کارت قرمز برای «گنگ» بازی

در همین رابطه رسانه قوه قضاییه نوشته است که ادامه انتشار برنامه‌ای با موضوع یکی از سبک‌های موسیقی که فاقد مجوزهای قانونی و همراه با برخی صحنه‌های خلاف شئونات بود، متوقف شد. انتشار غیرقانونی قسمت اول این برنامه در یکی از سکوهای شبکه نمایش خانگی، منجر‌به بروز برخی نگرانی‌ها شده بود و قوه قضاییه در جهت پاسداری از فرهنگ، ادبیات و هنر ایرانی-اسلامی از ادامه انتشار این برنامه ممانعت کرد.  این در شرایطی است که در روزهای گذشته، برخی جریان‌ها تلاش کرده‌اند رسانه‌ملی و ساترا را در زمینه نظارت بر محتوای پلتفرم‌ها، تحت فشار قرار دهند. در همین زمینه دکتر جبلی رئیس رسانه‌ملی دیروز در حاشیه جلسات هیأت دولت درباره طرحی صحبت کرد که مؤید لزوم نظارت بر شبکه نمایش خانگی بود. دکتر جبلی در آن صحبت هم عنوان کرد نظارت حلقه مفقوده تنظیم‌گری است و از آن گریزی نخواهد بود.  در این میان، بد نیست به ادعای برخی چهره‌هایی نگاه کنیم که از نظرشان، دست نمایش خانگی برای پخش محتواهای آنها بازتر است. با این حال، ورود آنها به این شبکه و قانونمندی بستر فوق، ثابت کرد که تولید محتوا برای رسانه باید طبق چارچوب‌های آن اتفاق بیفتد. تفاوتی هم ندارد که این محتوا در بستر تلویزیون است یا نمایش خانگی و فضای گسترده اینترنت. 
 
اما حاشیه گنگ از کجا آغاز شد؟ 
علی ضیا پس از این‌که مدت‌ها در یوتیوب با یک برنامه گفت‌وگومحور فعالیت می‌کرد، اخیرا با برنامه‌ای تحت عنوان «گنگ» که به موضوع موسیقی رپ فارسی اختصاص داشت به پلتفرم نمایش خانگی فیلیمو آورده بود؛ برنامه‌ای که پس از انتشار نخستین قسمت آن با حضور محمدرضا شایع، وارد دایره‌ حاشیه‌های نظارتی، حقوقی و سیاسی شد. این برنامه‌ با دکوراسیون تاریک، فضای زیرزمینی، نورپردازی سایه‌روشن و حضاری که همگی با لباس مشکی حضور داشتند تا حال‌وهوای یک کنسرت رپ پنهان را روی صحنه رسمی بازنمایی کنند.  اما  تنها چند ساعت پس از پخش نخستین قسمت این برنامه خبرگزاری فارس اعلام کرد برنامه فاقد مجوز تولید و انتشار است و ساترا پیگیری‌های حقوقی را آغاز کرده. یکی از حاشیه‌سازترین بخش‌های قسمت اول گنگ، اجرای زنده و رسمی محمدرضا شایع در تهران بود. اجرای رسمی یک رپر در ایران اتفاقی است که سال‌ها عملا غیرممکن به نظر می‌رسید‌؛ هرچند درباره خوانندگی شایع در برنامه گنگ هم به طور دقیق نمی‌شد گفت یک اجرای رسمی یا غیررسمی است. عنوان شده این اجرا با مجوز رسمی ساترا ضبط شده اما انتشار کل برنامه فاقد مجوز از سوی برخی مراجع دانسته شده است. 
همزمان با اوج گرفتن حاشیه‌ها، پلتفرم نماوا نیز بیانیه‌ای منتشر کرد و در اقدامی عجیب، ضمن «تبریک» به فیلیمو بابت جسارت در تولید برنامه‌ای درباره رپ، به اختلافات جدی با ساترا اشاره کرد. نماوا اعلام کرد دو سال است پروژه‌ای مشابه با عنوان «فلفور» را با حضور سهراب ام‌جی پیگیری کرده اما حتی موفق به گرفتن استعلام حراست ساترا هم نشده است.  حالا به نظر می‌رسد توقیف گنگ فرای تجربه‌ برخی پروژه‌ها برای ایجاد موج تبلیغاتی، یک تصمیم بهنگام بود که می‌تواند مهر تاییدی بر صحبت‌های تازه رئیس رسانه‌ملی باشد که بر لزوم نظارت بر نمایش خانگی تاکید کرده بود. تجربه کشورهای دیگر در حکمرانی فضای مجازی و بسترهای تولید محتوا، چیزی جز این نیست که قانونمند کردن چنین بسترهایی، خواسته مخاطبان است.  طرح مورد بحث در مجلس تلاش می‌کند شبکه نمایش خانگی را تحت ضوابطی قانونمند کند. در حقیقت بعد از سال‌ها بی‌قانونی در حوزه نمایش خانگی، مجلس در تلاش است قانونی تصویب کند که مرجع تنظیم‌گری و صدور مجوز و نظارت بر رسانه‌ها را مشخص کند. هدف اصلی این قانون، پایان دادن به وضعیت چندگانگی، تداخل وظایف و ابهام در مرجع تصمیم‌گیری است.