آخرالزمان؛ مصداق‌یابی و مصداق‌شناسی

چه این گُل سرسبد آفرینش به‌صورت فردی در کنجی خلوت به‌سر برد و چه در صورت قومی و اجتماعی، حیاتی خردمندانه را به تجربه بنشیند، اما به‌طور خاص، یعنی انتظار دیدار و تجربه فصل پایانی و برچیده شدن بساط ظلم و دیدار موعود مقدس در میان امت‌های مختلف و ازجمله مسلمانان دارای پرونده‌ها و سوابق فراوانی است که از حد شمار و اشراف کامل بر همه صورت‌های تجربه شده‌اش خارج است. 

غلبه ظلم و ظالم در دوره‌های مختلف، اخبار و اطلاعات موجود و منتشر در میان خلق روزگار و به‌ویژه مستضعفان درباره فصل رهایی و بالاخره بی‌قراری ذاتی برای دستیابی به آن فصل، سه عامل اصلی و باعث آشکار شدن صحنه‌های بسیاری از رخداد‌های زشت و زیبا در میان منتظران بی‌قرار و مصداق‌یابی‌های شتاب‌آلود شده است. 

چنان‌که عرض کردم، این ماجرا مخصوص مستضعفان ساکن جغرافیای سرزمین‌های اسلامی نیست. 

تاریخ مکتوب و شفاهی مسیحیت از فردای صعود و عروج حضرت عیسی (ع) مملو از حوادث، ماجراها، بی‌قراری‌ها و اقدامات فردی و جمعی مسیحیان برای تجربه بازگشت دوم حضرت مسیح (ع) و اقدامات فردی یا جمعی برای سرعت بخشیدن به این بازگشت وعده داده شده است. 

سوابق آثار مکتوب و اقدامات عملی بنیادگرایان انجیلی و موعودگرا را در اروپا» و «آمریکا، حداقل طی چهارصد سال اخیر بررسی کنید تا دریابید که چگونه در جای جای اروپا و آمریکا، منتظران مستضعف، کشیشان و راهبان، مبلغان و واعظان و در کنار آنان، گاه دروغ‌زنان و طماعان، امواج فراوانی را به راه انداخته و به سر و سینه کوبیدند، خود را به آب و آتش زدند، خودسوزی و خودکشی دسته‌جمعی کردند، ترک شهر و دیار گفتند و بی‌تابانه به ذخیره‌سازی غذا و کندن پناهگاه مشغول شدند. 

مراجعه به اخبار وقایع آخرین دهه از قرن بیستم میلادی مصادیق بسیاری را فراروی ما قرار می‌دهد. 

فکر می‌کنید اربابان کلیسا با تمسک و توسل به چه موضوعی غائله بزرگ جنگ‌های دویست ساله صلیبی را علیه سرزمین‌های اسلامی به راه انداخته و طی مدت ۲۰۰ سال از سراسر اروپا به سوی شرق اردو کشیدند؟

واعظان و راهبان مسیحی به راه افتادند و در گوش مستضعفان مسیحی مژده ظهور قریب‌الوقوع حضرت مسیح (ع) و ضرورت زمینه‌سازی برای این امر و خارج ساختن بیت‌المقدس از دست مسلمانان را خواندند و بر هیزم انتظار و بی‌قراری آنان دمیدند تا آن‌که از سراسر اروپا، مسیحیان، حتی بی‌سلاح و مرکب و ره‌توشه به سوی شرق روانه شدند و شد آنچه که کم و بیش از آن اطلاع دارید. 

در سرزمین‌های اسلامی نیز طی قرن‌های متوالی و به‌ویژه در وقت غلیان و خروش احساسات و زبانه کشیدن تنور ظلم ظالمان و غداران، مسلمانان عنان شکیبایی را از دست داده و پای در رکاب گذاردند تا به‌زعم خود، موعود مستور در پس پرده غیبت را بیرون کشند. 

در زمان حیات امام ششم، حضرت صادق آل‌محمد (ص) برخی از مؤمنان عنان اختیار و انتظار را از کف دادند و مورد عتاب امام واقع شدند و در مقابل، برخی از خلفا به طمع صید ماهی خلافت و حاکمیت وسیع‌تر بر فرزندان خود نام مهدی می‌نهادند تا نام آن منجی موعود را به نام خود و خاندان فاسد و مفسد خود مصادره کنند. 
عصر هجوم مغول، قیام سربداران خراسان و عهد شاه عباس صفوی سه مقطع مهم از بر پا خاستن شور انتظار و التهاب قریب‌الوقوع بودن ظهور منجی موعود بوده و از این حیث قابل شناسایی‌اند.

چنان که اهالی «بیهق» و «سبزوار» هر صبحگاه جمعه اسب و یراق به دروازه شهر می‌کشیدند تا شاید مجال دیدار و استقبال از حضرت موعود مقدس (عج) را فراهم آورند. 

چرا راه دور برویم، طی سی و چهار سال اخیر تجدید حیات بنیادگرایی انجیلی و قد کشیدن جریان مسیحیت صهیونیستی در انگلستان و آمریکا موج بزرگی از انتظار مسیحا را دامن زد، جماعتی را به حمله به مراکز و کلینیک‌های سقط جنین و محافل هم‌جنس‌بازان وا داشت، دروغ‌زنان جنایتکاری، چون جورج دبلیو بوش را به کرسی قدرت «کاخ سفید» رساند و دست آخر به بهانه زمینه‌سازی ظهور حضرت مسیح (ع)، باعث حمله گسترده و اردوکشی به عراق و افغانستان شد. 

جمله ماجرا به موضوع انتظار، ظهور موعود مقدس و گفتگو از زمینه‌سازی و ضرورت اقدام عملی برای وادار کردن موعود منجی به ظهور برمی‌گشت؛ چه آنچه سران مجامع مخفی به آن چنگ زده و از آن سوءاستفاده کردند و چه آن بخش که مربوط به تجمع بزرگ مسیحیان پروتستان و انجیلی در کلیساها، همایش‌ها و حمایت‌های آنان از بنیادگرایان و سیاست‌مداران دست نشانده آن‌ها در کاخ سفید می‌شد. 

جالب‌تر آن‌که، لابی‌های صهیونیستی با سوار شدن بر همین موج و تقویت و هدایت آن، نه‌تن‌ها جیب ساکنان «ایالات متحده» را به طور رسمی و غیر رسمی و به بهانه حفظ فلسطین و بیت‌المقدس، کمک به مهاجرت یهودیان، ساخت «معبد سلیمان» و سایر انگیزه‌ها خالی کردند؛ بلکه خطرات بزرگی را تحت حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا در حوزه‌های سیاسی و نظامی از خود دور ساختند.