اصولی نبودن تمرینات توسط برخی مربیان به ورزشکار آسیب جدی می زند

جام جم آنلاین-لیلاسعدوندی؛ “اعظم ویسی” مربی با سابقه ورزشهای همگانی که جدای از ۱۰ رشته همگانی در بدنسازی و پرورش اندام نیز مدرک مربیگری دارد، درحالیکه به استقبال خوب زنان طی سالهای اخیر از ورزشهایی چون پیلاتس، فیتنس و بدنسازی در استان اشاره کرد، این شرایط را حاصل تلاش خوب و اثرگذار رئیس هیات ورزشهای همگانی استان دانست و گفت: پیشتر کرمانشاه شرایط ایده آلی نداشت اما با روی کارآمدن دکتر رحمانی همه شهرستانها صاحب کمیته ورزشی شدند و ما حتی در دوران کرونا ۳ بار مقام اول کشور را بدست آوردیم.

وی که متولد ۶۳ در کرمانشاه است و ورزش را از دوران کودکی به صورت جدی پی گرفته معتقد است زنان باید به ورزش به عنوان یک نیاز نگاه کنند و زمانی را به خود و سلامتی شان اختصاص دهند تا توان بازیابی و برگشت مجدد به زندگی را داشته باشند.

به گفته این مربی پیشکسوت، گرچه فرهنگ ورزش طی سالهای اخیر به خوبی در جامعه زنان کرمانشاه رسوخ کرده اما همچنان به تبلیغ و توسعه بیشتری برای ورزش زنان نیاز داریم و نقش خانواده ها و جامعه در این زمینه بسیار مهم و حیاتی است.

لزوم پرداختن به ورزش درمانگری چون پیلاتس نکته مهم دیگری است که ویسی در این باره گفت: من سالهای زیادی را صرف ورزش پیلاتس کرده و چندین مقام استانی دارم، باید بگویم پیلاتس یک ورزش درمانگر است، تنها رشته ای است که اعتبار بین المللی دارد و حتی برخی کشورها مربیان پیلاتس را بعنوان فیزیوتراپ قبول دارند.

او البته افزود: به رغم تفکری که پیشتر وجود داشت و همه بر این باور بودند که افراد سن دار باید وارد این ورزش شوند حالا ما جوانانی را داریم که از سن نوجوانی پیلاتس را شروع می کنند چون تاثیر شگفت انگیزی در انعطاف پذیری، استقامت، قدرت، فرم بدن و شکل دهی به عضلات ریز زنانه دارد.

ویسی درحالیکه به عدم محدودیت سنی برای این ورزش اشاره کرد گفت: پیلاتس ویژگی خوبی که دارد آن است که از ۷ تا ۷۰ ساله می توانند آنرا انجام دهند و نقش بسیاری در تناسب اندام و سلامت جسم و روح دارد، به همین دلیل از آن به عنوان خواهر ناتنی یوگا نام می برند، هرچند پیلاتس پیشرفته تر و حرفه ای تر از یوگا است.

وی افزود: فردی که پیلاتس کارمی کند از ماه اول متوجه تغییرات جدی در بدنش میشود، دیگران هم از ماه دوم تغییرات خوبی را در او مشاهده می کنند، این همان شعاری است که ورزشکاران پیلاتس در سراسر جهان با آن آشنایی دارند.

ویسی ضمن آنکه بر لزوم ادامه دار شدن ورزش برای زنان تاکید کرد گفت: خیلی مهم است که زنها به جایی برسند که ورزش را جزو اولویت ها و ضروریات زندگی شان بگذارند و آنرا ترک نکنند.

وی افزود: بارها در پیلاتس شاگردانی داشته ام که از دید پزشکان نیاز فوری به عمل جراحی داشته اند اما مداومت و تمرین در پیلاتس آنها را به شرایط ایده آل زندگی بازگردانده، طوری که دیگر نیازی به درمان پزشکی نداشته اند.

او البته یادآور شد: در حال حاضر درصد زیادی از شاگردان کلاس پیلاتس وی کارمندان شاغل یا بازنشسته اند که اغلب برای حفظ سلامت بدن در این دورها  ثبت نام می کنند.

ویسی گفت: امیدوارم شناخت از پیلاتس آنقدر بالا برود که ما جوانان بیشتری برای حضور در این کلاس ها داشته باشیم و زنان از سرناچاری و یا درمان در این دوره ها ثبت نام نکنند.

برگزاری مسابقات پیلاتس در مردادماه نکته دیگری است که ویسی به آن اشاره کرد و افزود: هر سال یک دوره مسابقه استانی برگزار می کنیم و در هر فراخوان تقریبا۶۰ نفر شرکت می کنند که در رده های سنتی مختلف ۱۸تا۳۲،۳۲تا۳۸،۳۸تا۴۵ و۴۵تا ۵۱ ساله هستند.

وی درحالیکه یادآورشد برگزیدگان این رقابتها به مسابقات کشوری راه می یابند اظهار امیدواری کرد، امسال چهره های بیشتری در ورزش پیلاتس زنان امکان معرفی و شکوفایی در سطح ملی داشته باشند.

بخش دیگری از سخنان ویسی که مربیگری را بصورت جدی از سال ۸۹ با ورزش ایروبیک آغاز کرده، پرداختن به دو ورزش مهم و پراستقبال فیتنس و بدنسازی است.

وی درحالیکه فیتنس را نام جدید و به روز شده آمادگی جسمانی دانست، گفت: فیتنس یک ورزش هوازی است که تاثیر فوق العاده ای بر سلامت قلب و عروق دارد. این ورزش چون موزیکال انجام می شود و مفرح است بیشتر مورد استقبال زنان جوان ۱۸تا ۴۵ساله قرار می گیرد.

ویسی درباره بدنسازی هم گفت: در بدنسازی ما بیشتر با ابزار و دستگاهها کار می کنیم، به همین دلیل این ورزش به نسبت ورزشهای همگانی هزینه بر است. با این حال جای تاسف دارد که هنوز در استان ما هیچ مرکز دولتی برای بدنسازی نداریم.

به هرحال پرداختن به ورزش بانوان در شهر سنتی کرمانشاه آنهم با شرایط بد اقتصادی همت و توان مضاعفی می طلبد و تا نگرش خانواده ها بویژه خود زنان نسبت به این موضوع تغییر نکند نمی توان انتظار معجزه در ورزش بانوان استان را داشت، با این حال کرمانشاه از سالها پیش چهره های خوب و موفقی در رشته های مختلف ورزش زنان در سطح ملی و بین المللی ارائه داده و بی شک توسعه بیشتر آن نیازمند همت مسئولین و هیات های ورزشی است، بویژه در شهرهای دورافتاده و ضعیف تری که عملا تن خسته و روح رنجور زنانشان هیچ رنگ و بویی از ورزش به خود ندیده است.