این رویکرد شبکه دو با طراحی ویژهبرنامهای متفاوت و البته ریسک پیادهسازی، گامی بود در جهت ارتقای آگاهی فرهنگی و تقویت احساس تعلق به جامعه و فرهنگ متنوع و مختلف کشورمان. نباید فراموش کرد که با توجه به ترویج موسیقی، داستان و حتی نمایش و فیلمهای دیگر ملل و رخنه فرهنگ ازهمگسیخته کامجویی و فردگرایی نوین از این طریق، خطری قریبالوقوع فرهنگ ایران را تهدید میکند و پرداخت به احیای این هنرها و تشویق هنرمندان محلی در شب یلدا فرصتی بود برای آشتی سنت و نسل آینده ایران در پشت قاب تلویزیونها و درخانهها. ازاین رونگارنده دراین یادداشت به نقاط مثبت و کمتردیدهشده ویژهبرنامه یلدای فاطمی میپردازد.
تبادل فرهنگی در جهت تقویت همزیستی
شبکه دو، در کنار پرداختن به موسیقیهای فولکلور داخلی، با ایدهای نو به انتخاب گروههای بینالمللی موسیقی از کشورهای فارسیزبان و همچنین کشورهای مرتبط با حکمرانی ایران باستان، در این ویژهبرنامه تلاش کرد به تبادل فرهنگی و آشنایی با دیگر فرهنگها کمک کند. این تعامل موسیقیایی نهتنها به درک عمیقتری از تفاوتها و شباهتهای فرهنگی میانجامد، بلکه به تقویت همزیستی مسالمتآمیز میان ملتها نیز کمک خواهد کرد. از این جمله میتوان به حضورگروه سرود افغانستان اشاره کرد که کودکان با لباسهای رنگی جلوی دوربین قرار گرفتند. یلدای فاطمی با این ایده توانست به ایجاد شبکههای فرهنگی و هنری بین کشورها بپردازد و زمینه تبادل تجربیات و ایدهها را فراهم آورد. هرکدام ازآن کودکان میتوانند پلی ارتباطی باشند بین ملت ایران و افغانستان و البته از این پس آنها هویت خود را با ایران هم ریشه خواهند دید. یکی از نکات برجسته این برنامه، تعامل با مخاطبان از طریق دعوت به ارسال نظرات و مشارکت در گعدهها بود. درهربخش مجریان متناسب با موضوع مورد بحث مخاطبان را به ارسال پیامک خاطرهمحور یا نقطهنظرات دعوت میکردند وبه این شکل مخاطب با برنامه حس همراهی و«بخشی از برنامه بودن» داشت. باید دقت کرد تعامل با مخاطب حین اجرای زنده کمک خواهد کرد حس تعلق و مشارکت اجتماعی افزایش پیدا کند. همچنین، این رویکرد با وجود چالشهای پخش زنده، میتواند به بهبود کیفیت برنامه و تطابق بهتر با نیازها و انتظارات مخاطبان کمک کند و به ایجاد یک جامعه فعال و پویا منجر شود.
روایتگری با رویکرد تعامل خانواده
برنامه یلدای فاطمی با پرداختن به موضوعاتی مانند مادران وروایتگری، نهتنها به حفظ سنتهای فرهنگی کمک کرد، بلکه به تقویت پیوندهای خانوادگی و اجتماعی نیز انجامید. این نوع برنامهها میتوانند به ارتقای آگاهی درباره مسائل اجتماعی و اهمیت نقش زنان در جامعه کمک کنند. باید توجه داشت که قصهگویی یا روایتگری داستانی از آداب و آیینهای جمعی فرهنگ ایران بوده و پیشترها ارزشها و آموزههای فرهنگی به نسلهای بعدی از طریق قصهها و آواهای فولکلور و سینه به سینه منتقل میشد. البته نباید فراموش کرد در روایتگریها بالاخص قصهپردازیهای مادرانه بابالارفتن تعامل بین والد وفرزند، به ایجاد فضای حمایتی بین اعضای خانواده منجر خواهد شد.
تقویت حس همبستگی خانوادگی
تاکید بر فضای خانوادگی وصمیمی دربرنامه شبکه دو،بهویژه درشب یلدا، نشاندهنده اهمیت روابط خانوادگی واجتماعی در فرهنگ ایران ونیازامروزجامعه جهانی است. این رویکرد با کمک به تقویت حس همبستگی وارتباطات عاطفی دربین خانوادهها فضایی گرم و صمیمی را بهوجودآوردکه میتواند در بستر زمان باعث کاهش تنشهای اجتماعی وافزایش حس همدلی وهمبستگی در جامعه شود.
روایت، ابزاری برای انتقال فرهنگ
شبکه دو با رویکرد چهار شب،روایت قصههای قدیمی و فولکلور کشور،وپرداختن به قصههایی مردمی، که چهبسا بهدلیل ریتم آهسته قصه، مخاطب امروزی صبر لازم برای همراهی رانداشته باشد، تلاش کرد گامی مثبت در جهت حفظ و انتقال ارزشها و آموزههای فرهنگی داشته باشد.همانطور که گفته شد این روایتها میتوانند به شکل ابزاری کارآمد برای آموزش و آگاهیبخشی به نسلهای بعد عمل کنند.
ترویج ازدواج در یلدای فاطمی
ازدیگرچالشهای اجتماعی این روزهاپیوندجوانان است ویکی ازکارکردهای شب یلدا ودورهمیها درفرهنگ ایرانی معرفی خانوادهها و تسهیل دراین امر بوده است.دریلدای فاطمی شبکه دوبادعوت ازمهمانهایی که دربحث واسطهگری ازدواج فعال هستند یا زوجهایی که نمونه موفق ازدواج از این طریق بودهاند، توانست کمپین «آدم و حوا» رامعرفی و به مخاطبانش معرفی کند. از آنجا که موفقیت در تشکیل خانواده همیشه از دغدغههای خانوادگی وبعد اجتماعی بوده و حواشی خودش را داشته، معرفی مجازی برای این امر میتوانست ریسک بعدی شبکه محسوب شود. اما شبکه با پذیرش این امر، نشان داد مسائل اجتماعی معاصر و حل آنها از دغدغههای مدیریت کلان کشوری است.
تغییر و تنوع، عامل خلاقیت در اجرا و پیادهسازی
این برنامه که بدون صرف هزینههای هنگفت برای دعوت ازمهمانهای سلبریتی برگزارشد درقالب برنامه عصرخانواده البته با اضافهکردن محسن آزادی به جمع مجریان توانست در مدیریت پخش زنده، گردش صحبت بین مهمانها و مجریان و اتصال بخشهای مختلف به یکدیگر تا حد مقبولی موفق عمل کرده و مخاطبان بیشتری را پای تلویزیون بنشاند.