خبرهای غافلگیرکننده و ناگوار روزهای اخیر مثل یک زلزله عظیم چند ریشتری روی سرمان آوار شده است و هربار به یک بخش از ابعاد این حادثه دلخراش فکر میکنم تا شاید توجیهی قابل قبول برای وقوع آن پیدا کنم. باورش برایم سخت است که حکمت خداوند اینگونه مقرر شد که جمعی از بندگانش از جنگلهای دیزمار به عروج رسیده و مقام رفیع «عِندَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ» را درک کنند؛ شاید خداوند میخواست به ما یادآور شود که بذرهای سرد و سخت بلوط هم میتواند سکوی پرتاب به سمت رضوان الهی باشد به شرط آنکه ما قدم در راه خدمت گذاشته و از عافیتطلبی پرهیز کنیم. در این روزها، لحظه به لحظه و به قولی از نزدیک در جریان همه اخبار مرتبط با این حادثه بودم و از لحظه مخابره خبرهای ضد و نقیض سانحه بالگرد، شک و تردیدها، خوف و رجاها، عملیات جستوجو، اظهارات مسئولان امر، عملیاتهای نجات، پهپاد ترکیهای، رصد محل سقوط، یافتن پیکر شهدا، انتقال پیکرها به تبریز، حماسه مردم سرافراز آذربایجانشرقی در بدرقه شهدا، سنگ تمام هموطنان قمی در میزبانی و تشییع رئیسجمهور و هیات همراه، اشکهای مردم در فراق رئیسجمهور مردمی در مصلی، رستاخیز میلیونی مردم تهران در خداحافظی با سید شهدای خدمت و همراهانش، نماز رهبر معظم انقلاب بر پیکر شهدا را پیگیری، منتشر و با تمام وجود مصداق آیه شریفه«تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ» را درک کرده، دریافتم که خداوند پاداش مجاهدان رابه بهترین نحو عطا و زندگی دنیوی و اخروی آنها را سرشار از فیوضات مادی و معنوی میکند.شهادت رئیسجمهور مردمی، وزیر مقاومت، امامجمعه بیپیرایه تبریز که بهحق پدر معنوی آذریها بود، استاندار جوان آذربایجانشرقی، سرتیم حفاظتی رئیسجمهور و کادر پرواز،داغ بزرگی بود بر پیکره ایران اسلامی که وحدت و یکرنگی مثالزدنی را در میهنمان ایجاد کرد. همه افراد فارغ از تعلقات حزبی و جناحی، سوگوار این عزیزان شدند و نیز در غم وزیری نشستند که همدردی برای او از مرزهای ایران اسلامی فراتر رفته و همه ملتهای آزاده جهان، داغدار مردی شدند که مقابله با صهیونیستها و فریاد آزادیخواهی قدس شریف از زبانش نمیافتاد. او از هر فرصتی استفاده میکرد تا به دادخواهی کودکان فلسطینی پرداخته و جهانیان را با این حجم از جنایت آشنا کند، اتفاقی که افتاد و اثرات مبارک آن در اقصینقاط جهان قابل مشاهده است.اما روایت تشییع شهدای خدمت و استقبال از پیکر شهید جمهور در مشهدالرضا بهگونهای بود که انگار این صفت خادمی امام رضا(ع)همه عنوانها را به حاشیه برده است و عزاداران فقط برای عرض ارادت به آستان یکی از مریدان مخلص ثامنالحج، چنین به سر و سینه میزدند. کلمات به هیچ وجه گویای توصیف شور و حال معنوی موجود در این مراسم نبود، تا چشم کار میکرد، جمعیت مشکیپوش برای آخرین وداع با همشهریشان به خیابانهای مشرف به حرم آمده بودند. اخلاص و اندوه مدعوین حکایت از قلب اندوهگین و حسرت حاضران داشت. ندبههای شهید خدمت که سالها لباس خادمی درگاه رضوی به تن داشت، بالاخره اجابت شده و نامش در خیل شهدا نوشته شد. به وقایع روزها و هفتههای قبل فکر میکنم؛ به توسل آیتا... شهید در حرم فاطمه معصومه(س) و نیایشی که مصادف با ابتدای دهه کرامت کرد و برات شهادت را برایش به ارمغان آورد، گویی پیکر شهدا بر بال فرشتگان قرار گرفته و آنها از مشهدالرضا به سوی بهشت رهسپار شدند.
