امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه، این اقدام را «وظیفه اخلاقی و الزام سیاسی» توصیف کرده و احتمال داده بود که این به رسمیتشناسی ممکن است در ازای به رسمیت شناختن اسرائیل توسط عربستان سعودی در همان کنفرانس صورت گیرد. با این حال، روزنامه گاردین گزارش داده که دیپلمات‌های فرانسوی در هفته گذشته به همتایان اسرائیلی خود اطلاع دادهاند که این کنفرانس زمان مناسبی برای اعلام رسمی به رسمیت شناختن دولت فلسطین نخواهد بود.درهمین زمینه،وزیرامور خارجه فرانسه، ژاننوئل بارو، روز جمعه گفت که به رسمیت شناختن دولت فلسطین در این کنفرانس یک تصمیم «نمادین» خواهد بود. با اینکه ۱۴۷ کشور دولت فلسطین را به رسمیت شناختهاند، بخش عمدهای از اروپا نسبت به این موضوع مردد بوده و مدتهاست اعلام کردهاند که چنین اقدامی تنهاباموافقت اسرائیل و اقدامات متقابل از سوی کشورهای عربی امکانپذیر است.
جزئیات ابتکار نافرجام پاریس
این تغییر رویکرد، عقبنشینی از طرح اولیهای است که قرار بود با اعلام مشترک گروه بزرگی از کشورها ازجمله اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل، فرانسه و انگلیس، همراه باشد. با وجود این، فرانسه و عربستان روی کاغذ، هشت کارگروه برای آمادهسازی مقدمات راهحل دو دولتی تشکیل داده و مکرون پیش از کنفرانس سهروزه، میزبان نشستی از جامعه جهانی تحت عنوان «مجمع صلح پاریس» است. درهمین راستا، انگلیس ریاست کارگروه بشردوستانه را برعهده دارد و گروههای دیگر به موضوعاتی چون بازسازی، پایداری اقتصادی دولت فلسطین، ترویج احترام به حقوق بینالملل و روایتهای صلح میپردازند. اسرائیل و آمریکا در جلسات پیشنشست کنفرانس حضور داشته اما سخنرانی نکردهاند که این امر باعث گمانهزنیهایی درباره احتمال بایکوت این رویداد توسط آنها شده است.
ژستهای آزادیخواهی
آن کلر لژاندر، مشاور رئیسجمهور فرانسه در امور خاورمیانه، گفته است که این کنفرانس «باید نقطه عطفی تحولآفرین برای اجرای مؤثر راهحل دو دولتی باشد. باید از حرفها به عمل برسیم و از پایان جنگ در غزه به سمت پایان مناقشه حرکت کنیم.» باوجود ژستهای آزادیخواهی، او هفته گذشته با مقامات اسرائیلی به منظور بحث درباره کنفرانس و چشمانداز بلندمدت مبهم تلآویو برای منطقه دیدار کرد. ایرلند، اسپانیا و نروژ سال گذشته دولت فلسطین را به رسمیت شناختند. در مقابل مکرون تأکید کرده، تنها در صورتی دولت فلسطین را به رسمیت میشناسد که حماس در حاکمیت دخالت نداشته باشد. درواقع، همان موضعی که لندن نیز مد نظر دارد.
خاستگاه پیوند فرانسه و صهیونیسم
در بایگانیهای تازه منتشرشده دولت انگلستان، گزارشی از یک مأمور سرویس امنیتی انگلیس (MI۵) که اوایل سال ۱۹۴۵ نوشته شده و تاکنون منتشر نشده بود، معمایی را که مدتها ذهن تحلیلگران را مشغول کرده بود، روشن کرد؛ اینکه چه کسی تروریستهای یهودی را که آن زمان در تلاش برای پایان دادن به حکومت انگلیس در فلسطین بودند، تأمین مالی و مسلح میکرد؟ این مأمور که بهتازگی از سفری به خاورمیانه بازگشته بود، پاسخ شگفتانگیزی داده است: «ظاهرا تروریستها از حمایت فرانسه برخوردارند.» او همچنین افزود که با همتایان خود در سرویس اطلاعاتی انگلستان (MI۶) گفتوگو کرده و گفته است: «ما از طریق منابع فوقالعاده محرمانه مطلعیم که مقامات فرانسوی در منطقه شام بهطور مخفیانه به هگانا اسلحه میفروشند و گزارشهایی دریافت کردهایم که آنها قصد دارند ناآرامیهایی در فلسطین ایجاد کنند.» به عبارت دیگر، در حالی که انگلیسیها برای آزادسازی فرانسه میجنگیدند و جان میدادند، متحدان فرضیشان، یعنی فرانسویها، بهطور مخفیانه از تلاشهای یهودیان برای کشتن سربازان و مسئولان بریتانیایی در فلسطین حمایت میکردند.
