جمهوری اسلامی در مقابل حملات اسرائیل اقدام به واکنش کرده است و این واکنش براساس اصل دفاع از خود است که یک اصل پذیرفته شده در روابط بینالملل به شمار میرود. جمهوری اسلامی هیچگاه در نبردهای منطقهای و فرامنطقهای در مقام مهاجم پیشگام نبوده و عمدتا موضع ایران دفاعی بوده است؛ همانند آنچه در ابتدای انقلاب در برابر گروههای تجزیهطلب یا تجاوز صدام به کشور انجام داد و امروز نیز در مقابل اسرائیل انجام میدهد. از این جهت افکار عمومی و جامعه ایرانی این آمادگی را دارد که در برابر تهاجم دشمن خارجی مقابله کرده و امنیت روانی جامعه تأمین شود.
البته آنچه باید بهعنوان رهیافت کلی بر آن تأکید کرد این است که مقابله نظامی خود را در برابر اسرائیل با سیاست خارجی در هم تنیده پیش ببریم. هیچ فردی احساس خوشایندی از جنگ ندارد. لذا رهبران سیاسی ایران از عالیترین مقام که رهبری و فرمانده کل قواست و همه مردم و نخبگان جامعه و دیدگاههای مختلف پشتیبان نظرات ایشان هستند و دفاع مشروع را هم ذیل نظر ایشان تشویق و تأیید میکنند در کنار این اقدامات نظامی علیالقاعده باید چرخ فعالیت سیاست خارجی را هم به موازات اقدامات نظامی پیش ببریم. بدین معنی که سیاست خارجی فعال داشته و از تمام ظرفیتها و سازمان بینالمللی و نقش کشورهای منطقهای و اثبات مظلومیت جمهوری اسلامی در برابر تهاجم خشن و بیمنطق اسرائیل استفاده کنیم تا بتوان تأثیرات این تنش را کاهش داد.
نکته دیگر این است که امروز اپوزیسیون خارج از کشور در ایجاد اختلاف در بین ملت ایران هیچ نقشی نخواهد داشت، افرادی که در خارج از کشور ادعای میهندوستی دارند دروغ میکویند امروز در داخل کشور هیچ نیروی منتقدی در برابر تهاجم اسرائیل در تضاد با حاکمیت نیست و با آن همفکر است امروز تمام مردم ایران با تمام عقاید خود اعم از ملیمذهبیها، نیروهای اصلاحطلب و حتی اصلاحطلبان رادیکال و تمام منتقدان در صفوف یکپارچه و متحد و موضع مشترکی قرار دارند و پشتیبان سیاستهای دفاعی جمهوری اسلامی هستند.
امروز ظرفیت اعتماد ملی خوبی وجود دارد و باید آن را تقویت کرد. در این زمینه ارتباط حاکمیت مهم است و باید برای برونرفت از این ماجرا از تمام نیروها کمک گرفت.