داشتن استرس در چنین شرایطی کاملا طبیعی است و منجر به این میشود تا حدودی از خودمان محافظت کنیم. اگر هم ما استرس و ترس نداشته باشیم، ممکن است به بیتفاوتی برسیم و اقدامات لازم و بهموقع انجام ندهیم. در چنین شرایطی باید بتوانیم هیجاناتمان را کنترل کنیم؛ از خریدهای اضافی گرفته تا حضور در صفهای طولانی پمپبنزین. ما اگر آموزشهای لازم را در شرایط بحران دیده باشیم، میتوانیم این هیجانات را کنترل کنیم. چیزی که باعث چنین رفتارهای هیجانی و آن هم در این شرایط میشود، ندانستن است. اگر دارای برنامه باشیم، بهراحتی میتوانیم شرایط را کنترل کنیم. البته این نکته ضروری است که شرایط را ما مدیریت کنیم نه اینکه خودمان را بهدست شرایط بسپاریم تا ما را مدیریت کند. مهمترین اصل برای کنترل هیجانات هم این است که شرایط و روال عادی زندگی خودمان را داشته باشیم. این مسأله هم به ما و هم به اطرافیانمان آرامش میدهد. در این شرایط آن کسی که بیشتر به کمک نیاز دارد سالمندان و کودکانند. ما هم با حفظ هیجانات میتوانیم به این قشر کمک کنیم. اگر خریدی غیرضروری برای خانه انجام میدهیم شاید به صورت مقطعی از استرس ما بکاهد اما مطمئن باشید این تصمیم استرس ما را مدیریت نمیکند و نشانه این است که ما در شرایط بحران نتوانستهایم هیجانات خود را کنترل کرده و با دیگران همدلی داشته باشم. اگر در کنار بحث آموزش و مدیریت هیجانات، احساس همدلی و همدردی را نیز تقویت کنیم، میتواند مانع بروز بسیاری از رفتارهای هیجانی در ما شود. فراموش نکنیم که در این شرایط نیز کودکان از والدین الگو میگیرند. با توجه به این مسائل ضروری است که این روزها بهجای رفتارهای هیجانی مانند انبار مواد غذایی، محل امن خانه را شناسایی کنیم و از همسایههایی که نیاز به کمک دارند حمایت بیشتری داشته باشیم.