این یک عملیات استشهادی بود که محمدعلی غندور جزو نیروهای حزبالله، آن را انجام داد و خفتوخواری برای صهیونیستها رقم زد. هنوز حزبالله، همان مسیر را طی میکند. از جنگی که مقاومت برای حمایت و پشتیبانی از مردم غزه شروع کرد تا تجاوزات خشونتبار ارتش صهیونیستی علیه لبنان بعد از حادثه پیجرها و نیز به شهادت رساندن شهید امت اسلامی سیدحسن نصرالله و جانشین او سیدهاشم صفیالدین و حتی تا لحظههای التماس تلآویو برای برقراری آتشبس تحت فشار آمریکاییها، مقاومت همچنان نظامیان صهیونیست را به ذلت و خواری افکنده است. این رژیم حتی یک پیروزی در جنوب لبنان بهدست نیاورد و نتوانست حزبالله و مقاومت سرافراز را دچار شکست کند وحتی قادر به حرکت درداخل اراضی لبنان هم نشد و آرزوی خود را که در سال ۱۹۸۲ میلادی با اشغال بیروت محقق کرد، برباد رفته میبیند و این امر میسر نشد مگر در اثر ایستادگی رزمندگان حزبالله که باعث ناکامی صهیونیستها در تکرار تجربه سال ۱۹۸۲ که به خروج فلسطینیها از لبنان منجر شد، گردید. اکنون صهیونیست میدان نبرد را ترک کرده و در پی تثبیت قواعد درگیری تازهای بر مبنای ادامه تجاوز و ویرانی یا برانگیختن فتنه داخلی منجر به جنگ فرقهگرایانه هستند. آنان با این بهانه که صلحی در منطقه بدون خلعسلاح حزبالله برقرار نمیشود و این سلاح موجب ایجاد جنگ با رژیم تلآویو شده به دولت و ارتش لبنان فشار میآورند که مقاومت را خلعسلاح کنند. اما حزبالله در حال حاضر به صبر استراتژیک و حکمت روی آورده و اذیتها را تحمل میکند. مقاومت تحولات سوریه و قدرت گرفتن تکفیریها و اشغال بخشهایی ازخاک سوریه وتقسیم نفوذ بین اسرائیل و ترکیه را زیرنظر قرار داده و البته به خلعسلاح خود مطلقا تن نخواهد داد و هرگز سلاح خود را درداخل لبنان به کار نخواهد گرفت، بلکه در انتظار وقت مناسب برای پاسخگویی مضاعف به تعدیات رژیم صهیونیستی بهسر میبرد.
