مردمی‌ترین جشنواره

در سال‌های نخست برگزاری، مرحوم طالب‌زاده با برگزاری کارگاه‌های آموزشی، به آموزش علاقه‌مندان تازه‌وارد به عرصه سینما می‌پرداخت. بسیاری از فیلم‌سازان نوپا نخستین تجربه‌های مستند یا داستانی خود را در چارچوب جشنواره عمار ساختند. این آثار، اغلب به موضوعاتی می‌پرداختند که کمتر در سینمای رسمی مورد توجه قرار می‌گرفت؛ از مشکلات معیشتی مردم و مسائل کارخانه‌ها و بانک‌ها گرفته تا موضوعات مرتبط با استقلال، خودکفایی و مقابله با موانع تولید.
همچنین در بخش‌های مرتبط با دفاع از حرم، زندگی شهدا و شخصیت‌های تاریخ‌ساز انقلاب اسلامی نیز آثار متعددی تولید شد. برخی فیلم‌سازان حتی به زندگی و مجاهدت‌های سردار بزرگ اسلام، شهید سپهبد قاسم سلیمانی پرداختند. این آثار اغلب نخستین تجربه‌های فیلم‌سازی هنرمندانی بودند که بعدها مسیر حرفه‌ای خود را از دل همین جشنواره پیدا کردند. حتی در حوزه تولید داستان‌های رادیویی و مسابقات صوتی نیز جشنواره عمار زمینه فعالیت فراهم کرده بود.
یکی از ویژگی‌های برجسته عمار، مردمی‌سازی تماشای فیلم بود. برگزارکنندگان تلاش می‌کردند با برپایی اکران‌های مردمی در شهرها و روستاهای فاقد سینما، مخاطبان را با حداقل هزینه به دیدن این آثار دعوت کنند. این فیلم‌ها بعدها در سایت‌های اینترنتی نیز در دسترس عموم قرار گرفت و بسیاری از مردم خواهان نمایش دوباره آنها در مناطق خود شدند. به همین دلیل، مجموعه‌ای از آثار منتخب در اختیار مردم برای اکران محلی قرار می‌گرفت.
به هر حال، آنچه جشنواره عمار را متمایز می‌کند، توجه جدی آن به دغدغه‌های مردم و ریشه‌داشتن در بطن جامعه است. در حالی که بسیاری از تهیه‌کنندگان سینمای تجاری به دنبال منافع شخصی هستند، فیلم‌سازان عمار با نیت خدمت فرهنگی و اجتماعی فعالیت می‌کنند. امید است این مسیر مردمی و آرمان‌گرایانه همچنان ادامه یابد و فیلم‌سازان جوان با پرداختن به سوژه‌های تازه و ارزشمند، پرچم سینمای مقاومت را همچون گذشته برافراشته نگه دارند.