آیتا...سید ابراهیم رئیسی در گوشهای از همین سرزمین که قطعهای از بهشت است، دیده به جهان گشود و به مرور مفتخر به درجه پرافتخار خادمی بارگاه رضوی شد و همین نوکری، راه خدمت را برایش هموار کرد و توشه آخرتش شد. فارغ از بحثهای سیاسی که پرداختن به آنها مناسب حال و هوای این روزها نیست، گرچه ممکن است برخی انتقادها بجا باشد اما بههیچوجه نمیتوان از وجه محبوبیت شهید والامقام، آیتا... رئیسی در میان آحاد مردم چشمپوشی کرد؛ قدر و قیمتی که بهواسطه حضور بیتکلف در بارگاه رضوی و خادمی امام رضاجان به آن نائل شد، تاحدی که این مُهر خادمی چنان اعتباری به ایشان داد که عاقبتبهخیری را نصیبشان کرد و ایشان پس از سالها خدمتگزاری به مردم در سمتهای مختلف، خاصه این سه سال اخیر که برای ارائه خدمت به مردم به اقصینقاط کشور سفر کرده و تلاششان را معطوف به کاهش فقر و کاستن از رنج مردم کردند، بیش از پیش نمایان شده و جان و روح این شهید بزرگوار را صیقلی کرد.اردیبهشت سال ۱۴۰۰ بود که دولت سیزدهم به میمنت میلاد امام رضا(ع) آغاز به کار کرد و رئیسجمهور شهیدمان با اتکا به عهدی که با این امام همام بسته بود، خستگی را خسته کرده و با عزمی استوار در اندیشه آبادانی ایران سربلند بود و برای تحقق این مهم از هیچ بازدید و سفری صرفنظر نکرد تا دردی از مردم را دوا کند. همتش آن قدر بلند که به توسعه ایرانی فراتر از پایتخت و مراکز استانها میاندیشید و عاقبت جانش را نیز در این راه هبه کرده، همزمان با سالروز میلاد معینالضعفا، رخت عافیت به تن کرد و برای همیشه مهمان و همنشین امام رضا(ع) شد. چهبسا که در این مسیر همچون مقتدایش از سم کلام و کینه بدخواهان نیز بینصیب نماند اما به قول کلام حکیمانه رهبر انقلاب، این آزردگیها، مانع تلاش شبانهروزیاش برای پیشرفت و اصلاح امور نشد.او اینک مهمان حضرت زهرا(س) و فرزند برومندش امام رضا(ع) است و افسوس به حال ما که شاهد فقدان خدمتگزاری بینظیر که هیچ فرصتی را برای خدمت به ملت بهویژه محرومان از دست نمیداد، هستیم. خدمتگزاری که مشمول دعای خیر ملت و این عاقبت بخیری مثالزدنی شد تا امام رضا(ع) خریدارش باشد؛ عاقبتی که آرزوی همه مریدان اهل بیت(ع) از جمله دلدادگان سلطان طوس است تا عاقبت خود را به مِهر آلا... گره زده و به مرحله رضا برسند.رویای همه مایی که در تاریخ۱۴۰۳.۳.۳در خیابانهای منتهی به حرم امام رضا(ع) در تشییع شهدای خدمت شرکت کردهایم، این است که مثل سید ابراهیم رئیسی که شیفته خدمت بود عاقبتبخیر شویم و رفع خستگیها و رنجهایمان را به آغوش پرمهر امام رضا(ع) بسپاریم تا شاید ما را از خاکسترنشینی دنیای فانی رها کرده و به فیض شهادت در راه رضای خدا نائل کند، إِنْشاءَا....