نشانه های نرفتن به جام جهانی در لیست کروش

همان فیلمی که لورل در قالب کارگری ساده لوح به دانشگاه آکسفورد می رود و در اثر یک اتفاق، سرش به پنجره می خورد و ناگهان استاد دانشگاه می شود... وقتی امروز به فاصله چند دقیقه یادداشت فرزاد حبیب اللهی درباره تاثیر مهمی که کارلوس کروش بر منچستر یونایتد گذاشت و فهرست منتشر شده ملی پوشان ایران را خواندم، ناخودآگاه یاد استن لورل، سقوط پنجره و احمق ها در آکسفورد افتادم. انگار پیش از اینکه کارلوس کروش برای پذیرش مربیگری تیم ملی به ایران سفر کند، حادثه ای مشابه برای او رخ داده و تبدیل به آدم دیگری شده است.

لیستی که کروش برای سه بازی مرگ و زندگی تیم ملی اعلام کرده، بیش از اینکه مسخره و مضحک باشد، توهین آمیز است. توهین به شعور فوتبالی مردمی که از بد حادثه جهان سومی نام گرفته اند اما اغلب آنان درک عمیقی از دانش فوتبال دارند. در اینکه کفگیر استعداد پروری فوتبال ایران به ته دیگ خورده، تردیدی نیست. واقعیت آن است که نسبت به دهه شصت و هفتاد، فوتبال ایران پسرفت آشکاری در تربیت نیروی انسانی داشته اما این فوتبال هنوز آنقدر بدبخت نشده که دروازه بانی با 5 ماه نیمکت نشینی مداوم، سر از اردوی تیم ملی درآورد. شاید ایراد از بی سوادی ماست؛ چه اشکالی دارد یکی از مربیان تیم ملی در یک جلسه مطبوعاتی، عملکرد این فصل امیرحسین فشنگچی را برای ورزشی نویسان آنالیز کند تا ما هم بدانیم با کدام منطق و با چه پشتوانه ای، مدافع چپ ذخیره پرسپولیس باید به تیم ملی دعوت شود؟!

در این مقطع سرنوشت ساز که صعود تیم ملی به جام جهانی 2014 فقط با دو برد خارج از خانه مقابل قطر و کره جنوبی محقق می شود، مدافعی مثل خانزاده چه کمکی به تیم ملی می تواند بکند؟ خانزاده شاید 5 سال دیگر، بازیکن مهمی در فوتبال ایران شود اما الان برای هر کاری وقت هست به جز تجربه اندوزی! اگر از 5 بازی قبلی آنقدر امتیاز جمع کرده بودیم که در هر شرایطی راه صعودمان به جام جهانی هموار بود، آقای کی روش می توانست هر سلیقه ای که مایل است، اعمال کند اما تیمی که صاحب یکی از ضعیف ترین خط حمله های تاریخ فوتبال ملی ایران است، حتماً در مراحل قبلی هم عیب و ایرادی داشته که فقط از لبنان بیشتر امتیاز گرفته. اما آنچه که کی روش انجام می دهد، تکیه بر یک ترکیب تقریباً ثابت است و چند بازیکن برای پر کردن نیمکت که اگر قلم و کاغذ دستشان می دادی، خجالت می کشیدند نام خودشان را در لیست تیم ملی بنویسند. خوش باورانی که تصور می کردند کی روش در فوتبال ایران «آشتی ملی» ایجاد می کند و رحمتی و کریمی و عقیلی را به تیم ملی برمی گرداند، حالا می توانند فهرست تیم ملی را مرور کنند و به بخت بد این فوتبال لعنت بفرستند.

به گزارش سایت گل؛ این ضجه مویه های بی حاصل فقط یک دلیل مشخص دارد؛ سخت است که در خانه تماشاگر باشیم و قطر و ازبکستان به جام جهانی بروند. باور کنید سخت است....