رقص پروانه‌های صلح

اگر «باشو» آن پسرک سیه‌چرده جنوبی عشق و مهر مادری را فرسنگ‌ها دورتر از خانه پدری جستجو کرد و شمالِ امن را به جنوبِ ناآرام ترجیح داد، به خاطر بد حادثه و تقدیر شومِ ناشی از جنگ بود. «باشو غریبه کوچک»ِ بهرام بیضایی همان‌قدر که اثری در نکوهش جنگ و ویرانی‌های آن در نگاهی کلی و جهانشمول است، به همان میزان هم به آسیب‌پذیری کودکان درگیر جنگ اشاره دارد.
کد خبر: ۶۰۴۲۱۸
رقص پروانه‌های صلح

در سینمای جهان هم نمونه‌های فراوانی از این دست وجود دارد که نگاهی تامل‌برانگیز به مقوله جنگ و تاثیرات جسمی، روحی و روانی آن بر کودکان دارد.

روبرتو بنینی ، کمدین ایتالیایی در فیلم «زندگی زیباست» با زبانی طناز زهر و گزندگی جنگ را مهار و تلطیف می‌کند و قصه مردی یهودی به نام گوییدو را به تصویر می‌کشد که به کودک خردسالش وانمود می‌کند هرآنچه را در اردوگاه‌ها و اسارت‌های مخوف نازی‌ها می‌بیند، یک بازی است.

اتخاذ این ترفند از آن روست که «گوییدو» از دهشتناکی و پلشتی دنیای درگیر جنگ بخوبی آگاه است و به هیچ‌وجه دوست ندارد کودکش نیز به این شرایط نامناسب پی ببرد.

او حتی تا واپسین لحظه و آن دم که به مسلخ برده می‌شود هم این بازی تلخ را ادامه می‌دهد تا زیبایی جهان کودک جایش را به نازیبایی دنیای بزرگسالان ندهد.

با وجود اعلامیه‌های متعدد و ادعاهای سازمان ملل و گروه‌های بیشمار فعال حقوق بشر و هشدارهای پیاپی درخصوص تاثیرات مخرب جنگ بر کودکان و نوجوانان هنوز هم مدام می‌بینیم، می‌شنویم و می‌خوانیم که میلیون‌ها کودک و نوجوان در جنگ‌ها و نزاع‌های نقاط مختلف جهان جان خود را از دست می‌دهند یا در صورت زنده بودن سرنوشتی جز آوارگی، بی پناهی و دچار شدن به انواع و اقسام آلام جسمی و روحی نمی‌یابند.

بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان که از امروز در شهر اصفهان آغاز به کار می‌کند، شعاری زیبا و بجا را بر پیشانی خود دارد: «دفاع از حقوق کودکان درگیر جنگ».

در همین خصوص فردا و در دومین روز جشنواره، تندیس درنا که نوعی نماد‌صلح و یادآور کودکان ژاپنی زیان دیده از بمباران اتمی است، در میدان امام حسین (ع) شهر اصفهان نصب خواهد شد.

اقدام ارزشمند مسئولان جشنواره در انتخاب این شعار بامسما و ترکیب آن با شور و حال زندگی‌بخش کودکان و نوجوانان در مدت برگزاری این رویداد بین‌المللی تاثیر بسزایی در انتشار پیام صلح در جهان دارد.

امروز پروانه‌های زرین به‌‌عشق داشتن دنیایی بدون جنگ و با نیت نشاندن لبخندی دائم بر لب بچه‌های سراسر جهان به حرکت درمی‌آیند و می‌رقصند، امید که این رقص و لبخند جاودانه باشد.

علی رستگار‌ - گروه فرهنگ و هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
افسانه کوهنوردی ایران

گفت‌وگو با افسانه حسامی‌فرد، اولین کوهنورد زن تاریخ‌ساز ایرانی در مسیر باشگاه هشت ‌هزاری‌ها

افسانه کوهنوردی ایران

جا مانده از نسل هوش مصنوعی

در گفت‌وگو با یک جامعه‌شناس، تهدیدات و فرصت‌های هوش مصنوعی برای خانواده‌های ایرانی را بررسی کرده‌ایم

جا مانده از نسل هوش مصنوعی

نیازمندی ها