امان از تحریم‌های داخلی

گذری هرچند کوتاه در این مناطق بخوبی جلوه سخاوتمند زمین و چهره پرتوان کارگران و مهندسان ایرانی را نشان می‌دهد.

گویی همه این شرایط دست به دست هم داده تا با توانی بالا به مقابله با تحریم‌های اقتصادی برویم، اما در این سفر به موردی برخوردیم که اگر تا دیروز درصدی تردید درباره وجود پدیده‌ای به نام تحریم‌های داخلی داشتیم، آن هم برطرف و به‌یقین تبدیل شد.

در بازدیدی که از مجتمع فولادسازی اردکان داشتیم، مدیران شرکت ضمن برشمردن تمام سختی‌هایی که برای تجهیز و راه‌اندازی کارخانه‌ پیش روی داشته و دارند، از یک مشکل بسیار گلایه‌مند بودند.

گلایه آنها البته سبب خنده حضار شد و این خنده هم چندان بیجا نبود. به گفته یکی از مسئولان این مجتمع، با وجود تحریم‌های سخت، تمام تجهیزات لازم برای فعالیت مجتمع اعم از ماشین‌آلات و قطعات یدکی بویژه قطعات یدکی حساس و کمیاب وارد کشور شده است؛ ازجمله یک قطعه به نام الکترود که برای تهیه فولاد از جمله تجهیزات ضروری است.

ماجرا از این قرار است که این الکترود بعد از تلاش‌های فراوان برای خرید و حمل و انتقال و پرداخت وجه ارزی تا مرزهای ایران آمده، اما این بار نوبت گمرک است که مانع ورود این کالا به داخل شود! حالا قسمت جالب ماجرا از اینجا آغاز می‌شود که بدانیم دلیل ممانعت گمرک از ورود این قطعه چقدر تأمل برانگیز است.

مسئولان گمرک بدون اطلاع از اهمیت این کالا ـ و شاید هم بدون هیچ تمایلی به داشتن اطلاع از آن ـ شرط ورود کالا به کشور را شکستن آن و مشاهده درون آن عنوان کرده‌اند.

غافل از این‌که الکترود شکسته شده دیگر هیچ فایده‌ای برای تولید فولاد نخواهد داشت و باید آن را دور انداخت و باز هم تولیدکننده باید دنیا را زیر و رو کند تا بتواند یکی دیگر از این قطعه‌ها را وارد کشور کند.

با همین استناد علمی و فنی! کالای مورد نیاز، ماه‌ها در گمرک خاک خورده است. طبیعی است در این شرایط امکان برنامه‌ریزی تولید برای مدیران این شرکت و بسیاری از تولیدکنندگان دیگر به حداقل ممکن می‌رسد که می‌تواند تبعات ناخوشایندی برای اقتصاد کشور داشته باشد. این است که باید گفت: امان از تحریم‌های داخلی.

محمد رضایی ‌- ‌‌جام‌جم