این سریال محصول کشور آمریکا و در ژانر اکشن و درام با امتیاز۸.۲ در سایت IMDB است. در این سریال جک اوکانل، میشل داکری، اسکات مک نایری، مریت ویور، توماس سنگستر، تانتو کاردینال، کیم کوتس، سام واترستون و جف دنیلز به هنرمندی پرداختهاند. در اینجا با مرور قصه سریال، نگاهی هم به نظر برخی منتقدان داریم. داستان سریال از این قرار است که یک یاغی سنگدل همراه دار و دستهاش به دنبال دستیار همکار خیانتکار سابقش میگردد و او را تا نزدیکی معدنی قدیمی که عدهای از زنان مسئول گرداندنش هستند، تعقیب میکنند.
فیلمی که مینیسریال شد
گفته میشود این مینیسریال ابتدا قرار بود یک فیلم باشد اما سودربرگ (از تهیهکنندگان اجرایی اثر) فرانک را که فیلمنامههای فیلمهای لوگان، پرواز فونیکس، قدم زدن میان قبرها، ولورین و... را نوشتهبود، تشویق کرد آن را به یک مینیسریال تبدیل کند. با توجه به اینکه در قسمت اول بذر شناخت شخصیتها پاشیده میشود و همچنین زمان هر قسمت طولانی است، جای تعجب نیست که سودربرگ این اثر را برای تبدیل شدن به سریال مناسبتر دیدهباشد. شخصیتپردازی در این سریال به آرامی صورت میگیرد و هر شخصیت به صورت غنی اما پیوسته در خلال قصه توسعه مییابد.
سرگرمکننده و هوشمندانه
این مینیسریال هفت قسمتی وسترن محصول نتفلیکس است که با سکانسی چهار دقیقهای خیرهکننده و عمدتا بیصدا از شهری که توسط یک گروه یاغی نابود شده، آغاز میشود. پس از چند صحنه، اسبی که سواری مجروح را به شهر میبرد، دیده میشود و در ادامه دکتر شهر باید یک عمل قطع عضو بدون بیهوشی انجام دهد. اینها گزیدهای از برخی لحظات جذاب آغازین سریال است اما این شروع غافلگیرکننده به مرور با تغییر ریتم سریال فروکش میکند. هر چند دیوید ویگند، منتقدی از سانفرانسیسکو کرونیکل باور دارد «کافر» به نویسندگی و کارگردانی اسکات فرانک که با همکاری استیون سودربرگ در جایگاه تهیهکننده اجرایی مقابل دوربین رفتهاست، با سرعت کاملا حساب شده و دقیقی روند خود را پیش میبرد. او میگوید با اینکه برخی اوقات ممکن است سرعت آن کاهش یابد اما شما اصلا خستگی و بیصبر شدن برای تماشای ادامه آن را احساس نمیکنید. نه اینکه فکر کنید تنها به این دلیل است که داستان پر از صحنههای تاثیرگذار و اغلب اوقات هم صحنههای مهیب اکشن است، بلکه دلیل عمده آن این است که اسکات فرانک دقت خیلی زیادی در نوشتن فیلمنامه این مجموعه تلویزیونی به خرج داده و شخصیتهای چند بعدی را خلق کردهاست.با مرور نقدهای مطرح شده برای این سریال از زمان پخش تا امروز میتوان نتیجه گرفت تماشای مینیسریال کافر میتواند برای مخاطبان به ویژه آنان که علاقهمند ژانر وسترن هستند، جالب باشد. همچنین این سریال با وجود داشتن صحنههای اکشن و متناسب با این ژانر، برخلاف فیلمها و سریالهای وسترن فضایی کاملا مردانه ندارد واتفاقا هم شخصیتها وهم فضای قصه دارای روحی زنانه است که میتوان آن را حتی از تماشای تصاویر منتشر شده ازسریال دریافت. درواقع میتوان گفت این مینیسریال به عنوان یک وسترن زنانه با فضای امپرسیونیستی درمیان آثار نمایشی، نامی برای خود دست و پا کردهاست تا جایی که فرانک نیز در جایی بیان کردهبود این سریال را مدتها پیش نوشتهبوده و تصادفی به یک وسترن فمینیستی تبدیل شدهاست.