ضدامپریالیستی ترسناک شیلیایی

سریال «مرده غمگین من» تلاش دارد در کنار نمایش آیین‌هایی چون ارتباط با دنیای مردگان و احضار عزیزان درگذشته، نقبی هم به دنیای سیاست‌زده و تاریخ معاصر دو کشور شیلی و آرژانتین و مبارزات مردم آن علیه دیکتاتورها و خونتاهای نظامی مورد حمایت آمریکا را به تصویر بکشد. لارین اثر غیرمتعارف جدیدش را به صورت محصول مشترک شیلی و آرژانتین تولید می‌کند و صحنه‌های آن در هر دو کشور و شهرهایی چون بوئنوس آیرس و سانتیاگو فیلمبرداری خواهد شد. 
درام سیاسی این هنرمند مؤلف و متعهد در چهار اپیزود ساخته می‌شود و بیشتر حکم یک مینی‌سریال را دارد. فیلمنامه اقتباسی سریال با نگاهی به داستان کوتاهی از نویسنده مؤلف آرژانتینی ماریانا انریکوئز نوشته شده و کلید فیلمبرداری آن ماه ژوئن زده می‌شود. منتقدان سینما و تلویزیون و تماشاگران جدی هر دو رسانه، به استقبال تولید مرده غمگین من رفته و باور دارند لارین اثری جذاب و تماشایی را در کنار حفظ تلاش برای صحبت درباره رویدادهای مهم تاریخی قاره لاتین ارائه خواهد کرد. 
خود لارین سریال را درامی روانکاوانه و ترسناک ارزیابی کرده که در دل رویدادهای سرنوشت‌ساز تاریخی رخ می‌دهد و مسائل قاره لاتین را از زاویه‌ای متفاوت به نمایش می‌گذارد. خانم انریکوئز، نویسنده داستان که وظیفه نگارش فیلمنامه را نیز به عهده داشته عقیده دارد که قوه بینش و تخیل لارین کمک زیادی می‌کند تا این داستان به شکل بهتر و جذاب‌تری در معرض دید تماشاگران علاقه‌مند قرار گیرد. بازیگران مطرح شیلی و آرژانتین که البته برای تماشاگران خارجی چندان شناخته‌شده نیستند، نقش‌های اصلی و محوری مرده غمگین من را بازی می‌کنند تا به کمک آن سریال بتواند تعداد باز هم بیشتری از تماشاگران بومی را به سمت خود جلب کند. 
شخصیت محوری داستان سریال زن ۶۰ساله‌ای است که ظهور دیکتاتورها را دیده و بخش مهمی از زندگی‌‌اش صرف مقابله با دیکتاتوری و نفوذ مداخله‌گران خارجی و به‌ویژه آمریکایی شده است اما متوجه موهبتی می‌شود که به او ارائه شده که براساس آن می‌تواند مردگان را ببیند و حرف‌های‌شان را بشنود. او با استفاده از این نیرو آنها را احضار کرده و به دیگران کمک می‌کند عزیزان‌شان را احضار کنند. از طریق این احضارهاست که نزدیکان افراد درگذشته می‌توانند با شرایط زندگی گذشته آنها آشنا شوند. این آشنایی هم موضوعات عاطفی و احساسی را دربرمی‌گیرد و هم موضوعات سیاسی و نبرد آنها با خونتاهای نظامی و بلایی که بر سرشان آمده است. با ورود جولیا، برادرزاده جوان اما، موهبت او حالا باید حل‌کننده موضوعات و ماجراهای مهم‌تر دیگری باشد. 
به گفته لارین: «شما در قاره آمریکای لاتین روی هر چیزی دست بگذارید، از یک گوشه آن سیاست و دادخواهی مردم و خانواده‌ها علیه رژیم‌های دست‌‌نشانده و وابسته به آمریکا، بیرون می‌زند. به همین خاطر است که حتی داستانی مثل مرده غمگین من هم با وجود حال‌و‌هوای ترسناک و دلهره‌آورش بالاخره به همین دنیای سیاست می‌رسد.»