این بازیگر کهنهکار در میان همکارانش نیز بهعنوان بانویی مقتدر ومنضبط شناخته میشد که اصول حرفهای کار را بهخوبی میدانست و اجرا میکرد. خاطرهبازی با نقشهای او در قاب تلویزیون این شبها بار دیگر جان گرفته است. از او بهتازگی نقش مادربزرگ متمول و بانفوذ را در سریال سرزمین مادری دیدیم و همچنین نقش زنی به ظاهر قدرتمند اما از درون شکسته که در طلسمشدگان به یادگار گذاشته است.این بازیگر که ماه پایانی پاییز سال گذشته برای همیشه صحنه زندگی را ترک کرد، با رفتن خود نور ستارهای دیگر از آسمان هنر نمایش را خاموش کرد. او با صدایی خاص و بازی در نقش زنانی که آداب زندگی را بدون حامی و همراه آموختند، تصویری ویژه در نمایشگاه تاریخ هنر نمایش ایران به ثبت رساند که کمنظیر است. او در دهههای ۶۰ و ۷۰در سینما با بازی در فیلمهایی که اغلب متعلق به جریانی خاص بود به نمادی از زنان آزاداندیش و مستقل بدل شد که همچنان این تصویر در ذهن مخاطبان باقی مانده است.همانطور که اشاره شد این تصویر از فرهی در بسیاری از آثار بعدی نیز همراه او ماند. برای نمونه در فصل نخست همین سریال سرزمین مادری به کارگردانی کمال تبریزی او را در قامت زنی دیدیم که هم در خانواده و هم در میان اصحاب قدرت صاحب نفوذ است و سعی دارد از این نفوذ برای ایجاد شرایط بهتر خود و عزیزانش بهره ببرد هر چند که در این مسیر اسیر اشتباه نیز میشود.این همان تصویری است که از او در سریال طلسمشدگان هم میبینیم با این تفاوت که در آنجا پشت این پوسته سخت ظاهری، دلی شکسته و تنی بیمار نفس میکشد. او در این قصه زنی است که همواره با اتکا بر قدرت و ثروتش به هر چه میخواسته رسیده اما آنچه هرگز نتوانسته بهدست آورد عشق حقیقی بوده است. در نهایت همین فقدان او را در هم میشکند. این دو قاب از بانوی سینمای ایران در کنار چند اثر تلویزیونی دیگر جزو آثاری است که همواره یاد او را در این رسانه زنده نگه میدارد.