وقتی صهیونیسم هیچ چیز نبود

نویسنده در فصل اول داستان تشکیل این دولت را از جایی که هیچ چیز نبوده، تا جایی که وارد بازار سیاست‌ جهانی شده‌است، بیان می‌کند و نقش خانواده‌های زرسالار یهود در تشکیل دولت جعلی اسرائیل را بررسی کرده‌است. علیانی برای شروع دست مخاطبش را می‌گیرد و به روسیه می‌برد، آنجا که جامعه یهودیان آن کشور با تصمیمات سخت تزار روسیه در سال۱۲۶۱ مواجه می‌شوند و به دنبال راهکاری برای خلاصی هستند. این فشارها سبب مهاجرت جمعی از یهودیان روسیه می‌شود و اینجاست که تئودور هرتسل یهودی پیدا می‌شود. او که اسمش در تاریخ زیاد تکرار شده از این فرصت بهره‌برداری می‌کند تا منویات ذهنی‌اش را که همان یافتن سرزمین برای یهودیان است، جامه عمل بپوشاند. در این بخش معرفی مفصل و جامعی از این شخصیت پیش روی مخاطب قرار می‌گیرد. نویسنده در میان این معرفی خط تحلیلی خوبی از جریان آژانس یهود ارائه می‌کند تا زمانی که کنگره صهیونیسم در سال ۱۸۹۷ تشکیل می‌شود و این جریان رسمیت پیدا می‌کند.
در فصل دوم، دلایل بقای این دولت و کارکردهای آن برای قدرت‌های جهانی بازگو می‌شود که نویسنده به نقش آمریکا در این ماجرا می‌پردازد. در این فصل جنگ‌های این رژیم از شروع تأسیس با دولت‌های دیگر را شرح می‌دهد. نویسنده در فصل سوم به داخل این سرزمین و ساکنانش سرک می‌کشد تا حال و روز کسانی را روایت کند که به اصطلاح خودشان می‌خواهند تروریست نباشند.
«به طور تقریبی آن‌ دسته از اسرائیلی‌هایی را در نظر بگیرید که پس ازجمعه ۱۴می‌۱۹۴۸ (۲۴ اردیبهشت ۱۳۲۷) در فلسطین به دنیا آمده‌اند. به آنان گفته‌اند اینجا اسرائیل است؛ این پرچم اسرائیل است؛ این سرود ملی اسرائیل است؛ این قانون مدنی اسرائیل است؛ این ارتش اسرائیل است؛ این پلیس اسرائیل است؛ این کشاورزی اسرائیل است؛ این راهداری‌اش است؛ این آموزش و پرورشش است؛ این دانشگاهش است؛ این فرودگاهش است؛ این بهداشتش؛ این درمانش و قس علی هذا.
یک عده دیگران انکار شده، تا حد امکان پنهان داشته شده، ناپدید شده، جاکَن و بی‌جا شده، بی‌آموزش و بهداشت و درآمد نگه ‌داشته ‌شده هم هستند که... و داستان همین‌ جا قطع می‌شود که بهشان فکر نکن؛ که نیستند؛ که هستند اما بهتر که نباشند؛ که اشتباه‌ هستند که جایی ندارند؛ که بالاخره نخواهند بود؛ که یک ‌روز صبح بی آنها نفس راحت خواهیم کشید.
این نگاهی است که اسرائیل به عنوان یک تیم تروریستی بزرگ به فرزندان خود می‌آموزد. او به دروغ، نبودن هیچ نسبتی بین اعضای این گروه ترور و نیز نسبت نداشتن با سرزمین غصب شده را انکار می‌کند.»