عواقب تصمیم‌های غیرکارشناسی

هر چند معمولا در فوتبال ما عاقبت‌اندیشی جایی ندارد و رویکردها به این رشته بیشتر احساسی است تا از سر منطق و عقل جمعی، اما به صراحت باید گفت بخش زیادی از ضعف‌ها و مشکلات فوتبال ایران نتیجه تصمیم‌های غیر کارشناسی است که بر این فوتبال و بویژه در عرصه باشگاهی آن بار و تحمیل می‌شود.

جالب است که معمولا تیم‌های باشگاهی ما از بزرگ گرفته تا کوچک، اول بازیکنان مورد نظر خود را انتخاب می‌کنند و بعد از همه کارها، سراغ انتخاب سرمربی مورد نظر خویش می‌روند.

بدیهی است وقتی یک مربی در انتخاب بازیکنان یا به عبارتی بسته شدن یک تیم نقشی را عهده‌دار نباشد، همواره توپ را به زمین دیگران انداخته و در قبال عملکرد خویش، پاسخگویی لازم را نخواهد داشت.

از تبعات چنین تصمیم‌هایی در فوتبال ایران این است که همواره بین کادر فنی و بازیکنان هماهنگی، شناخت و همدلی لازم وجود نخواهد داشت که این مساله در عرصه رقابت‌ها، به عاملی بازدارنده برای تیم‌های باشگاهی ما تبدیل شده است.

مصداق‌های زیادی را نیز می‌توان برای این موضوع برشمرد که مثال بارز آن تیم پرسپولیس است. تیمی که امسال با کلی ریخت‌و‌پاش و پرداخت رقم‌های میلیاردی تلاش کرد که در جمع مدعیان قهرمانی قدم بردارد، اما چون در جذب بازیکنان و اندیشه‌های مربی خارجی‌اش هماهنگی لازم ایجاد نشد، کارش به بن بست خورد تا مدیرعاملی که هیچ​وقت دوست ندارد تیمش پشت چراغ قرمز بایستد، بارها به چراغ قرمز برخورد کرده و در عجب بماند که چرا امور تیمش پیش نمی‌رود.

مانوئل ژوزه که گفته می‌شود به همراه دستیارانش حدود دو میلیون دلار برای سرخ‌ها آب خورده‌اند، از نظر همگان مربیان رفوزه شده‌ای هستند که برای تیمی مدعی چون پرسپولیس منطق حکم می‌کند عذرشان را بخواهد.

در حالی که گفته می‌شود رویانیان به دلیل دلارهای اضافه‌ای که مصطفی دنیزلی در فصل قبل گرفته و به تعهداتش عمل نکرده، از وی خواسته است که برای نیم فصل دوم به پرسپولیس آمده و پروژه نیمه کاره خود را پیش ببرد، اما با وجود چراغ سبز مربی شناخته شده ترک، مشکلی که در این زمینه وجود دارد، چگونگی جدایی ژوزه است.

در حقیقت اگر این مربی پرتغالی حاضر به استعفا شود، ضررهای مالی کمتری متوجه پرسپولیس خواهد شد تا این‌که بخواهد حکم برکناری به دستش داده شود.

به هر حال و در شرایطی که بازیکنان نیز جملگی از کار مانوئل ژوزه قطع امید کرده‌اند، باید دید پرسپولیس و ژوزه تا کی قادر به تحمل کردن یکدیگر خواهند بود.

حجت‌الله اکبرآبادی - دبیر گروه ورزش