دست نیافتنی مثل علی دایی

مهاجم بلند قد، با قدرت بدنی بالا و جنگندگی کم‌نظیر که مثل همه پدیده‌های ورزش ایران به صورت تصادفی و نه براساس یک کار سازماندهی شده و استعدادیابی دقیق، چهره شد.

علی دایی که سال 1348 در اردبیل به دنیا آمد حد فاصل سال‌های 62 تا 67 در تیم استقلال اردبیل و از 67 تا 69 در تاکسیرانی شهرش توپ زد، او که در تاکسیرانی 14 گل برای تیمش به ثمر رساند، سال 67 در رشته متالوژی دانشگاه صنعتی‌شریف پذیرفته شد و همین حضورش در تهران گرچه با هدف تحصیلات عالیه انجام شد، اما زندگی او را دچار چنان تغییری کرد که آوازه او نه تنها سراسر ایران که مرزها را هم درنوردید.

دایی از سال 69 تا 73 در شرایطی به عضویت تیم بانک تجارت تهران درآمد که مربیگری بانک تجارت به‌عهده مرحوم ناصر حجازی بود و دایی بارها رشد خود را مدیون مربیانی همچون حجازی عنوان کرده است. دایی این بخت را پیدا کرد که در مقدماتی جام جهانی 94 نخستین تجربه بازی‌های رسمی را با تیم ملی لمس کند.

تورنمنتی که گرچه در نهایت پایانی کابوس‌وار برای فوتبال ایران و علی پروین داشت، اما برای دایی آغاز یک راه پرافتخار بود. او که در کارنامه باشگاهی خود حضور در تیم‌های پرسپولیس، السد قطر، آرمینیا بیله فیلد، بایرن مونیخ و هرتابرلین آلمان، الشباب امارات، صبا باتری و سایپا را در کارنامه دارد، در مجموع در دوران فعالیت باشگاهی خود و بر پایه آمار موجود در 287 بازی 112 گل به ثمر رساند؛ بی‌شک مهم‌ترین گل‌های باشگاهی او هم در هرتابرلین و در جام باشگاه‌های اروپا به ثمر رسید.

جایی که در دیدار هرتابرلین ـ چلسی انگلستان در فصل 2000ـ1999 موفق شد دوبار گلزنی کند و البته در همان فصل در دیدار هرتابرلین ـ میلان ایتالیا هم یک گل به ثمر رساند.

با وجود این افتخارات علی دایی در رده ملی بیش از باشگاهی مورد توجه است، مهاجمی که همچون درون میدان که جنگنده و خستگی‌ناپذیر نشان می‌داد در بیرون میدان هم با وجود همه فراز و نشیب‌ها و انتقادهایی که متوجه سبک بازی‌اش (نداشتن تکنیک چشم‌نواز و بازی‌های ضعیف در جام‌جهانی 2006) می‌شد هیچ‌گاه دچار یاس نشد و همچنان با قدرت به کارش ادامه داد.

به واقع روح بلندپروازی علی دایی مانع از آن شد که او زمین بخورد و طی 13 سال حضور در تیم ملی ضمن ثبت رکورد بیشترین بازی ملی برای فوتبال ایران یعنی 149 بازی، بیشترین تعداد گل ملی را هم با 109 گل به نام خود به ثبت رساند.

گذر زمان و سال‌های بدون دایی برای تیم ملی ثابت کرد که این رکورد به این زودی شکسته نخواهد شد و کسی به گرد پایش نخواهد رسید.

دایی در جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ امارات به همراه باقری و عزیزی از بهترین ستارگان ایران بود و در همان جام در بازی معروف 6 بر 2 ایران ـ کره جنوبی، چهار بار دروازه کره‌ای‌ها را گشود.

در بازی معروف ایران و استرالیا در بازی پلی اف مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) فرانسه پاس گل دوم ایران را برای خداداد عزیزی ارسال کرد و در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه زمینه‌ساز گل زیبا و به یادماندنی مهدی مهدوی‌کیا به آمریکا بود.

او ‌بیست و چهارم آبان ۱۳۸۳ در انتخابی جام‌جهانی چهار بار دروازه لائوس را گشود تا نام خود را به‌عنوان اولین فوتبالیست تاریخ جهان که ۱۰۰ گل در بازی‌های ملی به ثمر رسانده، ثبت کند.

امید توفیقی - گروه ورزش