تضمین سلامت جامعه با نمازخوانی نوجوانان و جوانان

اگر ما خادمان جهاد تربیت، روز‌و‌شب برای خدمتگزاری به دانش‌آموزان همت گماریم اما به اقامه‌ تکلیف هدایت‌بخش صلات، آن‌‌گونه که باید‌و‌شاید، تلاش درخور معمولی ننماییم، ثمره تمام مجاهدت‌هایی که انجام داده‌ایم، با نقص جدی مواجه خواهد شد و آثار و برکاتی که از محوریت «نمازخوانی نوجوانان و جوانان» در مدارس حاصل می‌آید، بدون اولویت‌دادن به «نماز دانش‌آموزی» محقق نخواهد شد. اگر چه کمیت حضور دوستان عزیز دانش‌آموز در جماعات نمازخوانان مهم است لیکن از آن مهم‌تر، فراهم‌نمودن امکان و فرصت مناسبی برای اقامه نماز است که جایگاهی بالاتر از خواندن نماز دارد. 
مقیم‌الصلوه، یعنی تمام آنات و دقایق زندگی ما با مفاهیم بلند توحیدی «نماز» پیوندی ناگسستنی یابد و خلق‌و‌خوی نمازگزاران، به عطر خوش مکارم اخلاق معطر باشد.این‌که وقت نماز فرا برسد و دانش‌آموز و اولیای مدرسه، کم‌توجه به این موقف شریف، اقامه نماز را به ساعات انتهایی روز موکول نموده و صلای آسمانی اذان ظهر با صدای زیبای مؤذنان نوجوان و جوان در برخی مدارس (بالاخص آنها که مقارن اوقات شرعی در محیط مدرسه حاضرند و مکلف به ایفای تکلیف الهی نماز شده‌اند) شنیده نشود‌، موضوعی مذموم است که بار سنگینی از مسئولیت ایمانی را هنگام محاسبه اعمال مسئولان، متوجه متولیان سطوح مختلف حوزه تربیت و از جمله مدیران مراکز آموزشی (به‌عنوان کسانی که خود را داوطلب تصدی سمت راهبری آموزشی و تربیتی مدارس و حقوق و‌ تکالیف مستتر در آن مسئولیت‌های سترگ نموده‌اند) می‌کند. 
ما و شما موظفیم در جایگاه عمل به وظایفی که از ناحیه شرع و‌ قانون بر عهده‌مان نهاده‌اند، به‌صورت دائمی، نه فقط در میدان گفتار و نوشتار، بلکه با اجرای امر ربوبی «اقیموالصلاه»، متذکر و داعی دانش‌آموزان به موعد و آداب اقامه نماز باشیم و برای روز حساب، حجتی که حجیت داشته باشد و پاسخی که ره‌‌توشه سفر ابدیت‌مان شود، فراهم آوریم. آن‌گروه از پدران و مادران و اولیای نظام تعلیم و تربیت که تاکنون به اقامه نماز التفات لازم را نداشته‌اند، اگر دل در گرو فردای بهتر فرزندان ایران زمین دارند، به این کلام ارزشمند‌ رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، جامه عمل بپوشانند: «مدارس را مزین کنید به نمازخوانی نوجوانان. این برترین تضمین برای سلامتی آینده‌ جامعه است.»