قدرت رو به زوال نیروی دریایی آمریکا

به گزارش جام جم آنلاین، واقعیت‌ها نشان می‌دهند قدرت نیروی دریایی آمریکا در مقابله با بحران‌های جهانی با چالش‌های عدیده‌ای مواجه شده و در حالی که به دنبال پاسخگویی به خواسته‌های متحدانش در جهان است، با کاهش ناوگان و بحران استخدام نیرو‌های مارینز و دیگر چالش‌های حیاتی دست و پنجه نرم می‌کند. چندی پیش واشنگتن تایمز گزارش کرد، برای نخستین بار از سال ۲۰۰۱ تاکنون نیروی دریایی ایالات متحده هیچ ناو هواپیمابری در اقیانوس آرام ندارد.

هم زمان با ناتوانی کارخانه‌های کشتی‌سازی، حتی در زمان صلح و کمبود تفنگداران دریایی برای پشتیبانی از کشتی‌های جنگی مستقر در آب‌های آزاد، ظرفیت عملیاتی نیروی دریایی به شدت به خطر افتاده است.

منطقه هند-اقیانوسیه که برای منافع ایالات متحده حیاتی است، با انحراف منابع به نقاط دیگر به ویژه خاورمیانه، آسیب پذیر شده، کمبود ناو‌های هواپیمابر شکاف مهمی در غرب اقیانوس آرام ایجاد کرده و تهدیدی برای تضعیف موقعیت راهبردی آمریکا و قرار دادن آن در دوراهی تحولات جهانی است.

ایالات متحده خود را در محیط ژئوپلیتیکی خطرناکی می‌بیند. در عین حال، حجم ارتش ایالات متحده، به ویژه نیروی دریایی به کمترین میزان از سال‌های میان دو جنگ جهانی رسیده است که در صورت وقوع جنگ، بعید نیست ناو‌های جنگی نیروی دریایی به وسیله سامانه‌های پیشرفته تهدید شوند. طبعاً اگر کشتی‌های جنگی پیشرفته نابود یا از مدار خارج شوند، جایگزینی آن‌ها در زمان جنگ تقریباً غیرممکن خواهد بود.

در عین حال، تفنگداران دریایی به عنوان یکی از اجزای حیاتی پشتیبانی ناوگان بین المللی ایالات متحده از کمبود نیروی انسانی رنج می‌برند. طبق گزارش نیویورک پست، دریانوردان تجاری کافی و باتجربه برای حراست از همه کشتی‌ها در یک زمان وجود ندارد.

فرماندهی نظامی نیروی دریایی ایالات متحده به دلیل کمبود خدمه کشتی متخصص در حال تهیه پیش‌نویس طرحی برای تخلیه ۱۷ کشتی نیروی دریایی و انتقال آن‌ها به سایر کشتی‌های فعال است. طبق این گزارش، کشتی‌های مذکور با عنوان «تعمیرات بلندمدت» از کار خواهند افتاد و خدمه آن‌ها به سایر کشتی‌های نیروی دریایی منتقل خواهند شد. این اقدام ۷۰۰ خدمه را آماده انتقال به کشتی‌های دیگر خواهد کرد.

این مشکل مهمی است، زیرا کشتی‌های جنگی مستقر در خط مقدم نیروی دریایی که در حال حاضر تلاش می‌کنند قدرت بازدارندگی از دست رفته آمریکا را در اوراسیا احیا کنند، نیازمند حمایت تفنگداران دریایی هستند. اگر تفنگداران دریایی کافی برای حراست از هر کشتی وجود نداشته باشد، نیروی دریایی که در آستانه جنگ جهانی است، با مشکلات زیادی در زنجیره تأمین مواجه خواهد شد.

طبق گزارش نشریه نیوزویک، استخدام نیرو‌های فعال در ارتش و نیروی دریایی در ماه دوم سال مالی ۲۰۲۴، ۳۰ تا ۴۰ درصد کمتر از اهداف استخدامی است. تمامی شاخه‌های نیرو‌های مسلح ایالات متحده در دهه گذشته شاهد روندی چالشی و کاهش سربازی اجباری بوده اند. آمریکا اکنون بر سر واقعیتی آشکار قرار دارد؛ اینکه دیگر نمی‌تواند پلیس جهانی باشد.

نیروی دریایی یالات متحده با هدف جبران کمبود نیروی خود اقدامات مختلفی ازجمله پاداش بیشتر برای سربازان تازه‌وارد، کاهش استاندارد‌های تحصیلی و توجه نکردن به سابقه مصرف برخی مواد مخدر هنگام ثبت‌نام را درنظر گرفته است. با وجود این، نیروی دریایی به اهداف خود در جذب نیرو‌های جدید در سال ۲۰۲۳ دست نیافت و مجبور به افزایش استخدامی‌ها در ۲۰۲۴ شد. نیروی دریایی علاوه بر مشکل کمبود نیرو، با چالش ظرفیت نامناسب کشتی‌سازی نیز مواجه و دلیل آن، حضور بیش از حد کشتی‌های آمریکایی در اقصی نقاط جهان است.

نیروی دریایی ایالات متحده باید منطقه هند-اقیانوسیه را حتی به قیمت از دست دادن اروپا و خاورمیانه در اولویت قرار دهد. بیشتر ۱۰ شریک تجاری برتر آمریکا در آسیا هستند، بنابراین منطقه هند و اقیانوسیه مهمترین عنصر سیاست خارجی آمریکاست، زیرا چین در آنجا قوی‌ترین و بزرگترین ارتش منطقه را ساخته و آماده است تا قدرت رو به زوال آمریکا را به طور کامل از بین ببرد.

منبع: راهبرد معاصر