خیزش ضد صهیونیسم؛ جنبشی فراتر از جغرافیا

زمانی که افراطی‌ترین کابینه رژیم اشغالگر قدس با حضور منفورترین سیاستمداران این نظام غاصب روی کار آمدند موضوع فلسطین و مظلومیت فلسطینی‌ها در سطح جهان تبدیل به یک پدیده انسانی در سطح جهان شد. پدیده‌ای که البته فراگیرتر از قومیت، مذهب و مسائل اعتقادی و ایدئولوژیکی است و حتی با سرعت مرز‌های جغرافیایی را هم درنوردیده است.

اوج انسانی بودن قضیه فلسطین را ما در بیش از ۸ هزار تجمع و تظاهرات در سطح بین المللی و جهانی در طی این ۱۰۰ روز شاهدیم و اگر واقعا این خیزش و همبستگی جهانی نسبت به قضیه فلسطین را فقط دستاورد ۷ اکتبر بدانیم از نظر من کفایت می‌کند.

فلسطین درون وجدان افکار عمومی جهان جا گرفت و این مهمترین مساله‌ای اتفاق افتاده است. از این رو به نظر می‌رسد که در کنار شکل گیری تجمعات عمومی در سراسر جهان تشکیل مجامعی با حضور علما، دانشگاهیان، اهل رسانه، نخبگان و صنوف مختلف حتما باعث آگاهی بخشی جوامع انسانی خواهد شده و اذهان عمومی بیش از گذشته می‌تواند حوادث و رویداد‌هایی که در اراضی اشغالی و نوار غزه رخ می‌دهد مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. تردیدی نیست که تنویر افکار عمومی و ارتقای سطح آگاهی و معلوم توده مردم که از گوشه و کنار دنیا بپا خواستند و از روی احساس و عاطفه، همبستگی خود را با مردم مظلوم فلسطین اعلام کردند و نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی که با حمایت‌های مستقیم و غیر مستقیم نظام سلطه به رهبری آمریکا و غرب و همین طور همراهی برخی از کشور‌های دیگر صورت می‌گیرد با صدای بلند اعتراضات و نارضایتی خود را به گوش جهانیان و مجامع بین المللی رساندند حتما در آینده زمینه را برای تغییر و تحولات شگرفی در نظم نوین جهانی فراهم خواهد کرد. 

با توجه به شرایط پیش رو، بیش از هر زمانی دیگر باید نسبت به تحولات جاری در منطقه هوشیار باشیم چرا که نظام سلطه از بهانه‌ای برای تحریف افکار عمومی و انعکاس وارونه واقعیت‌های موجود در سرزمین‌های اشغالی بهره می‌برد تا حقیقت اتفاقات در جنگ غزه به گوش جهانیان نرسد؛ بنابراین ضرورت دارد تا آزادیخواهان جهان همچنان بر دفاع از مظلومیت مردم فلسطین پافشاری کنند و نخبگان و خواص جامعه نیز به وظیفه روشنگری و تبیین بپردازند.

این نکته را هم نباید از نظر دور داشت که حضور توده مردم در صحنه و تدوام اعتراض نسبت به جنایت صورت گرفته علیه مردم فلسطین حتما نیازمند همراهی دولت‌ها است. چرا که وادارکردن نظام سلطه به پذیرش مطالبات عمومی نیازمند تصمیم گیری کلان از سوی دولت‌ها و همراهی ملت‌ها است.