
این طرح در سه بخش در حال اجراست. در بخش اول هدف افراد متخصص و دانشگاهی است که بهخوبی نیاز بازار را شناسایی کردهاند و توانمندی کافی برای پاسخ آن را دارند. دکتر فرجاللهی در اینخصوص به میگوید: «در حالت اول صاحب ایده از اساتید دانشگاه یا گروهی از دانشجویان هستند که پژوهشهایی را حول محصولی که در کشور مابهازا ندارد یا با واردات تأمین میشود، شکل دادهاند و برای تبدیل شدن نتایج پژوهش به محصول، نیاز به حمایت دارند. در این حالت ایدههای ارسالی، بررسی شده و ایدههایی که بازار مشخص و تضمینشدهای داشته باشد، مورد حمایت قرار میگیرد.»
در بخش دوم شرکتهای فناور، نوآور و دانشبنیانهای بزرگی هدف قرارگرفتهاند که در حال حاضر قطعه خاصی را برای تولید محصول از خارج از کشور وارد میکنند و با تشکیل هسته تحقیق و توسعهای برای تولید بومی آن قطعه ذیل شرکتشان میتوانند نیاز خود را به واردات قطعه تأمین کنند یا حتی به شرکتهای دیگری هم بفروشند. به گفته دکتر فرجاللهی این هسته فناور شکلگرفته، میتواند در ادامه به شرکت دانشبنیان نوپایی تبدیل شود که زیرمجموعه شرکت فناور اصلی است و خریدار محصولش هم شرکت اصلی یا حتی شرکتهای صنعتی دیگر هستند.
وی تصریح میکند: «در این راستا جلسات متعددی را با شرکتهای نوآور و فناور مختلف زیستبوم برگزار کردهایم تا آنها را با این امکان حمایتی جدید آشنا و تشویقشان کنیم که هستههای فناور کوچکتری را برای تأمین نیازهای خود به شکل شرکتهای دانشبنیان زایشی توسعه دهند تا بتوانند بهرهمندی حداکثری از حمایتهای معاونت علمی و فناوری در راستای پاسخ به نیازهای فناورانه کشور داشته باشند.»
در بخش سوم این طرح هدف، حل مسائل استانهای مختلف کشور است. به این ترتیب اگر این طرح بهدرستی اجرا شود، زمینه خوبی برای توسعه زیستبوم فناوری و نوآوری در استانهای مختلف کشور فراهم میشود که میتواند در کاهش نرخ مهاجرت به کلانشهرها نیز مؤثر باشد.
رئیس مرکز مدیریت طرحهای کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری دراینخصوص میگوید: «برای این منظور معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری در همکاری با کارگزار - که با تشکیل کارگروههای استانی رصد دقیقی به نیازهای استانهای سراسر کشور داشته است - اقدام به راهاندازی بخش استانی طرح کرده که در آن، هدف شکلگیری هستههای فناور و شرکتهای دانشبنیان نوپا حول محور نیازهای شناساییشده درهراستان است. درحقیقت این هستههای فناور که متشکل از محققان، متخصصان و فارغالتحصیلان هر استان هستند، قراراست به نیازهای شناساییشده در استان خودشان پاسخ دهند. نگاه ما در معاونت علمی و فناوری در طرحهای مختلف به صورت جدی توجه به ظرفیتهای استانی و تمرکززدایی است.»
نیازسنجی با اولویت استانهای محروم
به گفته دکتر فرجاللهی در بخش طرحهای استانی از طرح حمایت از ایجاد شرکتهای دانشبنیان نوپا در حوزههای تخصصی (شرکتهای زایشی) اولویت با حمایت از نیازهای استانهای محروم خواهد بود اما درمجموع این طرح در تمام ۳۱ استان کشور اجرا خواهد شد. بر این اساس ۱۰طرح در هر استان براساس اولویتها و مزیتهای اقتصادی مورد حمایت قرار خواهد گرفت. البته سهم استان تهران ۲۰طرح خواهد بود.
وی تصریح میکند: «در این طرح کارگزار پس از شناسایی نیازهای استانی، هستههای فناور برای پاسخ به این نیازها را شکل خواهد داد. پس از آن باید بسترها و زیرساختهای مورد نیاز برای فعالیت هستههای فناور را فراهم کند. سپس هزینههای تحقیق و توسعه باید تأمین شود که نصف هزینه را کارگزار و نصف دیگر را معاونت علمی و فناوری فراهم خواهد کرد. در این مورد حمایت معاونت علمی و فناوری در حد یک تا ۱.۵میلیارد تومان خواهد بود. مرحله آخر، انعقاد قرارداد برای تجاریسازی است که این بخش به عهده کارگزار است تا مطمئن شویم فقط طرحهایی مورد حمایت قرار میگیرد که امکان تجاریسازی و رسیدن به محصول را دارد.»
دکتر فرجاللهی میافزاید: «برای اجرای طرح در بخش استانی با کارگزار تفاهمنامه سهسالهای منعقد شده تا بتواند شرایط مورد نیاز برای عقد قرارداد ۳۲۰ طرح پیشبینیشده در۳۱استان کشوررافراهم کند. روندحمایت از طرحها، متناسب با ماهیت فناوری و زمانی که برای تجاریسازی نیاز خواهد داشت، متغیر است اما بیشینه مدت قرارداد دو سال خواهد بود. نحوه تخصیص حمایتها نیز متناسب با روند پیشرفت کار درنظر گرفته خواهد شد و متناسب با طرح و فازبندی اعلامی از سوی مجری طرح به صورت مرحله به مرحله پرداخت خواهد شد.»
به نظرمیرسد اجرای چنین طرحهای حمایتی دراستانها بهویژه استانهای محروم علاوه بر پاسخ به نیازهای استان، میتواند زمینه استفاده از ظرفیت نخبگان استانی ورشد اشتغال تخصصی دراستانهای کمتر برخوردار وپویایی بیشتر دانشگاههای استانی را فراهم کند.
توسعه محصولات براساس نیاز بازار
رئیس مرکز مدیریت طرحهای کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری در پاسخ به این پرسش که تاکنون چند طرح در این برنامه مورد حمایت قرارگرفته است، توضیح میدهد:«درحالحاضر طرحهای متعددی به کارگروه ارسال شده که حدود۲۰طرح از سوی اساتید دانشگاهی، حدود ۱۵طرح از شرکتهای فناور و نوآور و ۳۰طرح از کارگزار استانی دریافتشده است.»
به گفته دکتر فرجاللهی در کنار دفتر طرحهای کلان و پیشران بسیاری دیگر از بخشهای معاونت علمی و فناوری هم در تلاش هستند تا روند شکلگیری شرکتهای دانشبنیان را بر مبنای نیاز کشور تسهیل کنند. برای مثال در بخش شرکتهای دانشبنیان نوآور و فناور، شرکتهای حوزه تجهیزات پزشکی فعالیتهای قابلتوجهی داشتهاند و مرکز فناوریهای راهبردی قراردادهای خوبی را با شرکتهای فناور و نوآور این حوزه درزمینه ساخت قطعات مختلف وارداتی منعقد کرده که البته درخصوص این قراردادها، حمایتها بر مبنای تبصره۱۸ است، به همین خاطر مبالغ حمایتها محدودیت کمتری دارد و فناوریهای پیچیدهتر را هم شامل میشود اما درخصوص طرح شرکتهای زایشی، هدف از حمایت به نتیجه رسیدن بومیسازی فناوریهای کوچک مانند قطعات مورد نیاز صنایع است.
کمک به پژوهش محصولمحور در دانشگاهها
دکتر فرجاللهی درخصوص نحوه ارزیابی پیشرفت طرحها خاطرنشان میکند: «پیشرفت هر طرح به صورت کاملا دقیق و جزئی در دفتر طرحهای کلان و پیشران معاونت علمی و فناوی مورد رصد قرار خواهد گرفت و براساس پیشرفت باتوجه به اقتضائات هر طرح حمایتها به صورت مرحله به مرحله تزریق میشود.»
وی میافزاید: «برای استفاده گستردهتر از این طرح حمایتی، آن را به عنوان بخشی از طرح توافقنامههای میان معاونت علمی و فناوری و دانشگاههای برتر کشور هم اضافه کردهایم تا زمینه آشنایی بیشتر اساتید با این خدمت جدید درمسیر تجاریسازی طرحهای پژوهشیشان فراهم شود و در صورتی که طرح تحقیقاتی به مرحله تجاریسازی برسد، بخشی از تسهیلات تخصیصی به کمک بلاعوض تبدیل خواهد شد. از طرفی این امکان فراهم میشود که اگر درروندهمکاری بادانشگاهها سقف بودجه تخصیصی استفاده شود، طرحهای مهمی که قابلیت تجاریسازی دارد ازحمایتهای طرح شرکتهای زایشی بهرهمند شود.»
درروند این طرح حمایتی، قرار است ایده به مرحله قرارداد برسد و الزاما قرار نیست به مرحله تجاریسازی وتولید انبوه برسد. همین که تا جایی پیش برود که هسته فناور بتواند نمونه اولیه قابلقبولی را به مشتریان خود عرضه کند و وارد مذاکرات عقد قرارداد شود، میتواند بهتدریج کاررا پیش ببردتا فرآیند تجاریسازی کامل شود. همچنین این شرکتهای جدید از زمانی که محصولی تجاری تولید کنند، میتوانند از طرحهای حمایتی دیگر معاونت علمی و فناوری برای پیشبرد فرآیند تولید استفاده نمایند.